Tokio Hotel

CoL@

Pierwsza mi wyszła, druga mi nie wyszła. A trzecia? Nie wiem, sama nie wiem. Miałam potrzebę napisania...i napisałam. Trudno.
Jedziemy...

Piątkowe przedpołudnie. Krople deszczu dudniły o szybę. Wiał zimny, przenikliwy wiatr. Szła przez ulicę, jak zwykle, szybkim, zdecydowanym krokiem. Czarne spodnie, czarna kurtka, kaszkiet i okulary w tym samym kolorze. Spojrzała na zegarek.
11:07
O w pół do ma być w hotelu. Przynajmniej na tą godzinę się umówiła.
Śmiertelnie punktualna. Dokładna. Zdecydowana....Perfekcyjna do bólu, i co najważniejsze – jak zwykle niezawodna. Rasowa zabójczyni na zlecenie.
Tym razem jednak nie istniało coś takiego jak zlecenie.
Był tylko cel.
Tom Kaulitz.
Spotykała się z nim od dłuższego czasu. Utrzymywali swój związek w tajemnicy. Po prostu było im ze sobą dobrze. Nie tylko w łóżku....
A Miłość?
Dla niego to niestety nie było „to”...
A Dla niej?
Kobiety zdecydowanej, nigdy nie kochanej...
Kiedy go zobaczyła, poznała....uwierzyła że Miłość może istnieć. Pokochała pierwszy raz od 21 lat. Rodzice nie dali jej miłości, bo ich nie miała...Od 10 roku życia była szkolona w swoim „fachu”. Drastyczne metody „wychowawcze” zrobiły swoje. Zimna, oschła...Nieubłagana, konsekwentna....dzika...Tyle lat w jednoosobowej celi...Zamknięta w sobie. Nie spała, tak jak inne dziewczynki z misiem pod poduszką. Jej nieodłączną zabawką był pistolet...
„Teufelin”...Tak ją nazywali. Ale On nie wiedział kim jest...
Dawno się nie widzieli...Wiedziała, ze ją zdradza. Taki już był...
Każdy ma jakieś słabości.
Ona – pistolety. Uwielbiała je. Codziennie, kiedy miała trochę wolnego czasu chodziła sobie postrzelać...
On - gitara i kobiety...mówi chyba samo za siebie.
Weszła do hotelu. Wiedziała który pokój. Ominęła bez słowa recepcję. Ósme piętro. Po drodze myślała, którą z kolei dzisiaj już jest....ile kobiet przed nią sprawiło mu już dzisiaj przyjemność? Znienawidziła go, kiedy się dowiedziała. Ale ten ostatni, naprawdę ostatni raz postanowiła się z nim zobaczyć. Był pierwszą osobą w jej życiu, której widok sprawiał je radość.
Miłość...
Zapukała. Ciche „Wejdź” i pociągnęła za klamkę. Jak zwykle słodko się uśmiechnęła. Obdarzył ją cudownym pocałunkiem. Chciał zdjąć z niej kurtkę, wyrwać torebkę. Nie pozwoliła mu...poczekała, aż się w nią wtuli....Wyciągnęła wielki nóż. Udała, że chce go objąć....
Jeden Cios...
Drugi...
Osunął się na podłogę...Cicho jęknął. Myślała, ze go zostawi. Ale nie...ona miała plan. Dźgnęła go jeszcze parę razy....spojrzała mu w oczy....
Po pięciu minutach było już po sprawie.

Zmasakrowane ciało leżało na podłodze, wokół pełno krwi. Pokój przesycony słodkim zapachem wanilii....
Wyszła z hotelu. Nikt nic nie zauważył. Jak zwykle. Szybkim krokiem wróciła do swojego małego, ukrytego mieszkanka. Rzuciła torebkę na krzesło i usiadła na łóżku.
Satysfakcja.
Cholerna Satysfakcja...
Radość...
Wyższość...
Duma.
Tak, to co teraz czuła. Nalała sobie „czegoś mocniejszego”.
I co Kaulitz?
Myślałeś, że jesteś niepokonany...Bo masz tą swoją Karierę, Sławę? Nieodłączne towarzyszki Twojego życia przez kilka ostatnich lat. Myliłeś się. Teraz liczyła się tylko Ona. Zbrodnia. Satysfakcjonująca, piękna a zarazem przeklęta i straszna – Zbrodnia. Pani piekła...Siedziała…na tronie obok Przestępstwa i Klątwy...

W każdej gazecie pisano o zabójstwie.
Śmiała się, patrząc na te puste słowa, marne artykuły. Gardziła wszystkimi, gardziła całym światem...gardziła losem. Tak jak on gardził kiedyś nią. Małą, bezbronną czarnowłosą dziewczynką.

„...Listen to your heart,
When it calling for You...”

Któregoś dnia, przechodząc obok kiosku zauważyła gazetę z jaskrawym nagłówkiem.

“Bill Kaulitz, powiedział, że zrobi wszystko, aby ‘dorwać’ sprawcę zabójstwa. Czy mu się to uda? Czy odkryje wraz z współpracownikami jakiś nowy ślad? Wszyscy mają na to głębokie nadzieje...”

Minęło 3 lata od śmierci Tom’a Kaulitz’a. Siedząc w ciemnym pokoju, patrząc na małą choinkę iskrzącą się różnokolorowymi światełkami, zapisywała ostatnią kartkę pamiętnika.

„Byłaś najlepsza. Miałaś cele....teraz ty się nim stałaś.
Stałaś się Celem. Bill Kaulitz chce Cię wsadzić za kratki...Bo zabiłaś jego Miłość...
Jesteś Celem....Celem Miłości...”

Owinęła pamiętnik szarym papierem i zakleiła taśmą...Włożyła na dno szuflady.
Nałożyła białe spodnie, błękitną koszulkę i białą czapkę, i dzwoniąc kluczami wyszła. Pełna radości, optymizmu i życiowej pogody.
Dokąd?
Na spotkanie.
Spotkanie z Bill’em.....

„...Listen to your heart,
When it calling for You...”

********

Dno. Wiem, wiem, wiem i jeszcze raz: Wiem, ze dno i wodorosty. Ale wy jesteście jedynymi, jakie mogą mnie ocenić tak szczerze...naprawdę szczerze. Czekam

Blair · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 20:57 Temat postu:

jakie dno?!! dla mnie swietne! kocham kryminały Wink

a to opko jest super !naprawde cholernie mi się podoba!

Mod-Negai · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 21:05 Temat postu:

Prosilas wiec jestem..
Pewnie i tak bym tu zajrzala, ale troszke pozniej...
No kochana, ale do rzeczy...
Moim zdaniem ta jednopartowka byla duzo lepsza od poprzedniej. Bardziej mi sie podobala, bo pomysl mnie zaciekawil.
Poza tym ladnie napisana i musze przyznac, ze mi sie podobala. A mowilam, ze jeszcze kiedys napiszesz cos swietnego? Ha!
Jestes z Ciebie dumna. Wierzylam, ze rzucisz mnie na kolana. Udalo Ci sie.
Pozdrawiam i dziekuje:)

Milusia · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 21:58 Temat postu:

OMG..Słuchaj..końcówka tak mnie hmn..nie tyle ze rozbawiła ale jest zdumiewająca.
Jak zabiła Toma..aż było czuć ta zemstą i satyzfakcją.
A teraz ze idzie na spodkanie z Billem..hehe..nie przypuszczałabym..
kurde świetne

agnieszka · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 22:22 Temat postu:

WOW

uwielbiam takie kryminały i zabójstwa Very Happy

Bardzo bardzo bardzo mi się podobało. Pozdrawiam

Czekam na Twoje kolejne wspaniałe dzieła

lillyann · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 22:37 Temat postu:

Nooo xD Fajne Very Happy

Wiesz, Lilka kryminały i te sprawy Very Happy

Spox

A Billa też chciała dźgnąć ? Very Happy

CoL@ · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 22:41 Temat postu:

Milusia · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 22:49 Temat postu:

No właśnie..i to jest w tym takie zaciekawiające..
idzie go zabic?
Idzie sie przyznać?
he..niewiadomo...

Mod-Falka · Wysłany: Wtorek 16-05-2006, 16:13 Temat postu:

Wiesz fajne to było Smile

) Niezły pomysł, ładnie napisane i przyjemnie mi się czytało. Same pozytywne wrażenia:))

hela_z_wesela · Wysłany: Wtorek 16-05-2006, 17:03 Temat postu:

Dobre, takie inne. Az mi się panstwo Smith przypomnieli. Musze jeszcze raz zobaczyć xD
Pomysłowe i w ogóle glancik majonez.
myślę, że nie myslę.
Dobra pirnicze głupoty, co?

Z poważaniem:
hela_z_wesela

CoL@ · Wysłany: Wtorek 16-05-2006, 19:11 Temat postu:

Wiecie co, zastanawiałam się nad napisaniem do tego tak jakby drugiej części....coś w rodzaju epilogu... ]]:-]>
Albo nie...
Tak!
Nie!
...Poczekajcie, idę się bić z myślami xD

Ashlea · Wysłany: Wtorek 16-05-2006, 19:40 Temat postu:

O łoł! No to pobiłaś już te myśli?
Ja chyba jestem za tym, żeby była taka niby 2 część...
Plizzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kto też jest za tym??!! Pisać swoje zdanie, może CoL@ coś wykmini i się zdecyduje...czekamy Smile

KauLitZowA MamUskA · Wysłany: Wtorek 16-05-2006, 20:01 Temat postu:

"Jesteś Celem....Celem Miłości...”

To mi sie najbardziej podobało, a to zaszczyt bo całość wyszła cudownie
podobało mi sie...
takie...hmmm nie wiem jak to wyrazic
w każdym razie poczatek mnie nie zachwycił, znalazłam pare malutkich błedow, ale im bliżej końca tym lepiej. Czyżby wena przychodziła stopniowo ??
a co do drugiej czesci : TAK, zdecydowanie powinnaas napisac nastepna czesc, of course jesli masz jeszcze siły, bo trudno teraz bedzie forumowiczów "zaskoczyc" czyms nowym i znów cudownym, ale ja wierze, że Ci sie uda.