Tokio Hotel

dark marona

To było niedzielne popołudnie.Siedziałam właśnie na parapecie w Stuttgarcie gdzie mieszkałam z dwoma braćmi kochanych przez rzesze nastolatek.Tak.Właśnie rodzeństwo Kaulitz.A ja miałam szczęście być tą jedyną.Dziewczyną Billa.Zapatrzona w niedzielny wieczór wypatrywałam pierwszych gwiazd na niebie.Tom siedział na dole, słuchał muzyki.Kręcił się z kąta w kąt.Ja czekałam na Billa.Mówił że idzie na spotkanie.Jak co niedzielę.Nie czułam się dobrze z tym.Mam chłopaka.Zamiast spędzać ostatnie chwile wakacji razem, na ławce w parku, ja jestem tu, a on Bóg wie co robi.Moje myślenie przerwał odgłos kroków zbliżających się do mojego pokoju.Otarłam łzy i wstałam.Wbiegł Tom.
-no co Ty taka smutna, co? -spytał
-mam nadzieje że to było pytanie retoryczne-odpowiedziałam
Rzucił jakąś kopertę i bez słowa wybiegł, zostawiając mnie samą.Szybkim ruchem dłoni rozerwałam ją.Były tam zdjęcia.Serce podskoczyło mi do gardła.Zaczęłam płakać.Na tych zdjęciach był Bill przytulający się z jakąś blondynką.Oboje weseli.Nie chciałam wiedzieć co jest na reszcie zdjęć.Rzuciłam je na stół i wbiłam się w fotel.
-Uspokój się, wszystko da się naprawić-myślałam
Z żalu uderzyłam pięścią w oparcie fotela, z którego do góry uniosł się kurz.Miałam wrażenie że ktoś skradł mi uczucia i myśli.Że jestem tylko materią.A dusza dawno opuściła moje ciało.Drzwi pokoju ponownie się otwierały.W nich stanął czarnowłosy chłopak.Wiedziałam że to on.Poznawałam go po każdym kroku.Po cieniu rzucanym wprost pod moje nogi
-Co się stało kochanie?-spytał niewinnie
On lekko podpity, ja dusząca w sobie złość.Wstałam.Krzyczałam:
-czemu mi to robisz?! Powiedz że masz kogoś! Myślałam że mnie kochasz, i co?
Spojrzał na mnie jakoś niewdzięcznie i usiadł na sofie.Ja sama wrzucałam co walizki moje ubrania.
Co robisz?-spytał , spoglądając na mnie
Odwróciłam się.Tak chciałam go przytulić, pocałować.Ale jak?Po tym wszystkim...
-Wyjeżdżam.Nie będę z kimś takim jak..jak Ty-powiedziałam zaciskając zęby, żeby ronić jak najmniej łez.Ten podszedł do mnie.Spojrzał brązowymi oczami
-Kochajmy się.Ostatni raz-powiedział i trzymał mnie za ramiona
Spuściłam głowę i przeniosłam wzrok na nasze wspólne zdjęcie.On zbliżył się do moich ust.Zaraz poczułam ich delikatny dotyk na moich.Odsunęłam się
-Chcę wyjechać.Nie znać Cię -powiedziałam wpatrując się w jego tęczówki
-od przeszłości nie uciekniesz -odpowiedział spokojnie
Gdy znów chciał mnie pocałować, uderzyłam go w twarz i wybiegłam z pokoju.Na swojej drodze minęłam Toma.Nie patrząc wokół tylko przed siebie, biegłam ile miałam sił w nogach.Wyszłam na dach.Skuliłam nogi i objęłam je ramionami.Wpatrywałam się w znane mi niebo.Ostatni raz.Pogrążona w myslach, przypominałam sobie najpiękniejsze chwile spędzone razem.Rozejrzałam się wkoło.Kilka metrów za mną siedział Bill.Patrzył gdzieś daleko.Jego włosy powiewały delikatnie na ciepłym wiatrze.Mierząc go wzrokiem znów patrzyłam w wysokie wieżowce.Zaczął śpiewać.Tak że to słyszałam.Tekst piosenki którą sam napisał.Der letzte Tag.

Teraz znów jesteśmy tu - u ciebie na dachu
Ten cały świat tam na dole
Może zajść tej nocy jeśli chodzi o mnie
Jesteśmy ostatni raz razem?
Przecież dopiero co się zaczęło

Poczułam łzy spływające po mojej twarzy.Lecz nie widział mojego żalu.Padał letni deszcz.Nie wiedziałam czego chcę.Znów śpiewał

Jeśli ten dzień ostatnim jest
Nie mów mi tego jeszcze, proszę
A jeśli zostaniesz to umrę
jeszcze nie - jeszcze nie
Czy to ostatni deszcz na tym dachu?
Czy to ostatnie błogosławieństwo?
Nie mów - jeszcze nie
...to jest ostatni dzień

-Leb die sekunde-pomyślałam.
Wstałam i szłam w jego stronę.On także się podniósł.Uśmiechał się lekko.
-Chcę pamiętać nasz ostatni raz-powiedziałam
Powoli rozbierał mnie.Gdy zostaliśmy już zupełnie nadzy, kochaliśmy się.Lecz nie było tak jak za pierwszym razem.Teraz było przyjemnie.Wszystko trwało krótko.Może z dziesięć minut, może piętnaście.Położyłam się obok niego.Zasnął.Szybko wstałam i ubrałam się.Złożyłam pocałunek na jego ustach.Ostatni.Noc nie znała moich zamiarów.Szepnęłam mu do ucha:
-nauczyłeś mnie kochać.Dziękuję.Do widzenia.
Zbiegając do pokoju, chwyciłam walizkę i pobiegłam do samochodu.Wyjechałam daleko.Gdy Bill wstał był już słodki poranek.
-Do widzenia-powiedział sam do siebie, chodź te słowa skierowane były do mnie.Poczułam je...kiedy w samochodzie słyszałam piosenkę rette mich

To nasz ostatni dzień Bill.Wszystko się kończy, aby coś mogło się zacząć.Do widzenia

Admin-Black Swan · Wysłany: Środa 14-06-2006, 15:32 Temat postu:

Hmmm... nie powaliło mnie...
- akcja jakaś trochę sztywna...
- dziwna narracja
- brak spacji między kropką a nowym zdaniem (oczy bolą) i słowa takie jak ,,Ty", ,,Tobie" niepotrzebnie z dużej litery
- zbagatelizowana scena erotyczna... (a właściwie bym powiedziala, że jej brak)
Moim zdaniem gdybyś bardziej dopracowała, wyszłoby całkiem fajnie...

night-kid · Wysłany: Środa 14-06-2006, 15:40 Temat postu:

nie podobało mi sie. Sztuczne, bez ładu i składu ni sensu. Mam tysiące pytań, nie ma na nie odpowiedzi w tym opku. A to xle. No i sorry, ale to nie pasuje do tego działu. Nie. Trzeba to dopieścić. Wiecej szczegółow, opisów, wyjaśnień i myslę, że da się naprawić.

madzia_m · Wysłany: Środa 14-06-2006, 15:53 Temat postu:

Mam identyczne zdanie, jak Black Swan. Brak odstępów po kropce, na co zwracałam Ci już uwagę. Scena erotyczna tylko mignęła mi przed oczami. Ogólnie sucho i niezbyt ciekawie.
Wiesz, przez chwilę czułam, że może jednak zdarzy się coś, co mnie zaciekawi. A mianowicie chodzi o jedną wypowiedź Billa: 'Kochajmy się. Ostatni raz.' Nie wiem, dlaczego, ale spodobał mi się ten moment. Jednak z przykrością muszę stwierdzić, że spaliłaś...
I to dziwne zachowanie Toma. Przyszedł, rzucił kopertę ze zdjęciami i sobie poszedł.
Miałam nadzieję, że tym razem będzie lepiej. I chociaż, mimo, że pomysł nie był jakiś wybitnie innowacyjny, to można było to zrobić tak, aby zaciekawić czytelnika. Niektóre zdania były naprawdę interesujące. I podobał mi się dobór słów, jednak to jeszcze nie to.

A tak na marginesie, dlaczego w tak wielu opowiadaniach Bill śpiewa dziewczynie i to na dodatek swoje piosenki? I nie chodzi mi o samo śpiewanie, ale o jego własne utwory... No ale, to tylko takie moje małe spostrzeżenie.

dark marona · Wysłany: Środa 14-06-2006, 16:58 Temat postu:

No uczę się dopiero pisać opowiadania.Popracuję nad lepszą fabułą.A tak wogóle: Bill pisze sensowne teksty i często pasują do scen w opowiadaniach

madzia_m · Wysłany: Środa 14-06-2006, 17:29 Temat postu:

Rozumiem, że on pisze sensowne teksty (chociaż nie do końca to on je sam pisze... ale to tylko mały szczególik Very Happy

) , i że mogą się podobać. Ale jak dla mnie to jest trochę nierealne, żeby je 'non stop' śpiewał i w takich momentach. No ale może po prostu lubi tak i na koncertach i dziewczynom śpiewać Very Happy

Nie wnikam w to.

Rozumiem, że uczysz się pisać. I czasem nie chodzi tylko i wyłącznie o fabułę. Można nawet najbardziej oklepany i banalny temat przedstawić w sposób ciekawy, przyciągający uwagę czytelnika, który po przeczytaniu będzie chciał jeszcze...
I dalej, co do tej nauki... Przy Twoim wcześniejszy opowiadaniu chyba z kilka osób, w tym ja napisało Ci o tych nieszczęsnych odstępach po kropkach i o myślnikach. Nie zrobiłaś prawie nic, żeby to zmienić. Uwierz, to naprawdę nie wpływa dobrze na czytelność tekatu. Odstępy są potrzebne. I mam wrażenie, że nie pisałaś tego w Wordzie, tylko tutaj na forum już tudzież w notatniku. Word to bardzo dobry pomocnik. Naprawdę.

Mam nadzieję, że się nie zrazisz i będziesz dalej pisać.
Pozdrawiam Very Happy

dark marona · Wysłany: Środa 14-06-2006, 20:54 Temat postu:

Myślę nad czymś nowym.Dzięki za wskazówki -postaram się je wykorzystać.

Ambre · Gość

Hmm... nie, to nie to... Niby poprawne, a jednak niedopracowane.. nie podoba mi się.

Pauline... · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 8:42 Temat postu:

Podobało mi się...
Czytałam je już wcześniej ale nie wiem czemu, komentuję dopiero teraz...
abuła bardzo fajna...
WEykonanie też - może troszke mniej, ale i tak ładnie napisane...
Tak jak każde twoje "dzieło" Wink

Admin-Elli :) · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 18:41 Temat postu:

Hmmm sam pomysł może i nie głupi jak na fabułę opowiadania, ale gdybyś to, chociaż bardziej rozbudowała było by na pewno o wiele lepiej. Jakoś tak sztywno w tym opowiadaniu. Nie ma takiego klimatu, w które czytelnik mógłby się wczuć. Tak średnio mi się podobało. Bardziej jestem na nie, niżeli na tak. Powiem szczerze, że mam wrażenie, jakbyś napisała to opowiadanie „na odwal” tak żeby znowu było coś twojego i tyle. Według mnie lepiej pisać dłużej i zastanowić się nad sensem każdego zdania, niż pisać pół godziny i to opo później wygląda, jak wygląda. Wiem, że się uczysz, więc ucz się dalej, albo może lepiej spróbuj pisać wieloczęściówkę to dobry sposób na wypracowanie swojego stylu i jak gdyby marki Wink

pomyśl nad tym Wink

tamarka · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 20:55 Temat postu:

mój trzeci komentarz do opowiadań i trzeci raz padło na ciebie. Tym razem.. tak jak poprzednio nie podobało mi się. Sory ale niestety taka prawda.