Tokio Hotel

reserved

Jak samotny liść, powiewam na laurach swych wspomnień.
Jak głęboko wierzący, poję się ciepłą otuchą.
Z bujną wyobraźnią, przeżywam ostatnią z chwil pustych.
Uszczęśliwiam się przekonaniem, że tego właśnie mi trzeba.
MIJAJĄ GODZINY, MINUTY MIJAJĄ...

Przecież świat jest doskonały… bo gdyby było inaczej to tego małego zakątka szczęścia nigdy by nie było prawda? Ale ty milczysz, twoje usta milczą. Nie potrafisz odpowiedzieć na jedno małe pytanie. Czy tak trudno powiedzieć tak lub nie? Nie patrz na mnie tak! Twoje duże, ciemne oczy wypalają ze mnie wszystkie szczęśliwe wspomnienia, jakby to na czym nam zależy zapisane było na łatwopalnych kartkach papieru. Gdzieś musi być pięknie. Tam w oddali jest takie miejsce, gdzie zieleń jest soczysta, a kwiaty kwitną przez cały rok, gdzie słońce nigdy nie zachodzi, a ty i ja jesteśmy szczęśliwi. Nie, to tylko moja chora wyobraźnia… Potrzebuję tego, wiara dodaje siły. Na jedną, niepełną chwilę…

Samotnym liściem jestem, samotnym z dorobkiem swych wspomnień.
Z głęboką wiarą, przeżywam ostatnią z chwil "pustych".
I nie wiem, co robić, gdzie pójść, kogo spotkać.
I wmawiam usilnie, że tak miało być!
MIJAJĄ GODZINY, MINUTY MIJAJĄ...

Jestem sama i z przekonaniem wpatruję się w odbicie w zakurzonej szybie. Krople deszczu delikatnie pieszczą skażoną ziemię. Wiatr muska każdy wodny diamencik, kierując je w szybę. Bezustanne stukanie. Twój obraz się rozmywa, znów mnie zostawiasz. Melancholia i uczucie pustki, bo ciebie nigdy nie ma wtedy kiedy ja tego potrzebuję! Wszystkie przytłaczające chwile spędzam samotnie, bezsensownie wpatrując się w tą cholerną czerwoną kropkę na ścianie. Skąd ona się tutaj wzięła? Odzywają się myśli. Nawet nie mam dokąd pójść, bo jak daleko można dojść kiedy deszcz uderza o każdy kawałek bezbronnego ciała raniąc je bez powodu? Do kogo mam się zwrócić, kiedy ty jesteś… ja nawet nie wiem gdzie możesz być. Ale tak jest dobrze, prawda? Wszystko ma swój cel, tak ma być, tak musi być…

Samotnym liściem jestem...
Z głęboką wiarą...
I bujną wyobraźnią...
CZEKAM...
Przeżywam ostatnią chwilę - tę jedną chwilę z chwil pustych...
MIJAJĄ GODZINY, MINUTY MIJAJĄ…

Ciebie dalej nie ma! Dlaczego już do mnie nie przychodzisz? Czy zrobiłam coś źle? Czy powiedziałam coś co zraniło twoje uczucia? A może nie masz już dla mnie czasu? Przeszkadza ci to, że zadaję dużo pytań? Tak!? Przepraszam, już nie będę. Nie chciałam ciebie ranić, naprawdę! Uwierz mi… bo ja wierzę. Wierzę, że świat stanie się lepszy, a wtedy znajdę odpowiedzi na wszystkie moje pytania. Bo wiesz, ja dalej uważam, że jest gdzieś mały zakątek ziemi, taki malutki, tylko dla nas. Znajdę go, naprawdę. Świat powinien być mi wdzięczny za wiarę w jego piękno, za coś, co tylko my możemy dostrzec. Ale ja znów czuję pustkę. Odpocznę chwilkę, mały ułamek tego wielkiego zegara czasu… Czekam na ciebie, a jak przyjdziesz – obudź mnie. Wtulę się w ciebie i będziemy szczęśliwi…

A świat dalej obojętny wobec ludzi.
A może to ludzie obojętni wobec świata?
MIJAJĄ GODZINY, MINUTY MIJAJĄ…

_______________

długo nie pisałam...
raczej nie wyszło.

oddana
Leila

Mod-MadisoOn · Wysłany: Wtorek 14-11-2006, 16:55 Temat postu:

Ahhh...
resi...
Widzialam to wszystko...
Te miejsce gdzie przez caly rok kwitną kwiaty...

Dziekuje za opisy...
Za opowiadanie...
Dziekuje...
Takie...
Rzeczywiste.

<333

evuska · Wysłany: Wtorek 14-11-2006, 17:11 Temat postu:

Hejka sorka,co prawda nie czytałam....
Poszukuje osób do zespołu....basistki/perkusistki/gitarzystki z Wrocławia,mile widziany własny sprzęt ale niemusi być;)Prosze o kontakt pod numerem gg 1260399