Tokio Hotel

Przywrócony_id:(3099)

MUZYKA DO WYBORU :
[link widoczny dla zalogowanych] | 2

(...) - "Kiedyś też miałam swój ulubiony zespół. Nazywał się Tokio Hotel. Do dzisiaj pamiętam jak wyglądali. Każdy szczegół. Mieli w sobie taką tajemniczość, niezwykły styl, charyzmę i siłę przebicia. Dla mnie byli wyjątkowi, inni niż wszyscy. No tak, ustanowili swój własny cel na muzycznej drodze, więc bez wątpienia wszyscy fani uważali ich za jedynych w swoim rodzaju. Zawsze najlepsi i zawsze na pierwszych miejsach wszystkich list przebojów. Ich piosenki były odzwierciedleniem życia. Teksty były takie realne i mądre - poprostu piękne. Zawsze miałam wrażenie, że dotyczą mnie i opisują moje uczucia. Nie zdawałam sobie sprawy z tego, że kiedyś to wszystko mogłoby się skończyć. Myślałam, że czas zatrzymał się w miejscu, a ja zawsze będę młodą nastolatką słuchającą tych czeterech chłopaków.

Pamiętam jak marzyłam żeby kiedykolwiek spojrzeć wokaliście głęboko w oczy. Miał na imię Bill. Długo czekałam na ich koncert tutaj. Bardzo długo. Zresztą, nie tylko ja. Mieli w Polsce wielu fanów. Niektórzy myśleli, że zwyczajnie odpuścili sobie nasz kraj i nigdy do nas nie przyjadą. Był taki czas, kiedy i ja zaczęłam w to wątpić, ale w głębi serca czułam, że kiedyś ich spotkam. W końcu byli hitem numer jeden, więc prędzej czy później by się tutaj pojawili. Tak też się stało. Nie myliłam się. Nadszedł w końcu czas na upragniony koncert. Szansa na zobaczenie ich w rzeczywistości, a nie tylko i wyłącznie przez szklany ekran. Nawet teraz pamiętam jak waliło mi serce. Warszawa. Sprawdzają mi torekbę. Urywają bilet. "Biegnij!" krzyczą. Lecę jak szalona. Scena. Ochroniarze. Barierka. Jeszcze 4 godziny. Wszystko mnie bolało. Moje płuca błagały o powietrze. I wszyscy mieli jeden cel, odebrać mi miejsce. Niektórzy byli zbyt wrażliwi i nie wytrzymali. Dziewczyny mdlały, ale po jedenastu razach przestałam już liczyć. Po jakimś czasie wszystko się zaczęło. Mimo tego, że wszyscy śpiewali dla umilenia czasu ich piosenki to i tak miałam wrażenie, że czekałam na nich wieczność. Nagle Go zobaczyłam. Słyszałam tylko krzyki. Moje uczucia eksplodowały. Widziałam przed sobą całe życie. Stał przedemną, dla mnie. Próbowałam złapać czas. To było coś pięknego. Płakałam. Bill stał tak blisko mnie. Ten Bill, dzięki któremu mój świat był kolorowy i pełen marzeń. Wyglądał o wiele lepiej niż na tych wszystkich zdjęciach. Wyciągnęłam rękę, dotknął mnie. Myślałam, że w tej samej chwili straciłam życie. Podszedł bliżej. Usiadł. Wyciągnął do mnie rękę i poprosił, abym weszła na scenę. Zrobiłam to. Widziałam go, słyszałam, czułam jego zapach. Myślałam, ze to cud. Czułam się niewiarygodnie. Śpiewaliśmy razem refren jego nowej piosenki. Słowa choć piękne, to tylko słowa, ale ja naprawdę czułam się jakbym była w niebie, jakby czas zatrzymał się w miejscu. Płakałam jak małe dziecko. Zauważył to. Uśmiechnął się lekko. Nie mogłam w to uwierzyć. Nie mogłam uwierzyć, że mnie widzi, że w tej chwili patrzy właśnie na mnie. Nasze oczy, powietrze i ja. To było niczym sen. Czułam słodki smak spełnionego marzenia. Przytulił mnie, podziękował i popatrzył na mnie kolejny raz. W pewnej chwili opuścił wzrok. A ja wiedziałam, że moje życie już nigdy nie będzie takie jak dawniej...

Siódmy lipca 2007 roku to był bez wątpienia najpiękniejszy dzień w moim życiu. Wtedy spotkałam go po raz kolejny. Miałam wrażenie, że mnie pamięta choć to było raczej nierealne. Poprosiłam, aby podpisał się na moim ramieniu, a do jego spodni włożyłam karteczkę z krótkim listem i numerem swojego telefonu. Wiedziałam, że nie zadzwoni. Sama nie wiem po co to zrobiłam. To były tylko piękne marzenia, migająca nadzieja. Nigdy więcej go już nie zobaczyłam. Czasem zastanawiam się co u nich teraz słychać i nawet dzisiaj, w wieku 58 lat przekonana mówię Ci, że zawsze warto było cierpliwie czekać. Bo jeśli potrafimy o czymś marzyć to potrafimy również tego dokonać"...

- "Babciu ! Wołam Cię już trzeci raz ! Nie słyszałaś ?"

- Przepraszam kochanie. Rozmawiałam z Ann i troszkę się rozmarzyłam. Już idę... - odpowiedziała po czym usłyszała ciche pukanie do drzwi...

THE END

Jolie · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 7:56 Temat postu:

Fajne, świetne, piekne niewiem jak opisać. Strasznie mi sie podobało./ Różniło się zpełnie od wszystkiego. Ładne słowa świetny pomysł. Pięknie Wink

Pozdrawiam ;*

Sprężynka · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 8:00 Temat postu:

Nie jestem żadnym krytykiem.
Być może się nie znam, ale powiem to co czuje.
Bardzo mi się podobało, tym bardziej, że sama zastanawiam się co będzie potem.
Koncert- idealny, według moich wyobrażeń.
Czekam na kolejne Twoje dzieła i na Tokio Hotel w Polsce Wink

Leb die sekunde · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 8:16 Temat postu:

To było po prostu cudowne. Naprawdę piękne opisy. Świetny pomysł. To wszystko bylo opisane tak, że poczułam się inaczej. Coś mnie tknęło. A naprawdę trudno jest opisać coś slowami tak, aby poruszyć czytlenika. Tobie się to udało. Naprawdę pieknie. A szczególnie ten motyw z 58 staruszką, która nadal pamięta o marzeniach z czasów nastolatki. To po prostu cudowen. Brak mi słów. Po prostu brak mi słów. Pozdrawiam i czekam na kolejne Twoje dzieła

Przywrócony_id:(3099) · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 8:29 Temat postu:

DZIĘKUJĘ !

Bardzo się cieszę, że Wam się to spodobało.
Pomysł przyszedł wczoraj wieczorem, kiedy próbowałam lekko sięgnąć w przyszłość i zastanawiałam się co będzie potem...

Napewno wszyscy będziemy ich pamiętać, o nich opowiadać i nucić swoim wnukom ich melodie... Wink

Droksi · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 12:54 Temat postu:

Pięknie to opisałaś. Ale ja niestety nie jestem żadnym fachowcem Wink

. Mam nadzieje, że jeszcze będe miała ten zaszczyt przeczytać jakieś Twoje dzieło. Pozdrawiam i czekam

.

Azisha · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 12:55 Temat postu:

No ładnie, ładnie Smile

I ciekawie.
Momentami podobne zdania do zdań z recenzji z koncertu jednej z userek.
albo mi się tylko wydaje? Rolling Eyes

Ale i tak ładne Smile

Szczególnie ostatnie zdanie Bo jeśli potrafimy o czymś marzyć to potrafimy również tego dokonać

Pisz dalej Smile

Irmel · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 12:57 Temat postu:

Cudowne...
Jedyne w swoim rodzaju, nie jest takie zwykłe, ma w sobie coś fajnego. Jak czytałam Twój opis tego koncertu to coś mnie w serduszku ukuło...
Tak bardzo pragne żeby wreszcie do Polski przyjechali... Idealne Smile

Całkiem inna fabuła niż te inne wszystkie tasiemce w których jest zawsze to samo:
przeprowadzka=>impreza=>poznanie TH
Strasznie mi się podoba Smile

czekam na kolejną część Smile

furja · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 12:59 Temat postu:

Przeczytałam całe.
Z każdym zdaniem chciałam więcej i więcej.
O ja zachłanna...
Skończyło się szybciej niż myslałam, a ja czuję uczucie niedosytu...
Nie, to nie Twoja wina, to moja wina, bo zawsze emocjonalnie reaguję.
Wyobraziłam sobie tą sytuację, tą chwilę kiedy stałaś obok niego, mimo, że to tylko opowiadanie, że to tylko Twoja jakże wspaniała wyboraźnia, to czułam to, czułam się tak, jakbym ja wtedy stała obok niego i oddychała powietrzem, które uszło z jego ust.
Przepraszam za moje bzdury, ja już tak mam...
Pozdrawiam, weny życzę.
Karla.

Przywrócony_id:(3099) · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 13:04 Temat postu:

Pauline... · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 13:40 Temat postu:

No, no...

Nie mogę powiedzieć, że mi sie nie podobalo.
Urzekło mnie realistyczne podejście do spotakania ze swoimi idolami...

Mam napisaną gdzieś na komputerze podobną jednoczęściówkę, o babci.
Spaliłaś mi pomysł. Grey_Light_Colorz_PDT_42

Ale wracając do komentowana. Miałaś błąd przy tym jak wchodzi na koncert. Zwróć uwagę na słowo 'torebka'. Nic innego sobie nie przypominam.

Babcia... Ceka dalej... Czyżby się doczekała?
Możę Bill po 40l atach wyprał spodnie i znalazł liścik. Wink

Czekam na kolejne Twoje opowiadanie.

Nicole_Tom · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 13:41 Temat postu:

Booże Dreamerko moja kochana... Dlaczego zawsze gdy czytam coś Twojego autorstwa to mam łzy w oczach i nie chce aby TO OPOWIADANIE się skończyło? Wtedy nie zwracam uwagi na nic innego a to dlatego, że piszesz BOSKO... moge porównac Ciebie nawet do ALEX-SZAFKi którą również bardzo cenię Smile

Pisz więcej ja czekam:)

ko.mar · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 13:42 Temat postu:

mi też się podobało. ale.... chyba wiem, ze nie dam rady podzielić radosci tej nastolatki z opowiadania. I dlatego troche mnie zdołowało. Bo nie lubię nie mocy w spełnianiu marzeń.

Przywrócony_id:(3099) · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 13:43 Temat postu:

Irmel · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 13:45 Temat postu:

CZemu mi to robisz??
Jednoczęśćiówka??
NIEEE!!!!
To jest cudowne, ale tylko jedna część??
Zrób z tym coś Very Happy

Tajniaczka · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:01 Temat postu:

Miałam napisać coś podobnego..
Jak mogłaś zabrać mi pomysł Twisted Evil

W każdym razie dzięki za zaproszenie.

Co do jednopartkówki..
Bardzo ładnie.
Naprawdę mi się podobało.. można było poczuć, że się tam jest. Noi tyczy się to w wielkim stopniu niektórych z nas..
Ja też wierzę, że przyjadą.
Kiedyś.
Błędów nie było, zdania bardzo ładne, tylko czasem powinny być akapity, ale to już tylko moja głupia psychoza (i mojej humanistki).
Dzięki Dreamer.
Za chwilowe oderwanie się od tej rzeczywistości..
Ok, ide.
Życzę weny Wink

helcia · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:14 Temat postu:

Niby takie prosty, oklepany temat.
Ale mi się podobało.
Nie wiem co jeszcze powiedzieć.
Pozdrawiam.

Świstuś · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:19 Temat postu:

łał.
Uwielbiam tą wersję RMu...
Boszęę...
Poczułam się tak jak na początku ich kariery.
Mała, niedoświatczona dziewczynka patrzy z uwielbieniem na swoich idoli.
A było to przecież niecały rok temu.

Dziękuję Ci za to...

Astray DemoniC · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:23 Temat postu:

Och, ostatnio chwalę wszystkie opowiadania.
Tak zrobię także i z tym.
Jednak nie z reguły, tylko po prostu było śliczne.
I jeszcze ta moja ukochana wersja Rette Mich.

Takie prawdziwe, takie realne.
Opisujące uczucia i marzenia wielu fanek.
Dziękuje za powiadomienie na PW (ostatnio każdy prosi mnie o komentarz, ale to dobrze Very Happy

przynajmniej nie trafiam na tandetę Wink

).
Pozdrawiam, całuję, weny życzę i czego tam jeszcze chcesz Grey_Light_Colorz_PDT_06

Astray

Paula105 · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:25 Temat postu:

Świetne!
Bardzo mi się podobało.
Świetny pomysł i pięknie opisane.
Dzięki za powiadomienia o tym opowiadaniu. Smile

Astriel · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:34 Temat postu:

Podobało mi się. Naprawdę.
Po pierwsze - oryginalny pomysł. W życiu bym nie pomyślała, że to opowieść 56-letniej babci.
No i oczywiście opis koncertu - po prostu świetny!
Czekam na kolejne dzieła twojego autorstwa.
Pozdrawiam!

Madziuchna · Gość

no cóż...podobało mi się
opis był moim zdaniem dobry
jednak mógł być trochę bardziej rozbudowany
uczucia opisane wydają się takie realne, prawdziwe
zakończenie popudza wyobraźnię do dalszego układania sobie tego opowiadania oraz dodało efektu całemu opowiadaniu

chciałaś szczerą wypowiedź? to masz Wink

pozdrawiam ;*

BlackAngel · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:38 Temat postu:

Masz bardzo lekki piórko, wiesz?
Dziękuję, że poleciłaś mi tą jednopartówkę ponieważ jest naprawdę dobra.
I to chyba tyle. Bo więcej grzechów nie pamiętam Wink

.

Pozdrawiam,
~Black.

Corset'owa · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:39 Temat postu:

Podobało mi się.
Nie jakoś bardzo, ale podobało.
Dobre wykonanie, pomysł niby nie prosty ale też niebardzo oryginalny.
Nie spodobał mi się wyraz 'Ukucnął' , bardziej pasowałoby dla mnie 'Kucnął'. No nie wiem - może jakaś fanaberia Wink

.

Z poważaniem - Gorsetka.

Courtney · Wysłany: Poniedziałek 23-10-2006, 14:42 Temat postu:

Poprosiłaś więc jestem.

Nie powiem, że mi sie nie podobało.
Nie powiem tak.
Nie powiem, ze powaliło mnie na kolana.
Bo nie powaliło.
Ale miało to coś.
Te wszystkie wspomnienia, uczucia były bardzo ładnie opisane.
Tylko...
W pewnym momencie wydawało mi się, ze czytam wrażenia z koncertu Serena_van_der_Woodsen.
Te same słowa. Lecz przez chwilkę. przez pare linijek.

Ogólnie jest bardzo dobrze.
Dlaczego ja tak nie potrafię?
Pozdrawiam