Tokio Hotel

Krzykliwa · Wysłany: Sobota 11-11-2006, 12:31 Temat postu:

moja koleżanka dzisiaj uciekła

i wszyscy ją szukają...
ja myślę, ze ona taka głupia nie jest, żebyz ostac na naszym osiedlu!

Lily · Wysłany: Sobota 11-11-2006, 14:12 Temat postu:

Miałam juz takie myśli zeby uciec. Ale zwykle przechodziły.
Ja bym nie było do tego zdolna. Ja bym sie pewnie bała Rolling Eyes

Ale znam osobe która juz nie raz uciekła z domu.
Mój brat Grey_Light_Colorz_PDT_50

Sama nie wiem dalczego on to robi... Nawet kiedys pytałam, ale równie dobrze mogłabym sie spytać krzesła Rolling Eyes

Nie ucieka na bardzo długo. Zwykle tak ok. 3 dni. Ale dobra, nie ważne...

No więc jesli chodzi o ucieczki z domu to ja uważam ze to głupio uciekać z domu.
Pózniej i tak sie wróci. Jesli jest jakaś zła sytuacja w domu to nie wiadomo czy się coś poprawi...

orengada · Wysłany: Sobota 11-11-2006, 14:49 Temat postu:

Ale lipa.

Przecież każdy nastolatek w wieku dojrzewania, myśli o ucieczce z domu.
Myśli nie znaczy zrobi.

Ale pomarzyć można. Rolling Eyes

Jusia Kaulitz · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 12:55 Temat postu:

Też myślałam o tym..
Mieszkam z tata, bo mama pracuje za granicą

Ojciec w ogóle mną się nie interesuje..
Mogę sobie nawet wyjść i nie wrócić
a on i tak będzie miał to w dupie Rolling Eyes

Nie spyta się co w szkole pff...
Nie przytuli.. Nie pocieszy.. Sad

MoNiSiA KAuLiTz =D · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 17:48 Temat postu:

Ja już nieraz zwiewałam...
Najdłużej to na 2 tyg.
Mieszkam tylko z moją mamą, starsi dalej są małżeństwem ale ja z matką się wyprowadziłyśmy... Oni kipią nienawiścią do siebie, wyzywają się, a jak razem mieszkaliśmy to się ciągle kłócili, często też moja matka biła tatę...
Dlatego teraz jak się kłócimy moja matka często poprostu mówi mi 'wynoś się'.
Raz już tak było, kiedy dostałam od niej kablem (jak byłam mała to nieraz dostawałam ale mój tata w miarę możliwości starał się jej odciąć droge do tego czynu) to chciałam zwiać, ale ona zamknęła drzwi na klucz i siadła na takim stołku przy drzwiach i powiedziała że jak ją dotkne to zadzwoni na policje...
Ja się za ten czas spakowałam i nie wiedziałam co zrobić...
chciałam wyjść oknem ale mieszkam na poddaszu to widać by było że chodzę po dachu, ludzie mogliby spanikować poza tym chyba nie przeżyłabym skoku z dachu...
Jak już poszła od tych drzwi szybko zwiałam...
Tak naprawdę to nie mam gdzie zwiać, babcia uważa że jestem okropnym dzieckiem i wszystko jest moją winą...
Ciągle starzy organizują jakieś rozprawy między sobą...
W sobotę ja też w niej uczesniczyłam... Dotyczyła... MNIE Neutral

Mam już psychologa, i nie zwiewam raczej...
Wogóle nie dogaduję się z matką, kłócimy się o WSZYSTKO Sad

Przytłacza mnie to.
Żyję w ciągłym bólu i płaczu, na codzień staram się to kryć, chyba mi wychodzi...
Dzięki temu tematowi mogłam to wyrzucić z siebie, dziękuję za to i przepraszam że akurat tu...

Karek · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 19:01 Temat postu:

BlackAngel · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 22:21 Temat postu:

Jak miałam 10 lat to kilka razy uciekałam z domu. Aczkolwiek 'uciekałam' do sąsiedniego domu, gdzie mieszkała moja przyjaciółka xD.
Za każdym razem dostawałam opieprz. xD
Ah, to były czasy. Rolling Eyes

A teraz?
Kilka razy, rok temu chciałam uciec.

Moim zdaniem ucieczki są głupie.
Niestety większość młodych osób nie potrafi poradzić sobie z problemami i zamiast rozmawiać - uciekają.
To nie rozwiązanie.

B.

patunia_th · Wysłany: Poniedziałek 27-11-2006, 14:45 Temat postu:

Ja nigdy nie ucieklam z domu, ale czasmi takie mysli mi przemknely[pod wplywem mpulsu], ale jakos szybko o tym zapominalam
Prawda jest taka, ze nie ma nawet konkretnego powodu,, zeby to robic.
Wedlug mnie ucieczka z domu i tak nie rozwiaze problemow, moze co najwyzej przyspozyc nowych.

lillyann · Wysłany: Niedziela 24-12-2006, 0:17 Temat postu:

thsandej · Wysłany: Wtorek 26-12-2006, 14:19 Temat postu:

Nigdy nie chciałam uciec z domu. Owszem rodzine czasami mnie wkurzała i to ostro ale ja zazwyczaj zamykałam się w tedy w swoim pokoju i to była moja bezludna wyspa albo wychodziłam z domu gdzieś przed siebie ale zawsze wracałam. Z moim domem czuje się jakos związana z resztą moi rodzice nigdy nie dali mi powodu do ucieczki. Wynoszenie się z domu jest bez sensu, z marną kasą i bez dachu nad głowa nikt długo nie wytrzyma alno znajdzie go policja. i po co takie cyrki ?

AnJaA · Wysłany: Wtorek 26-12-2006, 15:01 Temat postu:

jeszcze nie uciklam z domu. ale nie raz mialam taka ochote.
mam kolege, ktory uciel z domu jakis czas temu.

goo-gu · Wysłany: Czwartek 28-12-2006, 16:04 Temat postu:

Ja sobie uciekłam twórczo na jeden dzień...
Pokłóciłam się z moim PSYCHICZNYM ojciecm <wszyscy są tacy sami>. Tyle że On sam się o to prosił.
Po kłótni powiedziałam, że "....." <cenzura> i mam go dosyć i uciekne z domu.
On do mnie: Tak? No to już! Tylko klucze zostaw.
Rąbnełam kluczami o podłogę i z hukiem wyszłam z domu.
To było około 11. Stara do mnie o 14 esy pisała, żebym wracała bo ktoś mnie zgwałci

Później poszłam do przyjaciółki i siedziałam u Niej, poprosiłam Babcię, żeby mnie przygarneła, ale koniec końców wróciłam do domu o 23. Nikt nawet nie zareagował... Neutral

Bywa.

Teufel · Wysłany: Czwartek 25-01-2007, 13:22 Temat postu:

Kiedys myślałam.
Ale na mysleniu sie zatrzymało.. Rolling Eyes

Oczywiście zawsze było tak po kłótniach z mamą.
kiedy leciały wyzwiska i teksty typu :''marzę o dniu, kiedy ku.rwa opuscisz w końcu ten dom, suko!''
Wtedy po prostu siadałam i z płaczem pakowałam rzeczy.
Nigdy niz etgo nie wyszło.
I dobrze...
Wiem, ze to nic mądrego, szczególnie że po takich kłóótniach max za kilka godzin wszystko jest znów all right.

kafelka_love_GUCIO · Wysłany: Czwartek 25-01-2007, 14:45 Temat postu:

Ja też miałam takie myśli, ale skończyło się zawsze na tym, że wychodziłam i wracałam póóóóźźźno, a czasem nawet jeszcze póżniej...
Mama wtedy tylko darła się po mnie i dawała kary...

Są też sytuacje kiedy proszę ją o coś, robię wszystko, żeby mi na to pozwoliła, staram się, a ona to ma głęboko gdzieś!!!

Wtedy wpadam w złość i wychodzę na spacer, przemyśleć wszystko...
i zawsze jestem sama...

Np. teraz z koncertem TH...proszę ją, gadam jej że bilet jest za moją kasę,a ją to nic nie obchodzi...muszę wyjechać rano jak będzie spać, bo mnie nie wypuści..

Niektóre z Was pisały, że mają psychicznych ojców, a ja mam psychiczną matkę...

Niby pozwala mi na dużo...pozwoliła na kolczyk w pępku i w nosie choć mam dopiero 15 lat (nieskończone), pozwala na wyjścia różne...ale nie daje mi tej opieki...
nie wiem jak Wam to wytłumaczyć... chciałabym czuć, że jestem potrzebna, że lubi ze mną rozmawiać, mieć tą świadomość, że ,mnie kocha...
Mój tata jest taki, że się mamie nie sprzeciwi i jak coś chcę to zawsze leci tekst: "Idź zapytaj mamy"...

Wszystkie dziewczyny ze szkoły dogadują się SUPER z rodzicami...wogóle rozmawiają o wszystkim z nimi, a ja...dwa może trzy razy do roku, gdy jadę do babci do Niemiec to mam komu się zwierzyć...

Często mam zamiar uciec z domu, ale nie na miesiąc czy na dwa tylko na parę dni żeby sobie rodzice przemyśleli czy wogóle chcą, żebym żyła na tym świecie...
Narazie mi tego nie okazują, czuję się w domu jak 'piąte koło u wozu'..

Chcę z nimi pogadać o szkole do jakiej się wybieram...bo chcę jakąś szkołę skończyć, to zaczynają ze sobą rozmawiać na jakiś inny temat albo na temat mojego brata młodszego...
On zawsze jest tematem #1..wszystko kręci się wokół niego już od 10 lat...

Poprostu nienawidzę tego mieszkania...jeszcze jakbym miała z kim pogadać o tym...ale w mojej miejscowości jest coś takiego,że albo są laski 'panienki', albo ćpunki albo takie co powiesz im coś a one to rozniosą po całej okolicy..

Są też niektóre takie wredne, że potrafią dogadywać mi, bo lubię jako jedyna w szkole TH... o zespole Tokio Hotel też nie mam z kim gadać..
DLATEGO DZIĘKUJE WAM, ŻE TU CHOCIAŻ O NICH MOGĘ POGADAĆ Z WAMI

Napewno kiedyś ucieknę, ale narazie nie wiem kiedy.....

Leb die sekunde · Wysłany: Czwartek 25-01-2007, 14:59 Temat postu:

Chyba nie potrafiłabym uciec z domu. Kiedyś o tym myślałam, ale nawet nie wiem dlaczego Rolling Eyes

Z rodzicami super mi się układa, zawsze moge z nimi pogadać i wiem, że mogę na nich liczyć. I choć nie pozwalają mi na wszystko czego chcę to jakoś mi to nie przeszkadza.
A nawet jeśli to nie uciekłabym.
Zawsze jak mnie wkurzaja, a wdomu robi się ostro to po prostu zamykam się w pokoju i słucham muzy, albo wychodze na spacer.
Nie widze sensu w uciekaniu z domu. Rodzice tylko będa się martwić, a to z pewnością nie polepszy sytuacji. Tak sądze.

fankaBillaireszty · Wysłany: Sobota 27-01-2007, 15:20 Temat postu:

Ucieczka z domu myślałam o tym wiele razy po kazdej kolejnej beznadziejnej prawie o nic kłutni z mamą....często krzycze że uciekne troche pobecze potem to przemyśle i wiem że to nie było by dobre rozwiązanie bo moi rodzice chcą dla mnie dobrze choć czasem wydaje mi sie że tak nie jest a potem okazuje sie że mama miała racje przekonałam sie o tym już nie raz...Moim zdaniem każdy nastolatek pomyślał o ucieczce chociasz raz....

Layla · Wysłany: Poniedziałek 29-01-2007, 20:20 Temat postu:

Bardzo głupim pomysłem jest zwiać z domu. Chociaż z tego małego względu, że jest to impuls którego można potem żałować, bojąc się, co powiedzą inni, kiedy zaczną się schody. Sama nigdy nie zwiałam, bo nie miałam po co. Może inni wieją dlatego, że mają w domu większe problemy? Myślę, że napewno. Ale po prostu czasami nie potrafię zrozumieć - po co...

ikeikeike · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 9:00 Temat postu:

Dla mnei to idiotyzm. Zwiać w domu w wieku poniżej 18 to dla dziewczyn niemal automatyczne wylądowanie pod latarnią, ale w tym wieku wielu się wydaje, że przenocują na dworcu, coś wyżebrają i będzie ok. Dla mnie to czysty kretynizm, jesli w domu panuje prawdziwe piekło, to przeciez zawsze są dziadkowie czy dalsza rodzina do których można się zwrócić, a ucieczka to zwyczajne pójście na łatwiznę, co potem zwykle obraca sie rpzeciw osobie, która to zreobiła...

agata:D · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 9:19 Temat postu:

Eh. Nigdy o tym nie myślałam!
Sytuacji od której mogłabym uciec też nie miałam.
Moim zdaniem to żadne rozwiązanie!
Bo, co? Uciekniesz, wrócisz i znowu to samo Rolling Eyes

Poprzez ucieczke nie rozwiąże się tych problemów.

Layla · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 9:31 Temat postu:

Ale zdarzają się i tacy, którzy wieją i... nie wracają przez tygodnie.
To już głupota. I nieodpowiedzialność.
Bo potem jak wróci (a kiedyś raczej napewno), i tak będzie przeżywał to samo piekło...

Moim zdaniem jedynym wyjściem, jest porozmawiać o czymś co jest powodem problemu, z tym kto nie chce go zrozumieć. Może i głupie, ba, może nawet i trudne to wykonania. Za to możliwe, i dające bardzo wiele. Ja na szczęście nigdy powodów do ucieczki nie miałam. A może nawet jeżeli były, było po prostu sporadyczne i znikome, patrząc po powodach innych osób, które się na nią jednak decydują. Wiem tylko, że nigdy bym ot tak nie uciekła. Bo chyba bym nie umiała. I przecież to i tak nie będzie wyjście...

KiTi · Wysłany: Sobota 03-02-2007, 18:46 Temat postu:

kafelka_love_GUCIO mam w domu tak samo jak ty...identycznie..moze jestes moim klonem(?!)Wiele razy myslalam o ucieczce...kiedys to napewno zrobie...mama mowi mi ciagle to samo"zrob to","zaraz","niemam czasu","no co do cholery" itp...niewytrzymoje juz..a o TH niechca nawet slyszec...

sterben · Wysłany: Sobota 03-02-2007, 18:50 Temat postu:

Ucieczka.nie nigdy o tym nie myslałam..kiedys mialam mysli smobojcze,ale nigdy ucieczki..po co...do kad...co to da...

Miss Izabela · Wysłany: Poniedziałek 05-02-2007, 18:28 Temat postu:

Ucieczka? Niby dokąd.
Nie chciałabym porzucić domu.
Jedynie trochę go zmienić.
Tato mógłby się trochę postarać i przynajmniej udawać, że uważa mnie za swoją córkę.
Dla niego jestem wrogiem.

I narzeka, że z nim walczę?

Hm. Mama powiedziała, że jak zrobię sobie kolczyk, wyrzuci mnie z domu.
Ale to już nie ucieczka, nie?

cherry01 · Wysłany: Wtorek 06-02-2007, 8:52 Temat postu:

czasami mam na to ochote, bo tak mnie rodzinka juz nieraz wkurza, ze tylko siasc w kacie i ryczec.
no ale po pierwsze dokad mialabym uciec, a po drugie nie mam tyle odwagi.
dlatego musze wytrzymywac te rozne docinki rodzicow, ale spoko, dam rade
edit.
w koncu ludzie maja wieksze problemy ode mnie (tak mi sie wydaje)...

Misfit · Wysłany: Wtorek 06-02-2007, 9:02 Temat postu:

Dobra, to ja może nie na miejscu gadka. Ale jak byłam w przedszkolu zwiałam na jeden dzień Laughing

Tylko, żeby było mi wygodniej kurtke i plecaczek zostawiłam w szatni Laughing

I nauczycielki sie skapnęły wzywana policja/rodzice.
No cuż. Ja byłam na plaacu zabaw na drugim końcu miasta Laughing

Jak wracałam do przedszkola oczywioza sama xD dopiero mnie znaleźli.
Matka ryczy, ojciec kipi ze złości, a przedszkolanka się pyta czy głodna nie jestem

To były czasu. Pomijając to co się działo po powrocie do domu Laughing

Ach no cuż. była baaardzo głośna i ciekawa wymiana zdań.

Ale czy TERAZ? uciekłabym z domu?
wątpie. znaczy, czasami ma się taką chęć.
nawet dla głupiej rozrywki, a czasami z nerwów.
ale jak pomyśłe, że dlaczego niby, czasami nie potrafie osbie odpowiedzieć na to pytanie.
ale wiesz, zawiodłam bym rodziców. stracili by do mnie całkowicie zaufanie.
a nie chce tego. bo to tylko przyspożyłoby mi problemów.
wole miec z nimi dobre układy, być z nimi szczera, zeby łączyła nas zaufanie, bo to daje mi same plusy. cóż. taka prawda.