Tokio Hotel

juna · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 12:33 Temat postu:

waże 68 kilo przy wzroście 160 cm.
małe sumo?
pieprze to za przeproszeniem.
jem co chce i kidy chce.

u mnie problemem jest tylko to, że potrafie na jednej kanapce wyżyć dwa dni. a potem wypije litr wody mineralnej <albo mojej ukochanej tea <3 >
i znowu jedna kanapka...

mało jem a duzo waże. moja babcia była gruba. moja matka jest gruba. ja jestem gruba. trudno. raz się zyje co nie?

laski popatrzcie na te wszystkie patyczaki wokół siebie. jak sie obróci taka panna do ciebie bokiem to znika.

kuźwa no... zlapac takie dwie, potrzec o siebie i puff... mamy ogień!
jakby to powiedziec... obecnie niestety {albo i stety} wraca moda na ciało. CIAŁO a nie skóre i kości...

sobcia · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 13:45 Temat postu:

kurcze ja jestem chuda i mi z tym źle. 2 lata Temu skończyłam trenowąc pływanie bo byłam za chuda, nie jakaś anoreskja czy co ale tak poprostu mam, taka budowa ciała. Teraz przy wzroście 163 waze 45 kg. Musze przyznać, że to kurcze mało. Teraz i tak już wyglądam lepiej i dużo osób mi to mówi jak mnie widza, ze przytyłam, ale ja sie z tego ciesze. Bo nic w tym ładnego jak sie jest takim wieszakiem na którego nie można nic kupić. Jem co chce, jem duzo i mi zwisa. Nierozumiem takich osób co sie odchudzają nie ma co sie teraz głodzic. Na to jest jeszcze za wcześnie.

Pozdro Smile

lirael0 · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 13:52 Temat postu:

ja tez jetem chuda i mi to przeszkadza. Jem ile chce a i tak nie moge przytyc. Przy wroscie 172cm. waze 49kg. i wygladam strasznie. Mam chyba za szybka przemine materii Grey_Light_Colorz_PDT_46

A waga sie nie liczy... wedlug mnie liczy sie czy ubieramy sie stosownie do swojej wagi i jesli jestesmy chude to nie zakladamy ciuchow, ktore jeszcze bardziej to ukazuja.

Cocco · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 16:51 Temat postu:

Dla mnie waga jest ważna, ważę ok 51 kg przy wzroście 153 cm, ale przecież zawsze można brzuch wciagnąć. Nie umiem nie jeść, bo jedzenie to moje hobby. Królestwo smaków...

Nawet podoba mi się moje sadełko, i wiem że chłopakom się podobam mimo swoich wymiarów, o.
Więc czemu mam być wieszakiem?
Puszki są słodkie ; ).

edit : czytam dekalog na liczy-się-tylko-waga, i to mnie przeraziło:
'Spójrz w lustro i powiedz sobie, że jesteś gruba. Nie wierz w to, co mówią inni. Oglądaj zdjęcia chudych dziewczyn i zostań taka jak one. Nie myśl o jedzeniu, nie jedz. Jedzenie sprawi, że utyjesz. Każde jedzenie tuczy. Pij dużo wody. Przymierzaj ubrania o dwa numery za małe, zmotywuje Cię to do niejedzenia, by do nich schudnąć. I nie płacz. Płacz pokazuje, że nie masz nad sobą kontroli'

1 Musisz znienawidzić jedzenie i pokochać głód.

Loreley · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 17:23 Temat postu:

Masz rację, Cocco - to przeraża. Przypomina mi jakąś hitlerowską propagandę.
Ja przy wzroście 175 cm ważę 63 kg. Wiem, że to może o parę kilo za dużo, ale nie obchodzi mnie to.

Wiecie, co mnie zawsze najbardziej rozwala? Jak widzę dziewczyny, którym się "wylewa", wciśnięte w dżinsy o trzy numery za małe i cały czas obciągające swe przyciasne i przykrótkie bluzeczki. Czy one naprawdę myślą, że wyglądają sexi? Rany, to nie wstyd mieć trochę więcej ciała tu i ówdzie; nawet puszyste dziewczyny, gdy się fajnie i odpowiednio do swojej figury ubiorą, mogą bardzo ładnie wyglądać, ale takie demonstrowanie fałdek jest - sorry za wyrażenie - trochę obleśne.
Co za problem kupić spodnie rozmiar 42 zamiast 38?

Mod-Hazel · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 17:30 Temat postu:

juna-kocham cię za to co napisałaś, bo całkowicie się z toba zgadzam. chłopak mojej przyjaciółki stwierdził, że trochę grubszą kobietę jest przynajmniej za co złapać, a taką chudą laskę to można uzyć tylko jako wiosła.
Mój tata był chudy (teraz ciągle je więc przytył), moja mama i cała rodzina z jej strony jest chuda, więc logicznie myśląc ja też powinnam... no nie? Oczywiście odziedziczyłam figurę po babci, która w młodości była piękna kobietą, lecz zawsze miała trochę "brzuszka"
A jak czytam blogi tych lasek to śmiech mnie bierze, nie rozumiem jak można być tak pustym.

Rosenrot · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 18:17 Temat postu:

Te dziewczyny są głupimi smarkulami, które nie mają pojęcia co to bulimia, czy anoreksja.
Miejmy nadzieję, że los ich tak ciężko nigdy nie doświadczy.
Czy waga jest ważna? Sama nie wiem...
Przy wzroście 154 waże 48 kg. Nie jestem gruba. Choć chciałabym trochę schudnąć. Może te dziewczyny też tak mają i już myślą, że są anorektyczkami, bo schudły 2, 3 kg? Neutral

Ważne, żeby miał NORMALNĄ wagę. Odpowiednią do wzrostu. Niestety są też osoby chore, otyłe, lub odziedziczają otyłość po rodzicach. Nie sądzę, żeby przez to, takie osoby były niżej oceniane, niż te o normalnej wadze.
Najważniejsze jest to, by zaakceptować SAMĄ SIEBIE! Very Happy

Paolla · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 21:27 Temat postu:

Żyjemy w erze długonogich modelek które są szczupłe a nawet anorektycznie chude. Większość uważa je za ideał piękna i dziewczyny chcą tak wyglądać. Sądze że dla wielu osób waga jest ważna. Da sie to odczuć przy wielu sytuacjach. Ja mam kilka kilo za dużo ale nie raz ludzie i nowo poznani znajomi dali mi odczuć że ja jestem jednak ta gorsza. Dopiero gdy ktoś mnie lepiej pozna uważa że jestem fajna ale na pierwszy rzut oka byłam u niego przekreślona. Odchudzanie? Ok ale z umiarem i normalnym jedzeniem a nie głodówką. Moja sąsiadka miała anoreksję. Łatwo w nią wpaść ale wyjść nie zawsze sie udaje. Najgorsze jest że czasem niezależnie od nas jesteśmy przy kości (genetycznie, przez leki, choroby). Ktoś stara się ze wszystkich sił zrzucić kilka kilo a nie widzi efektu. Najważniejsze to pokochać siebie taka jaką się jest ale mi to się chyba nigdy nie uda. Jeszcze z rok temu nałogowo myślałam o operacjach plastycznych i wpadnięciu w anoreksję. Robilam wszystko co mogłam żeby w nia zapaść ale siostra zauwazyła że coś jest nie tak i zaczełam normalnie się odżywiać po jej wpływem. Teraz takie myśli już nie zaprzataja mojej głowy. Wiem że tego nie zmienie i mam znajomych którym to nie przeszkadza. To oni dają mi siłe ale do akceptacji siebie przede mną długa droga a może i nawet nieskończenie długa.

Milusia · Wysłany: Poniedziałek 10-07-2006, 22:36 Temat postu:

Waga ze tak powiem nie jest ważna.
żal mi tych dziewczyn które maja klapki na oczach i zjezdzaja z waga w dół..
Ja rozumiem schudnąc 2 kilo góra5 dla lepszego samopoczucia ale bez jaj..xD
ja z ta moja dieta nie patrze na wage tylko chce stracic opone z brzucha to jem mniej ..ale nie wcale bez jaj...
kiedys mama sie mnie zapytała jak miałam diete czy nie wpadne w anoireksje ale ja wiem ze nie..bo ja nie mam silnejwoli i jak pokusi mnie to zjem tak czy inaczej..
wiec z tego sie ciesze..

Semfeera · Wysłany: Czwartek 13-07-2006, 23:53 Temat postu:

Ja wiem coś na temat anoreksji... Sama miałam wstępny etap... Tragedia sprawiła, że przestałam jesc no i bach... Schudłam 10 kilo, czyli przy wzroscie 153 cm <dwa lata temu> ważyłam 19 kilo. Skóra i kosci. Na szczęscie z tego wyszłam... Czasem śmierć przyjaciółki moze doprowadzic do tragedii w życiu...

Wredna_$uka · Wysłany: Piątek 14-07-2006, 11:24 Temat postu:

Ech, ja nie mam idealnej wagi.
Do idealnej brakuje mi kilka kilo.
Szczerze mówiąc waga jest ważna.
Ale te anorektyczki... przesadzają.
Odchudzaj się mądrze z głową.
Trochę ćwiczeń, mniej jedzenia.
Ale nie za mało.
Ech...

Katrin · Wysłany: Piątek 14-07-2006, 18:34 Temat postu:

Ah to dla mnie trudny temat...
Może to głupie, ale moja waga jest dla
mnie bardzo ważna.
Mam totalnego bzika na jej punkcie.
To droga, która do niczego nie prowadzi.
Po kazdym posiłku mam wyrzuty sumienia...
Diety itp...
Ale teraz jest już duzo lepiej, przynajmniej tak twierdz otoczenie
bo ja czuje sie źle ze swoim ciałem.
Rok temu dużo przeszłam, a to wszytsko przez
właśnie przez diety.
Ale było mineło Wink

julita · Wysłany: Sobota 15-07-2006, 8:00 Temat postu:

dla mnie tez jest bardzo wazne by utrzymac linie!!!
bardzo sie pilnuje i trenuje na rowerku zeby tylko nie przytyc

Martu$ia · Wysłany: Sobota 15-07-2006, 11:47 Temat postu:

Dobra, zaczynam.
Dla mnie waga nie jest aż tak ważna. Nie jest na tyle ważna, żebym nagle przestała jeść. Mogę ograniczyć jedzenie slodyczy, mogę zacząć uprawiac więcej sportu, zaczać lepiej się odżywiać... ale nie od razu głodować! I po co to? Czy jak ktoś jest grubszy, to zaraz na niego krzywo patrzą? Niektórzy na pewno, lecz liczy się chyba wygląd wewnętrzny, nie zewnętrzny, prawda?
Weszłam na te blogi i się załamałam. Co ma oznaczać np. to hasło:

Każdy dodatkowy kilogram sprawia, że stajesz się brzydka, nieatraktyja, do niczego, nie lubiana...

Że co? To co, mam przestać jeść, bo inaczej ludzie będą patrzeć na mnie krzywo? Paranoja...

Eh, współczuję takim dziewczynom. Mam koleżankę, która się odchudza. Wygląda strasznie. A ma 170cm i 42kg. A ja? Ja zawsze lubiłam słodycze. I teraz mam 160cm i... 43kg. Laughing

Marzenie · Wysłany: Środa 19-07-2006, 12:53 Temat postu:

Dla mnie waga jest ważna.
Nawet bardzo.
Mam 173 cm wzrostu i ważę 59 kilo.
Odchudzam się, lecz nic z tego nie wychodzi. A ja wiem, że jestem gruba.
Może nie monstrualnie, ale jednak gruba.
Wstydzę się swojego ciała, nie lubie miniówek i przykrótkich bluzek.
Na basen też nie lubię chodzić, lecz często chodzę, bo pływanie odchudza.
Jem mało słodyczy, bo nie lubię...
Mimo to jednak nie potrafię schudnąć...
Może kiedyś mi się uda...

AneCia · Wysłany: Środa 19-07-2006, 14:51 Temat postu:

Waga owszem jest ważna ale napewno nie najważniejsza... Oczywiście ładniejsze są dziewczyny szczupłe niż grube ale nie widzę rużnicy między chudą anorektyczną szkapą a grubaską... oczywiście szanuje obie ale uważam, że anorektyczka, atakże gruba dziewczyna powinna dążyć do osiągniecia prawidłowej wagi!

fillette · Wysłany: Środa 19-07-2006, 14:54 Temat postu:

boooze..naprawde im współczuje ze sa takie głupie..
nie wiedzialam ze ktos moze byc az taki pusty..
jedynie zycze im aby wreszcie zmadrzaly..
Ja mam 170. wzrostu i waze 54 kg. i marze o tym by przytyc Very Happy

ja jej baaardzo duzo ale mam poprostu dobra przemiane materii.

*:M!s!a:* · Wysłany: Środa 19-07-2006, 18:08 Temat postu:

Przy wzroście 150 ważyłam 29 kilogramów. Żadnej anoreksji czy bulimii. Jadłam ile chciałam( jadłam bardzo, bardzo duzo) a moja waga ani rusz. Dziwię się, że jeszcze żyłam. Po pierwszej miesiączce zaczęłam szybko tyc. Teraz mam 158cm wzrostu i ważę 49 kilogramów. Zwisa mi trochę brzuszek dlatego chcę trochę schudnąć. Ale nie za wszelką cenę. Będę się więcej ruszać i po prostu zdrowiej odżywiać i to nie wpłynie tylko na moja figure ale i na samopoczucie ;]

Nie rozumiem tych osób. To jest straszne. Czy patyk może być sexy? A przeciez o to im chodzi- żeby podobać się chłopakom. Kobieta w przeciwieństwie do facetów ma mieć krągłości. A nie być chuda jak zapałka. Nie rozumiem tego toku myslenia. Gdy byłam jeszcze tak przeraźliwie chuda bardzo źle czuam się ze swoim wyglądem, teraz troszkę bym zmieniła, ale akceptuję siebie. Jestem jaka jestem i nawet mi się to podoba ;]

Mod-Pinacollada · Wysłany: Środa 19-07-2006, 18:39 Temat postu:

Przeczytałam notkę na pierwszym blogu.
To już nie jest żałosne.
Po prostu śmieszne.

Roxy · Wysłany: Czwartek 20-07-2006, 8:08 Temat postu:

Moja przyjaciółka przy wzroście 178 waży 47kg!
To jest chore..
BMI ma niskie, prawie anoreksja.. ale gdy byłam z nią na koloniach, to przekonałam się, ile je O_O
Dosłownie więcej ode mnie, a nie umie przytyć!
A ja?
Ech, jak coś zjem, to od razu mi to idzie na wagę --' z jednej strony chciałabym mniej ważyć, ale z drugiej to boję się, że wpadnę w jakąś obsesję i dojdę do anoreksji lub zacznę sobie wpychać palec do gardła...
Zresztą na wagę nie powinno się patrzeć, o wiele lepsza jest miarka ;]
Może i będzie się dużo ważyć, ale przez ćwiczenia można wyrobić sobie ładną sylwetkę.
I ja się tego trzymam xP Chociaż ograniczę się też od jedzenia, bo jem za dużo..
Dopiergo, gdy osiągnę cel to poczuję się lepiej.

Peace.

Lib · Wysłany: Czwartek 20-07-2006, 11:19 Temat postu:

Dla niektórych waga jest ważna. Prawda, nikt nie chce być grubym... Każda z nas chce być atrakcyjna i chce mieć co pokazać np. na plaży. Ale bez przesady aby było widać same kości :-/
Dla mnie to jest chore. Sama miałam kiedyś taki problem więc wiem o co chodzi. Mówili na mnie, że jestem anorektyczką. HALO!! Anoreksja to nie jest to, że jest się chudym. To jest niedowaga. Anoreksja to choroba która tkwi w naszym umysle. Mówimy sobie "Muszę schudną... Chociaż te 2 kilo." A na czym się kończy?

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Nie mówię, że tak wygląda każde odchudzanie. Ale dziewczyna która wmawia sobie nałogowo, że jest za gruba a ma świetną fogurę jest już anorektyczką.
Wymusza wymioty po posiłku.
Nie je.

Jak dla mnie to jest poprostu chore Grey_Light_Colorz_PDT_46

Caroline · Wysłany: Czwartek 20-07-2006, 11:44 Temat postu:

Dla mnie waga nie jest bardzo ważna, ale sylwetka i figura tak.
Gdybym nie tanczyła ani nic to spoko, ale muszep oakzywac brzuch wiec lol xP

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Modelki zazwyczaj ćpają więc to nic dziwnego...

pAuLa · Wysłany: Czwartek 20-07-2006, 12:57 Temat postu:

Przecież nie wszyscy mogą być tacy sami. Ja np. nie jestem gruba ale chuda też nie. Mi nie przeszkadza czy ktoś o mnie mówi czy jestem gruba czy chudzielec ja się tym nie przejmuje. Dla mnie najważniejsze jest to że ja siebie sama akceptuje, a nie to że ktoś mówi mi że powinnam się odchudzać albo więcej jeść.

madziaolsenka · Wysłany: Poniedziałek 16-10-2006, 16:11 Temat postu:

Grrszz .. ale durne dzieci ... czekajta tam jest punkt na jednym blogu "Jeśli nie jesteś chuda, toznaczy, że nie jesteś atrakcyjna. " gówno prawda ... u mnie w sql jest kilka takich lasek co są poprosstu pulchne, ale bardzo atrakcyjne ;D kolesie tak do nich zarywaja ze szok ... w ogóle teraz czytalam ze w paru domach mody kazano modelkom przytyć a jak nie beda chciały to je zwolnią ... i bardzo dobrze ;D

cherry01 · Wysłany: Poniedziałek 16-10-2006, 16:29 Temat postu:

w sumie mozna powiedziec ze ta dziewczyna juz jest anorektyczka. to nic ze nie wyglada jak kosciotrup, ale anoreksja to tez po czesci choroba psychiczna. jezeli ona to w ten sposob postrzega, to znaczy ze juz wpadla w te chorobe.
szkoda mi jej. powinien ktos z jej otoczenia zareagowac jakos.