Tokio Hotel

Layla · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 13:29 Temat postu:

Ja już nie prowadzę. Nie wiem nawet, jak mam to odpowiednio ująć, bo był to bardzo dziwny typ pamiętnika. Pisany w internecie, raczej na forum, zawierający całą prawdę w formie opowiadania, czego nie wiedzili nawet komentujący. Bardzo mi to pomogło. Wylewanie uczuć, patrzenie na reakcje i myśl - 'Oni nic nie wiedzą, więc niech tak pozostanie'...

Trochę za tym tęsknię, bo urwało się w mgnieniu oka. Mam jednak nadzieję, że znów będę mogła zacząć go pisać, wiedząc, że powtarzam kolejny raz to, co przerabiałam już dawniej. Te same uczucia, dawne wspomnienia... Dawne życie... (;

Letty · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 13:44 Temat postu:

ja prowadzę

chociaż żadko w nim piszę, a słyży mi on raczej do pisania sporadycznie notatek na lekcjach. ale czasem zapisuje w nim swoje myśli.
obecnie znajduje się on u mojej przyjaciółki, zaczynam za nim tęsknić Sad

kasiorka · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 14:17 Temat postu:

Prowadziłam.
Mam chyba 3 z przed kilku lat.
Czytając je, myślałam że nie wyrobię.
Chyba 20 stron jest poświęconych temu, jak przezywali mnie w podstawówce

Użalanie się nad każdą drobnostką doprowadziło mnie na skraj wycieńczenia...

... ze śmiechu xD

Anke · Wysłany: Czwartek 01-02-2007, 21:39 Temat postu:

Kiedys ciągle chodziłam zpamiętnikiem pod pacha
Teraz to ja mam tyle zmartwien,problemow,zalow,smutkow,czesto niedomowien,ze pamietnik by nie nadazyl XD

izunia_kaulitz · Wysłany: Niedziela 04-02-2007, 12:59 Temat postu:

Pisalam kiedys, pisze teraz. Juz 3. On wie o mnie wszystko i zna najwieksze moje sekrety i zmartwienia o ktorych nawet najblizasza przyjaciolka nie wie.
Teraz moj pamietnik wyglada troche inaczej niz ten z podstawowki... Jak czytalam tamte pamietniki to smiac mi sie chcialo. No ale... wtedy to byly dla mnie "powazne problemy"... xD

Mała Mi · Wysłany: Niedziela 04-02-2007, 21:43 Temat postu:

Ja prowadzę pamiętnik taki naprawdę to chyba już 3 rok.
Jak byłam mała to owszem prowadziłam, ale pisałam tam ran na pół roku Laughing

więc dałam sobie spokój. Bo po przeczytaniu kilku takich wpisów doszłam do wniosku, że to o której wstałam i jaką bajkę obejrzałam jedzac śniadanie wcale nie jest takie ciekawe Laughing

Teraz piszę w pamiętniku nie codziennie, ale kiedy chcę. I jest to częściej niż raz na pół roku. O dziwo jak czytam wpis np. z przed kilku miesięcy nie chce mi się śmiać. Może dorosłam do pisania pamiętnika, a może za 20 lat nawet nie będe dała rady tego przeczytać ze śmiechu.
W każdym razie nie wiem co bym zrobiła, jakby ktoś go przeczytał.
Spaliłabym na stosie Twisted Evil