Tokio Hotel

Marika17 · Wysłany: Poniedziałek 21-08-2006, 11:29 Temat postu:

Yhhh dodałam wcześniej komentarz ale było coś nie tak z Forum i sie najwyraźniej nie dodał Sad

/ No wiec co ja tam pisała? Hmmm Very Happy

a no już pamiętam. W sumie oryginalna nie będę bo kazdy ci powie, że było świetnie. A w momencie gdy czekali na werdykt czułam, się jak by to ja miała jakąś sprawe w sądzie i zaraz mnie będa karać czy cos. Wczułam sie poprostu. Co do błedów to nie wiem jakie musiała byś zrobić bym mogła ze zobaczyć. Piszesz tak, ze wczłowiek do takiego stopnia sie wkreca i wczuwa, że nie ma nawet takie obcji by zauwazyć bład OBY CZYTA takie myśli nachodzą. Very Happy

CO tam jeszcze było hmmm ehh Czekam poprostu na nastepne czesci Pozdrawiam

Okla_xD · Wysłany: Poniedziałek 21-08-2006, 13:33 Temat postu:

Świetne!
Naprawdę świetny part Smile

)
Oh.. bardzo mi się podobało!
I tak się cieszę że jednak wygrali te sprawę!
Chociarz jak mogliby jej nie wygrać! Chyba bym sie załamała...
Naprawdę świetne!
CZEkam na kolejny!
Pozdrawiam i Weny Życzę

Okla_xD

Ejkuś · Wysłany: Poniedziałek 21-08-2006, 13:37 Temat postu:

Ładne.

Eedyta · Wysłany: Poniedziałek 21-08-2006, 15:21 Temat postu:

Część jak zwykle świetna. Cieszę się, że wygrali tą sprawę bo uważam, że Bill będzie lepszym tatą dla jej dzieci niż ich biologiczny ojciec. Dziękuję za dedykację

Rosenrot · Wysłany: Poniedziałek 21-08-2006, 22:12 Temat postu:

Ja, stara, głupia krowa siedzę i beczę...

Agnes... Hmm... Trudno ukrywać, że to chodzi o mnie Grey_Light_Colorz_PDT_02

Nie wiem co napisać. Dziękuję? Że przedstawiłaś mnie w taki pozytywny sposób? A może dziękować za Twoją miłość do takiego zwykłego dziabąga jakim jestem ja?

Część cudowna. Jak zwykle pełna emocji, wrażeń i uczuć negatywnych jak i pozytywnych. Scenka erotyczna idealna, perfecto Cool

Jeszcze raz dziękuję. Za wszystko. A zwłaszcza za dzisiejszą rozmowe na gg.

Ja Wam mówię, warto mieć kogoś takiego jak Uleczka.
Ale to tylko mój dziabąg, więc nie tykać!!! Bo pogryzę!!!

Kocham Cię mój Ty Dzikusie z fistaszkiem zamiast mózgu.

Na zawsze Twój Dziabąg, co w głowie ma kokosa.

Nielegalne brunetki i nielegalne blondynki 4ever Grey_Light_Colorz_PDT_07

Ejkuś · Wysłany: Wtorek 22-08-2006, 14:50 Temat postu:

Gaga zazdroszczę Grey_Light_Colorz_PDT_42

Nicole_Tom · Wysłany: Środa 23-08-2006, 19:12 Temat postu:

Cóż będę dużo mówić? Boooskie (jak każda część zresztą). Ohh Ulu... Czekam z utęsknieniem na kolejnego parta;P Życzę weny (jak dotąd nieopuszczającej Cię).
Pozdrawiam, całuję Grey_Light_Colorz_PDT_42

"UKL...A" · Wysłany: Środa 23-08-2006, 21:08 Temat postu:

Mod-~ddm

luska

Dżampara

Kyla

sanndra

Marika17

Okla_xD

Ejkuś

Eedyta

Nicole_Tom

Ostatnią część
dedykuje Wam wszystkim
dziękując za to, że w ogóle je czytałyście,
że wam się chciało, że nie miałyście mnie dość...

Dziękuję Exclamation

Całe opowiadanie dedykuję
tobie Gaga mój ty Dziabągu
z kokosem zamiast mózgu,
Dziękując ci z całego serca, za to,
że jesteś przy mnie nawet wtedy,
gdy wszystko traci sens...

Kocham cię Heart

Jesteś moim światłem,
w największym nawet mroku...

Dziękuję Exclamation

A teraz zostawiam was z ostatnią częścią...
Miłego czytania...

PART 17
- Kochanie czekają już na nas!- Zawołała Joy stojąc w drzwiach, w towarzystwie Sam i Agnes, które starały się zainteresować sobą chłopców.
- Przepraszam.- Powiedział Bill składając pocałunek na jej ustach.- Musiałem znaleźć jego królika, bo potem byłby wrzask.- Dodał, kładąc niewielka pluszową zabawkę w foteliku Maxa i obdarzając go szerokim uśmiechem.- Daj mi ich.- Poprosił i, nie pozwalając Joy na jakikolwiek sprzeciw, odebrał od niej oba foteliki, po czym, dziarskim krokiem, ruszył do przodu.
Joy zamknęła za sobą drzwi z świadomością, że robi to po raz ostatni i uśmiechnęła się do Sam, która również rozstawała się z tym miejscem. Obie miały świadomość, że to jedna z najważniejszych decyzji w ich życiu. Decyzja, która zamyka za nimi przeszłość, roztaczając optymistyczną prognozę przyszłości, u boku mężczyzn, których tak bardzo kochają i w których znajdują oparcie, nawet w najtrudniejszych chwilach.
- Na pewno nam się uda.- Stwierdziła Joy niepewnie spoglądając na przyjaciółki, których twarze natychmiast rozjaśniły szerokie uśmiechy.
- W końcu musi.- Stwierdziła Agnes biorąc pod ramię Joy, która w ten sam sposób chwyciła Sam.- Kiedyś musi być dobrze.- Dodała i w raz z nimi ruszyła za Billem, który zapewne czekał już na nie w windzie.

- Wreszcie zasłużony odpoczynek!- Powiedział Gustav, z ogromnym uśmiechem na ustach, w jednej dłoni trzymając kij bilardowy, a drugą ręką obejmując talie Sam, która właśnie uległa w kolejnej partii i przed momentem obdarowała go, w nagrodę, czułym pocałunkiem.
- Wciąż jeszcze nie mogę w to wszystko uwierzyć. Wydawało mi się, że już nigdy nie opuścimy tej zwariowanej Ameryki.- Stwierdził z równie wielkim uśmiechem Tom i zanurzył swe usta w szklance z colą Agnes, którą obejmował swym ramieniem, co chwila robiąc do niej jedną ze swych słynnych słodkich minek i całując jej delikatne usta.
- Rzeczywiście to fantastyczne, szkoda tylko, że po powrocie do Niemiec nasze wakacje ponownie się skończą, chociaż z drugiej strony, nie ma to jak w domu.
- Georg filozof!- Podsumowali pozostali wybuchając gromkim śmiechem, który rozbudził przysypiającą Elen, której głowa spoczywała na kolanach zielonookiego.
- Chodźmy do pokoju.- Powiedział pomagając jej się podnieś i już po chwili trzymając ją na rękach ruszył w kierunku schodów.
- Patrzcie, jaki się opiekuńczy zrobił.
- Nie dziw się Gustav, w końcu jeszcze trzy miesiące i będzie ojcem.- Odparł Tom, po czym spojrzał na zewnątrz, w poszukiwaniu swojego młodszego brata.- A właśnie, gdzie jest nasz tatuś?- Zapytał.
- Z mamusią. Poszli na spacer.- Odpowiedziała mu Sam, a na jej twarzy pojawił się delikatny uśmiech skierowany do Agnes, która odpowiedziała takim samym wyrazem twarzy.
- Wy coś knujecie!- Zawołał Tom z lekkim oburzeniem patrząc na Agnes, która wzruszyła ramionami.
Przeczuwając, że za moment Tom, łaskotkami będzie chciał wydusić z niej prawdę, zerwała się z fotela i zaczęła przed nim uciekać.
Gustav spojrzał na Sam pytająco, robiąc przy tym minę niewiniątka, jednak ona szepnęła mu tylko:
- Nic ci nie powiem, dowiesz się w swoim czasie.- I wiedząc, że z pewnością będzie chciał zapytać, o co dokładnie chodzi, zamknęła mu usta namiętnym pocałunkiem, po czym uśmiechnęła się do niego kokieteryjnie.

- Jesteś pewien, że to był dobry pomysł?- Zapytała Joy opierając swoją głowę o jego ramie i spoglądając na zdjęcia, które brunet trzymał w swoich dłoniach.
- Tak, jestem pewien, a ty nie?
- Ja chyba też.- Odparła i uśmiechnęła się delikatnie patrząc mu prosto w oczy.
- Ładnie wyszły, nie sadzisz? Takie… Nie umiem tego nawet określić.- Stwierdził i ponownie zaczął je oglądać.
- Są naprawdę ładne i taki radosne, fajnie byłoby mieć takie zdjęcie nad łóżkiem, w naszej wspólnej sypialni.- Powiedziała czując dreszcz ekscytacji, który przebiegał przez jej ciało, za każdym razem, gdy wypowiadała słowo „nasz”.
- Żaden problem!- Stwierdził Bill z ogromnym uśmiechem.- Załatwię to, tylko wybierzmy zdjęcie.- Dodał i, spojrzawszy na zmęczonych i śpiących w wózku bliźniaków, wraz z Joy, zaczął przeglądać zdjęcia w poszukiwaniu tego jedynego, które zachowają tylko dla siebie.
- To jest idealne.- Powiedziała, a w jej oczach pojawił się tajemniczy, ale bez wątpienia radosny błysk.- To zdjęcie jest jak nasza...
- Miłość.- Zakończył za nią Bill, czując dokładnie to samo, co ona.
Rzeczywiście leżące przed nimi zdjęcie najlepiej wyrażało to, co czuli do siebie i w jaki sposób owa miłość się rodziła.
„Joy ubrana w biały, gładki top, z opadającymi na ramiona, blond włosami, siedzi w dużym, obitym brązową skórą fotelu. Na jej piersi leży Max, w samych majteczkach, śpiąc z kciukiem w buzi. Jej lewa ręka spoczywa na jego plecach, w geście prawdziwej, matczynej troski i opiekuńczości. Drugą jej dłoń trzyma w swej Bill, składając na niej delikatny pocałunek. Jego głowa uniesiona jest do góry i lekko odwrócona w prawą stronę, a wzrok skierowany prosto w zielone i radosne oczy Joy. Na jej twarzy maluje się obraz silnej, niczym niezmąconej miłości do siedzącego na podłodze, w wytartych, granatowych jeansach bruneta, obejmującego, swą prawą ręką Alexa, który bez wątpienia czuje się bezpieczny, w objęciach silnego ramienia swojego „ojca”.
Bill oderwał na moment wzrok o fotografii i uśmiechnął się delikatnie. Do tej chwili nie był pewien, czy to najlepszy moment. Jednak, gdy zobaczył to zdjęcie, wszystkie jego obawy gdzieś umknęły dając mu całkowitą pewność, że to najlepszy czas. Jeszcze nigdy nikt nie patrzył na niego w taki sposób, jak Joy. Jej spojrzenie wprost pochłaniało Billa, składając w nim całą swą nadzieję i obdarowując go gorącym i namiętnym uczuciem.
- Kochanie?
- Tak?- Zapytała podnosząc wzrok i, patrząc mu prosto w oczy, uśmiechnęła się do niego.
- Zostaniesz moją żoną, wyjdziesz za mnie?- Bill nigdy się nie spodziewał, że to pytanie tak łatwo wyjdzie z jego ust, jakby było czymś oczywistym.
W jego sercu wszystko zaczęło szaleć ze szczęścia, zanim jeszcze usłyszał, tak bardzo upragnioną odpowiedź, którą w rzeczywistości otrzymał w chwili, gdy zdecydowała się zostawić dla niego całe swoje poprzednie życie.
- Tak!- Odpowiedziała i chwyciwszy jego twarz w swe delikatne dłonie złożyła na jego ustach namiętny pocałunek, czując jak całe jej ciało, umysł, a przede wszystkim serce, ogarnia niesamowita euforia.
W tej chwili oboje czuli się tak, jakby wreszcie odkryli, że znaleźli swój raj na ziemi. Nikt nie zwracał na nich uwagi, pozwalając im, cieszyć się swym szczęściem, i zapomnieć o wszystkim tym, co ich otaczało i mogło wystawić ich uczucie na kolejną, bolesną próbę. Których, z pewnością, będzie jeszcze wiele, jednak każdą z nich na pewno przetrwają. Tak, jak do tej pory, gdyż mają siebie i uczucie, jakie ich łączy, dając im każdego dnia mnóstwo siły i odwagi, by stawiać kolejne kroki.

.::KONIEC::.

Jeśli były błędy, to wybaczcie...

Nie wiem czy jeszcze
kiedyś coś napiszę...

Ale na wszelki wypadek
mówię wam do usłyszenia,
już pod innym adresem...

Pozdrawiam was gorąco Exclamation

Jeszcze raz dziękuję Exclamation

Sweet

for all of you Exclamation

Nicole_Tom · Wysłany: Środa 23-08-2006, 21:33 Temat postu: Ula...

Ula... nie przezyjesz... Zamorduję Cie z zimna krwią..! Dlaczego piszesz tak pięknie.... Obiecałam sobie, że już nigdy nie poryczę sie przy czytaniu opowiadań... Ale nie mogłam sie powstrzymać... Ona za niego wyjdzie... Cieszyłam się jakbym była w skórze Joy. no i niestety... Poryczałam się ze szczęścia... Taak, ze szczęścia Billa i Joy! Pierwszy raz poryczałam sie przez ALEX-SZAFKĘ... Jej opowiadanie było piekne... Twoje jest równiez boskie... TY jestes boska! Pozdrawiam mua.. Wink

Nicole

After_Eight · Wysłany: Środa 23-08-2006, 21:56 Temat postu:

Rezerwuję na jutro gdyż narazie mam załzawione oczy.
EDIT:
Po pierwsze. Dziękuję za dedykację ;*
Po drugie. Cieszę się że zakończyłaś happy-endem. Nie często się teraz czyta takie zakończenia.
Po trzecie. Błędów nie widziałam więc nie mam czego wytykać Wink

Po czwarte. Dziękuję ci że napisałaś w ogóle to opowiadanie. Dziękuję z całego serca.
Po piąte. Nie pamiętam, zapomniałam xD
Jeszcze raz dziękuję i mam nadzieję że zaszczycisz nas jeszcze twoją twórczością.

Mod-Negai · Wysłany: Czwartek 24-08-2006, 0:15 Temat postu:

Hm...
Szkoda, że to ostatni odcinek, bo zaczynałam coraz bardziej przywiązywac się do tego opowiadania. Do wydarzeń, bohaterów, ale także samego faktu, że jest.
I dlatego z pewnościa poczuje niemałą pustkę, gdy z przyzwyczajenia będę wypatrywac kolejnej cześci.

Zakończenie miało w sobie dużo ciepła. Czułam się niezwykle czytając kolejne słowa. Wreszcie jakiś happy end, których tak nam brakuje na forum.
Szczęśliwa miłość i perspektywa dalszego życia w harmonii i radości. Piękne.
I w taki dzień jak ten, potrzebowałam tego. Tak bardzo...
Dlatego nie powiem dziś zbyt wiele. Ale na pewno dziękuję.

A także za dedykacje. Za każde wspomnienie mojego nicka przed partem. To wiele dla mnie znaczyło/znaczy/będzie znaczyć.
To chyba wszystko. Jednak mam nadzieję, że nie z Twojej strony. Zaszczycisz nas jeszcze swoją twórczością?
Pozdrawiam:
~ddm

Marika17 · Wysłany: Czwartek 24-08-2006, 9:25 Temat postu:

KONIEC????!! No co ty Sad

. No weś no nie rób tego. To znecanie sie nad nieletnim( jeszcze przez rok nim jestem Razz

) Tak być nie może odwołaj ten niby ostatni odcinek albo zacznij pisać coś nowego i równie dobrego. Cudowne zakończenie nic dodać nic ująć Smile

.
Pozdrawiam

Rosenrot · Wysłany: Czwartek 24-08-2006, 10:09 Temat postu:

Dżampara · Wysłany: Czwartek 24-08-2006, 13:40 Temat postu:

Nie no zabije wwrrrr
Jak mogłas skończyć to opko co !!!
Jest wściekła a zarazme szczęśliwa bo dodałaś nową część Laughing

Ona jest super błędów się nie dowidziałam może ślepa jestem Rolling Eyes

Buziole

Okla_xD · Wysłany: Czwartek 24-08-2006, 14:02 Temat postu:

Ukl...a! Dziękuję za Dede!
Wspaniały part! Cieszę się że zakończyłąś to tak pozytywnie i radośnie Smile

Zwykle autorki kończą śmiercią lub czymś podobnym co mi sie nie podoba.
Lubię Happy-Endy! I Ten też bardzo mi się podobał.
Będzie mi brakowało dalszych losów Joy i Billa oraz Alexa i Maxa...
Chyba się poryczę...

Bay

Niezapomnij o nas!
O swoich czytelnikach

Pozdrowienia:*
Okla_xD

Eedyta · Wysłany: Piątek 25-08-2006, 11:05 Temat postu:

Cudowne zakończenie. Całe opowiadanie było piękne. Szkoda, że to już koniec, bo bardzo lubiłam je czytać

Ejkuś · Wysłany: Piątek 25-08-2006, 11:38 Temat postu:

Dosztaniesz Ula...
Nie powiadomiłaś Mnie Ooooszzz tyyyy Twisted Evil

Ale nycz się nie ształo Very Happy

Więc fanie fanie Happy End Grey_Light_Colorz_PDT_42

Tak ma być Very Happy

No co by tu jeszcze napisać...
No kocham Cię Grey_Light_Colorz_PDT_42

Zostaniesz moją żoną ?? Laughing

TAK CZY NIE?? Laughing

Pozdrawiam

Lov. · Wysłany: Piątek 25-08-2006, 15:13 Temat postu:

"UKL...A" · Wysłany: Środa 30-08-2006, 14:10 Temat postu:

Nicole_Tom

luska

Mod-~ddm

Marika17

Gaga

Dżampara

Okla_xD

Eedyta

Ejkuś

Lov.

Dziekuje wam bardzo mocno, za wszystkie
jakże ciepłe i miłe słowa,
które ściskaja moje serducho
i sprawiają, że łzy pojawiają się
w kącikach moich oczu...

Dziękuję Exclamation

Pytacie o nowe opowiadanie...

No cóż pojawiło sie kilka dni temu,
chyba tylko dzięki wam...

Mam nadzieje, że wpadniecie pod nowy adres*... Wink

Pozdrawiam gorąco Exclamation

Sweet

for all of you

P.S. http://www.thpoland.fora.pl/viewtopic.php?t=4497 *-
"Nadzieja powinna umierać ostatnia" Wink

Sonia · Wysłany: Środa 30-08-2006, 16:04 Temat postu:

I żyli długo i szczęśliwie. To jest jeden z moich ulubionych momentów, jak wszystko kończy się dobrze i bohaterzy są szczęśliwi. Jestem pod wrażeniem całego tego opowiadania. Napisałaś je z klasą i stylem. Z każdą notką było coraz lepiej, a te ostatnie kilka po prostu mnie urzekło. Przyjmij moje szczere gratulacje

Image · Wysłany: Poniedziałek 04-09-2006, 17:39 Temat postu:

Opowiadanie jest prześliczne.
Przeczytałam całe od początku do końca w 1 dzień.(Bo w samozachwyt popadne< ale musze sie troche poszczycić)
Naprawde bardzo mi się podobało, mam nadzieję że zaskoczysz nas jeszcze jakimś innym opowiadaniem. Życzę weny i pozdrawiam*