Tokio Hotel

jogobelinka · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 18:49 Temat postu: Dziecko śmierci.

Może wyszło śmieszne, może przesadziłam. Oceńcie sami. Powiem tylko, że pomysł siedział we mnie od dawna.

Dziecko śmierci.

- Bu! - Postać zbliżyła się do łóżka.
- Bu! - Krzyknęła głośniej. Dotychczas śpiący chłopak, leniwie otworzył prawe oko.
- Aaa! - Wrzasnął przestraszony i z wrażenia, zaplątany w kołdrę, runął na podłogę. Ogłuszający, ironiczny śmiech, rozniósł się w pomieszczeniu. Osobnik usiadł na dmuchanym fotelu i popisowo założył nogę na nogę. W pokoju panowała ciemność, dlatego mężczyzna nie miał przyjemności zobaczenia postaci, która miała tupet wejść do mieszkania i go obudzić.
Zaraz, zaraz... Jakim cudem ten ktoś tutaj wszedł? Przecież zamknąłem drzwi! A nawet okna! Zastanawiał się gorączkowo. Natłok podejrzeń sprawił, że nie myślał logicznie. Szybko wygrzebał się z pościeli i zaświecił lampkę stojącą na nakastniku.
Jego przeraźliwy wrzask z pewnością słychać było w całej okolicy. To, co zobaczył, wcześniej oglądał tylko w horrorach. Na wspomnianym wcześniej fotelu, siedziało dziecko.
Przypominało płód, powiększony do rozmiaru dorosłego człowieka.
Było nagie, przez co widoczne były wszystkie szwy. Jego ręce, nogi i główka przyszyte były do tłowia grubymi, metalowymi żyłkami.
Chłopak zaczął trzęść się ze strachu. Już nie krzyczał, chwilowo odebrało mu mowę. Zakrył usta swoją męską dłonią i z obrzydzeniem, zmieszanym z lękiem, wpatrywał się w nie. Sypalnię ponownie wypełniła salwa drwiącego śmiechu.
Mężczyna zaczął jąkać się, próbując wypowiedzieć choć słowo, co jeszcze bardziej rozbawiło postać.
- K... Kim ty jesteś?! - Tylko tyle zdołał z siebie wydusić. Osobnik zrobił minę cwaniaczka.
- Twoim koszmarem. - Uśmiechnął się szydząco. Oddech mężczyzny stał się bardzo szybki. Co on chrzani?! Przemknęło mu w głowie.
- Ugh. Widzę, że jesteś bardziej głupi, niż by się wydawało.
No nie! Nie dość, że wpakował się do mojego mieszkania jak Św. Mikołaj, to jeszcze mnie obraża!
- Muszę przypomnieć ci, kim jestem... - powiedział tajemniczo, nieznajomy. Swoim krzywym palcem zasugerował
chłopakowi, by usiadł. Ten posłusznie zajął miejsce na łóżku, nie spuszczając wzroku z postaci.

Dziewczyna niespokojnie chodziła w kółko, w swoim przytulnym pokoju. Biła się z własnymi myślami, których jak na złość, przybywało z minuty, na minutę.
Nagle, drewniane drzwi otworzyły się, a w nich stanął siedemnastoletni chłopak, z długimi do ramion włosami.
Obdarzył dziewczynę ciepłym uśmiechem i podszedł do niej opanowanym krokiem.
Oblał ją zimny pot. Jak ja mu to powiem?!
Nastolatek obwinął dłonie wokół jej talii i pocałował czule. Oprzytomniała i odtrąciła zdezorientowanego chłopaka.
- Co jest? - zapytał zdziwiony. Tak uwielbiała jak się dziwił... Wyglądało to, jakby oczy wpadały mu do środka.
- Georg, musimy porozmawiać. - Natychmiast spoważniała.

- Już pamiętasz?
- No, ale co ma piernik do wiatraka? - spytał głupkowato. Postać pokręciła głową z dezaprobatą.

- O czym? - zadał pytanie, rozsiadając się wygodznie na łóżku dziewczyny.
- To ważne.
- Wal. - Zaśmiał się.
Nastolatka zaczerpnęła powietrza.
- Jestem w ciąży. - Szepnęła, spuszczając głowę.

- A odnotowałeś sobie w pamięci, jak zareagowałeś? - Nieznajomy zapytał podejrzliwe.
- Yhym. - Mruknął tamten.

- Co ty pieprzysz?! W jakiej znowu ciąży?! Przecież... - poderwał się z materaca.
- Cicho, rodzice usłyszą! - przerwała mu, nerwowo zamykając drzwi.
- Przecież co? Chyba jednak zapomnieliśmy... - Dodała.
- To niemożliwe. To nie jest moje dziecko! - Krzyknął.
- C... Co?! A niby czyje! - Takiej reakcji się nie spodziewała.
- Nie wiem. - Wzruszył ramionami. - Skąd mam mieć pewność, że mnie nie zdradziłaś? - odparł obojętnie, rozglądając się po pokoju.
- O! Masz ten nowy plakat Metalliki!

- Zawsze byłeś niedojrzały. Takie duże dziecko, a ona naiwnie wierzyła, że się zmienisz, spoważniejesz. - Prychnął.
- Ty się nigdy nie zmienisz, Listing... - Pokręcił przecząco głową. - Ale do sedna.

- Musisz usunąć tego bachora. - Rzekł twardo, po krótkim namyśle. - Czyje by nie było, nie ma prawa być na tym zasranym świecie!
- Kpisz, czy żartujesz? - Nie mogła uwierzyć w to, co słyszy.
- Nie, nie robię sobie jaj. Jutro pójdziesz to usunąć.

- Chyba nie muszę mówić, co było dalej. - Osobnik ziewnął przeciągle.
- Ok, nagadałeś się zmoro, a teraz powiedz mi, kim ty właściwie jesteś? - Mężczyznę opuścił już strach. Znudzony wstał z łóżka, wygładzając z przyzwyczajenia, swoje ubranie. W tym przypadku kraciastą piżamę.
- Twoim dzieckiem. Dzieckiem śmierci.

Libertee · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 19:28 Temat postu:

Ciekawe nie powiem. Mało realne, ale jednak ma coś fascynującego w sobie. Śmiesznie wyszło, ale liczy się pomysł Smile

zeje · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 20:02 Temat postu:

Mnie się podobało.Nierealne,ale ja czasami lubię przeczytać coś takiego Smile

Ciekawy pomysł i muszę przyznać że pod koniec przeszły mi ciarki Smile

Pozdrawiam

Leb die sekunde · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 20:16 Temat postu:

Podobało mi się Very Happy

Fajny pomysł.
Nierealny, ale co z tego?
Fajnie przeczytac cos takiego... niezwykłego.
Miało w sobie "to coś", a trudno jest to uchwycić.
Tobie się udało i naprawdą jest Super.
Na koniec przeszły mnie ciarki.
Naprawdę fajnie.
Pozdrawiam.

dark marona · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 23:16 Temat postu:

Były momenty że nie rozumiałam, ale zaraz się wyjaśniało.
Szczerze?
Podobało mi się i to bardzo. Bardzo orginalne i pomysł także bardzo ciekawy.
Jestem na TAK Very Happy

Z poważaniem Marona <von Dark>

colds · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 23:26 Temat postu:

śmieszne, a zarazem z lekka przerażające.
choć jednak nierealne.

szalona mieszanka wybuchowa.

podziwiam

_Kaś_ · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 14:24 Temat postu:

*:M!s!a:* · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 14:42 Temat postu:

Joguś...

Mogę tak do Ciebie mówić?

No po prostu mnie przerażach. Czy Ty byś kiedyś mogła napisać coś źle? Okropnie? Ja chcę Cię zrównać z ziemią ( no w zasadzie to Ty chcesz) ale nie idzie! Nie ma za co!

Dziewczyno! Czytałam już 4 Twoje jednoczęściówki. KAŻDA jest INNA. Nie ma jakiś zwierzności w nich, powielania tematu. Wiem, powatrzam się, ale jestem pod wrażeniem. Ogromnym. Może nie będę już wspominać o genialnej stylistyce, bogatym słownictwie, cudnym wykonaniu. Ty się nie powtarzasz, a ja wciąż muszę. Bo tu nie ma nic nowego. Tylko Twój ogromny talent. Dziewczyno skąd Ty go i te wszystkie genialne pomysły czerpiesz? To jest niewiarygodne wprost.

Wieli hołd w Twoją stronę. Podziwiam.

Noire · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 14:42 Temat postu:

jak przeczytałam słowo 'bu'
to zaczęłam sie śmiać.
ostatnio często mnie taki 'coś' rozśmiesza. xD

co do opowiadania.
bardzo mi sie podobało.
świetny pomysł.
ładnie napisane.

styśka · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 16:46 Temat postu:

Mamo to BU jest rozwalające.
Jednopart ładny, ALE i tak bardziej mi się podobała jednoczęściówka "Mikołaju, daj mi tatusia"

jogobelinka · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 19:33 Temat postu:

Porcyjka odpowiedzi. Cool

dark marona: Cieszę się, że Ci się podobało. Chciałam, żeby było choć trochę oryginalne. Razz

colds: Śmieszne i przerażające. Zgadzam się. Starałam się ukazać jak dorośli ludzie mogą być niedojrzali, co wręcz przeraża. A poza tym to dziecko... Myślę, że mi się udało. Und du? Smile

_Kaś_: Nakastnik, to coś jak szafka nocna. Wink

Dziękuję, za miłe słowa. Smile

*:M!s!a

: Serduszko, no pewnie, że możesz. A właśnie, ja tak mogę do Ciebie mówić?
Ja Cię przerażam? Se żartnęłaś. xD Moja pierwsza jenopartówka była okropna. Naprawdę! Dobrze, że nie czytałaś...
Pewnie, że chcę żebyś mnie zjechała, a Ty nie dajesz mi tej satysfakcji. Norlmalnie foch! xDD
Łuhuhu. Za to mi słodzisz. Jeszcze cukrzycy dostanę i będziesz mnie miała na sumieniu. Twisted Evil

A pomysły najczęściej przychodzą mi jak... myję zęby. <buahaha> No co, szczera jestem.
Lubię jak się powtarzasz. Jak się TAK powtarzasz.

Hołd? Te, te. Nie przeginaj, bo się głupio czuję.
Kocham

Noire: Chyba pierwsze moje opowiadanie, które Cię sie podoba.

Nie, żebym coś miała... Literówkę już lecę poprawić. Dzięx, dzięx

styśka: Bywa. Ten gorszy niż tamten, ale ładny? Tyle zrozumiałam. xD Nie ma jak mama. Zawsze pocieszy, przytuli. Chlip. Ostatecznie ja mogę. Wink

Noire · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 19:42 Temat postu:

pierwsze? serio? nie pamiętam, innych Twoich opowiadań Embarassed

ale jezeli pierwsze to cieszę się. ze w końcu zmądrzałam i spodobało mi się 'cos' Twojego.

Pozdrawiam.

mroczny anioł · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 20:13 Temat postu:

i koilejny twój jednopart Smile

wybrałaś niezły temacik Little thongue man

troszkę to nierealne Smile

ale czasem lubie się perzenieśc w świat
gdzie zdarzają się rzeczy nierealne Smile

podobało mi się Smile

Całuski

Pozdrawiam Smile

jogobelinka · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 22:02 Temat postu:

Noire: Tiaaa... Pierwsza, pierwsza. Komentowałaś jeszcze Świeżo upieczoną rozwódkę i Doświadczenie jest szkołą, w której lekcje drogo kosztują, ale nie podobało Ci się. Wiem, bo specjalnie sprawdzałam.

mroczny anioł: Tak aniołku, kolejny. Czasami zaczynam się bać, że ktoś zobaczy mój nick i powie: To znowu ta... i nie przeczyta.

Miało być nierealne. To wymyśliła sobie moja buuujna wyobraźnia, a ja tylko posłusznie przelałam na papier, później na forum. Dziękuję za poświęcenie mi czasu. Różnież pozdrawiam oraz całuję.

Netka · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 13:01 Temat postu:

ciekawy 'horrorek' Ci wyszedł.
interesująca fabuła i błędów się nie dopatrzyłam.
no, no ... respect. ;]]
przepraszam, że króko, ale słowa nie zawsze wyrażają to, co czujemy. ;]

*:M!s!a:* · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 14:24 Temat postu:

Vanilla · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 16:00 Temat postu:

no, no.
pierwszy raz czytam takie opowiadanie.
zaskoczona jestem.

_Kaś_ · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 16:07 Temat postu:

naprawdę, świetnie było Wink

colds · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 17:48 Temat postu:

Niepoprawna Ammatorka · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 19:29 Temat postu:

Błędów się nie dopatrzyłam, było...
przyzwoicie, ale zdecydowanie za krótko.
Mogłaś bardziej to wszystko rozwinąć, aczkolwiek jestem na tak.
Takie słabiutkie 'tak'. (:

Pozdrawiam

jogobelinka · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 23:34 Temat postu:

Netka: Miło słyszeć. Smile

Masz rację, słowa nie zawsze wyrażają to, co czujemy. Wink

*:M!s!a

: Chodziło mi o to, czy mogę do Ciebie mówić Serduszko, bo tak mi się umyśało. Smile

Co do mojej pierwszej partówki, to mam nadzieję, że posłuchałaś mnie i nie przeczytałaś. Plisss, noł! xD Początkowe dawaki?! To boję sie pomyśleć, co będzie dalej... Uzależnię się! Grey_Light_Colorz_PDT_23

A zęby myję jak człowiek, szczoteczką. xD O właśnie gÓpku. Już ja Cię zmuszę do wykorzystania Twoich pomysłów.

Musisz coś jeszcze napisać. Dla mnieee. Grey_Light_Colorz_PDT_02

Vanillia: Już poprawiłam.

Samo mi się tak dziwnie zrobiło... xD Zaskoczona? To JA jestem zaskoczona, że Ci się mimo wszystko podoba. Dziękuję.

_Kaś_: Kolejna, która chce, żebym się cukrzycy nabawiła. xD

colds: I następna... Ludzie, bo popadnę w samozachwyt, czy cuś. Very Happy

Mnie talentu? Grey_Light_Colorz_PDT_23

Chyba takiego mini talenciku, chciałaś powiedzieć. I cudo? O jaaa... Już czuję, że wyglądam jak dojrzały buraczek cukrowy. xDD

Niepoprawna Ammatorka: Czy ja wiem, czy za krótko? Nie chciałam przeciągać, bo wyszłoby nudne. Dziękuję za poświęcony mi czas.

mroczny anioł · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 9:46 Temat postu:

ha to ja będę tą która ujrzy
"jogobelinka" przy autorze i wejdzie Smile

bo jak dla mnie piszesz cudnie Smile

Całuski

Liebkosung · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 11:27 Temat postu:

No, nie!
Znowu Georg.
To takie mało orginalne, że użytkownicy próbują być orginalni pisząc o Georgu.
Ale teraz prawie wszystkie opowiadania są o nim.
Kurczaki, zaczynam tęsknić za bliźniakami Kaulitz.
Dobrze, ale tak na poważnie.
Ten olbrzymi płód zmęcił mi wszystko.
Jakoś wybił z rytmu.
Kiedy go sobie wyobraziłam całe opowiadanie straciło klimat.
Tak średnio mi się podobało.
Nie wiem co mogłaś wymyślić z tym płodem.
A, wiem! Np. to dziecko byłoby już starsze itd.
I mogłoby do niego powiedzieć
"Tak bym wyglądał, gdybyś pozwolił mi żyć".
No, nie wiem.
Wszystko jedno, ale ten płód-olbrzym tu nie pasuje.

Mod-Falka · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 14:23 Temat postu:

Średnio mi się podobało.
Ten pomysł jakoś tak... nie wywarł na mnie większego wrażenia.
I nie pasował mi tu Georg.
Wykonanie całkiem dobre, ale nie powaliło mnie.

Pozdrawiam

styśka · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 14:27 Temat postu: