Tokio Hotel

Liebkosung · Wysłany: Wtorek 19-09-2006, 18:00 Temat postu: Przyjaźń.+

Ten tekst, pochyłym drukiem, zaraz na początku tego opowiadanie jest mój. W ogóle cała ta jednoczęściówka jest pisana pod wpływem emocji.
Bo ja nie wierzę już w przyjaźń.
***

Mówili mi jaki jesteś
Lecz ja nie chciałam im wierzyć.
Teraz znam prawdę
I wiem jakie puste były
Twoje słowa.
Nie umiem wyjaśnić
Co się z Tobą stało.
To, co nas łączyło
Było tylko pozorem przyjaźni.

Nie chcę Cię znać,
Ale nie umiem skreślić,
Bo przyjaciół
Tak łatwo się nie zapomina.
Przyjaźń to takie duże słowo.
Jednak ja nie boję się go użyć.
Gdybym mogła cofnąć czas...
Zrobiłabym to bez wahania.

Czy wierzysz w przyjaźń między chłopakiem, a dziewczyną? Tak?

- Bill obiecuje ci, że nigdy się w tobie nie zakocham. – dziewczyna mocno przytuliła ciemnowłosego chłopaka.
- Ja w tobie też. Udowodnimy ludziom, że to co nas łączy, to prawdziwa przyjaźń.
Mieli wtedy zaledwie dziesięć lat. Za mało na tak poważne przysięgi?

On miał dobry kontakt z dziewczynami, dlatego brązwłosa Nadine czuła się naprawdę wyróżniona, gdy ten dziwny chłopak nazywał ją swoją najlepszą przyjaciółką. Tak, zdecydowanie różnił się od swoich kolegów. Zawsze był bardziej dojrzały, miał zdanie na każdy temat, dotyczący zarówno rzeczy przyziemnych, jak i tych bardziej wybujałych. Miewał dziwne humory. Potrafił śmiać się w niebogłosy, a po dziesięciu minutach ucichnąć zupełnie. Właściwie osoba młodszego Kaulitza od samego początku fascynowała młodziutką dziewczynę. Ona była delikatna i krucha, słodka dziewczynka z nadopiekuńczymi rodzicami. Tak zupełnie nie podobna do niego. Ogień i woda. Biel i czerń. A jednak wystarczyło pięć lat by stali się jednością. Wbrew wszystkim i wszystkiemu.

Kiedy on milczał, milczała i ona.
Kiedy ona się śmiała, śmiał się i on.
Gdy on był zły, zła była ona.
Gdy ona była płakała, płakał i on.

Czasami dzwonił do niej i oboje milczeli. Wsłuchani w swoje oddechy trwali razem. Ta cisza była dialogiem między nimi, ich dusze były połączone, zszyte nicią przyjaźni, one umiały rozmawiać bez słów. Trudno to sobie wyobrazić, ale właśnie tak było. Przez pięć długich lat.

Każdego dnia zauważali w sobie coś nowego. A to pieprzyk, którego nigdy wcześniej nie było, a to znamię, które jakby zmieniło swoje położenie. Odkrywali siebie, zarówno wizualnie, jak i psychicznie. O takiej przyjaźń marzy każdy. Wspaniałej, dozgonnej, niezapomnianej, lojalnej. Niestety, tylko pozornie.

Któregoś razu Bill zauważył w niej coś, czego nie dostrzegł nigdy wcześniej. Anioła, Venus, przecudowną dziewczynę, o nieziemskiej urodzie.
Tego dnia chłopak spojrzał na Nadine inaczej. I nigdy później nie umiał się patrzeć tak jak przedtem.

Kiedy on milczał, milczała i ona.
Kiedy ona się śmiała, on śmiał się głośniej.
Gdy on był zły, zła była i ona.
Gdy ona płakała, on ją pocieszał.

Coś się zmieniło. Drobnostka, a jednak. Choć Nadine była trochę naiwna, nie była głupia. Zuważyła.

I odtąd nic nie było takie samo.
Zaczęli mieć przed sobą tajemnice.
Odsunęli się od siebie.
Ich głosy podczas rozmowy przybierały inne tony.
On staranniej podkreślał oczy kredką.
Ona trafniej dobierała ubrania.
Już nigdy nie milczeli razem.

Nie zostali parą, bo wiązała ich obietnica.
Nie byli przyjaciółmi, bo łączyło ich coś więcej.

I pomimo, że byli blisko
Brakowało im siebie nawzajem.

I co? Dalej wierzysz?

Nawet najwspanialszą przyjaźń może rozwalić ten pieprzony znaczek, którym Bóg nas oznakował.
Trójkącik albo kółeczko. Dziewczynka, bądź chłopczyk.

*:M!s!a:* · Wysłany: Wtorek 19-09-2006, 18:17 Temat postu:

Szczerze? Bardzo, bardzo mi się to podobało. Opisałaś to w piękny sposób. Cudowny, możnaby rzec. Jestem oczarowana. Zarówno magią tego opowiadania jaki i Twoim talentem. Bardzo podobał mi się tekst pisany pismem pochyłym i chyba on zachwycił mnie najbardziej. A szczególnie ta różnica pomiędzy dwoma ostatnimi. Świetnie to 'zaznaczyłaś'. Szacunek, tak po prostu.

Astray DemoniC · Wysłany: Wtorek 19-09-2006, 18:24 Temat postu:

OMG,
Dziewczyno, ta jednoczęściówka jest napisana... jakby przeze mnie.
W sumie to napisałam kiedyś coś bardzo podobnego, nikt nie przeczytał oprócz ciszy...
Na identyczny temat, nawet zdania były podobne, a szczególnie kursywa.

Stworzyłaś mój światopogląd...

Ładne, realne, czyli po prostu prawdziwe. Na początku w pochylonym (tym pierwszym) tekście dostrzegłam braki przecinków i jedną małą literówkę.
'Zuważyła.' - Zauważyła.

Oczywiście, jestem jak najbardziej na TAK, bo te małe błędy na początku nic nie znaczyły wobec ogółu.

Pozdrawiam i czekam na kolejne, równie fantastyczne dzieła,
Astray

Courtney · Wysłany: Wtorek 19-09-2006, 18:44 Temat postu:

Lieb.. Kochanie.. to było piękne.
Realne. I pięknie napisane.
Brak mi słów.
Poprostu. Podobało mi sie. Nawet bardzo.

Reszta jest milczeniem (przepraszam Tea)

Hell's Angel

Lily_Engel90 · Wysłany: Wtorek 19-09-2006, 22:33 Temat postu:

świetneee. normalnie zatkało mnie, tylko zakończenie takie mdławe tak jakby.

Maniek · Wysłany: Środa 20-09-2006, 14:28 Temat postu:

Ufff...

Nie mogę cię pochwalić.
Nie mogę powiedzieć jak bardzo mi się podobało.
Nie potrafię. Cóż już taka jestem.

Jednak gdy dotarłam do ostatniej linijki tego opowiadania poczułam łzy na moich policzkach. Dlaczego? Bo znam tą sytuację bardzo dokładnie. Słowo po słowie. Litera po literze. Przykre wspomnienia znów powróciły.
Niedoceniłam cię.
Na początku myślałam, że on wyjedzie. Zostawi ją. Dla sławy i pieniędzy. Myliłam się.

Odejdę cicho. Tak jakby wcale mnie tu nie było. Moja słowa i tak mało znaczą.

Dziękuję

Pauline... · Wysłany: Środa 20-09-2006, 15:09 Temat postu:

Niby ładnieładnie, ale spodobało mi się tylko pod koniec.
Co ten początek nie przypasował mi, coć i tak mi się podobało.
Wiem. Troszkę tu było sucho.
Gdyby skropić paroma uczuciami.
Bo w końcu ta jednoczęściówka o nich opowiada. O uczuciach.

A ja tam wierzę w przyjaźń damsko męską.
Niewierzę za to w przyjażń damsko - damską i męsko - męskom.
Co prawda, uważam też, że chłoapk przyjaźniący się z dziewczyną to pedał, ale to przemilczmy.

Było OK.

Pozdrawiam.

tselinka · Wysłany: Środa 20-09-2006, 16:02 Temat postu:

Boże...... jakie świetne Very Happy

bardzo mi sie podobało Very Happy

przekazuje duzo emocji i uczuć. Widać, że przeżyłaś coś bardzo osobistego i fajnie, że przelałaś myśli na papier Wink

Tak szczerze to ja nie wierze w przyjaźń damsko-męską. Nie dlatego, że to taki stereotyp. Tak po prostu.

życze weny i czekam na kolejne twoje dzieła Wink

Mod-Falka · Wysłany: Środa 20-09-2006, 16:46 Temat postu:

To jest zdecydowanie Twoja najlepsza jednopartówka.
Nie widziałam błędów, ładnie napisane.
Po drugie niby temat dobrze znany, ale fajnie go przedstawiłaś. Teraz się każdy zastanawiam, czy oni już tak zawsze będą zawieszeni między przyjaźnią a miłością, czy może zrobią jakiś krok do przodu... Albo w tył.
Plus za to, że nie pokazałaś wszystkiego.
Teskt pisany kursywą również mi się podobał, niby niewiele, ale fajnie się komponował z resztą.

Jestem jak najbardziej na tak Smile

Pozdrawiam

Aiylo · Wysłany: Środa 20-09-2006, 17:29 Temat postu:

Bardzo mi się podobało.NIe zwracałam nawet uwagi na błędy.Podobało mi się.
Jestem na TAK

Wredna_$uka · Wysłany: Środa 20-09-2006, 23:17 Temat postu:

Było kilka niewieklich błędów, właściwie literówek. Naprzykład:

Teallin · Wysłany: Czwartek 21-09-2006, 11:21 Temat postu:

Yyyy...
Czemu ja to znam?
Czemu ja tego doświadczyłam?
U mnie było odwrotnie. Ja zaczęłam na niego patrzeć inaczej...
Skończyło się. Teraz się staram zapomnieć, on mnie unika...
Tak jak powiedziałaś:

nie chcę cię znać,
ale nie umiem skreślić...

Piękne słowa. Idealnie odzwierciedlają to, co teraz czuję.
Miłość rozwala przyjaźń. Zawsze.
A było naprawdę dobrze... Bardzo dobrze.

Pozdrawiam i dziękuje za ten tekst,

Reszta jest milczeniem...

Tea

Liebkosung · Wysłany: Czwartek 21-09-2006, 14:22 Temat postu:

Cieszę się, że tak pozytwnie oceniłyście tą jednoczęściówkę. Przynajmniej większość. Ktoś stwierdził, że było suche. Może włożyłam w to tak dużo emocji, że nie mógł ich poczuć.
Dziękuje za wszystkie komentarze, to dla mnie na prawdę ważne co sądzicie o mojej małej twórczości.
Bo tylu skrywtykowanych jednoczęściówkach wreszcie zaczynam się poprawiać.

Ambre · Wysłany: Czwartek 21-09-2006, 15:01 Temat postu:

Cała jednoczęściówka, zwiewna, lekka i ładna.
Bije z niej prawda.
Nie przesadzona, żadnych niepotrzebnych opisów, czy luk.
Tekst pochylony, najbardziej przekazuję powagę, najbardziej dociera, przynajmniej powinnien, bo ja zapamiętam jedno, ostatnie zdania. Wink

Bardzo, bardzo mi się podoba.
Ot, co!
Tyle.

Ambre

Sue · Wysłany: Czwartek 21-09-2006, 15:45 Temat postu:

Bardzo dobre. Nie dodam nic więcej.

Świstuś · Wysłany: Czwartek 21-09-2006, 15:53 Temat postu:

Łał.
Bardzo, bardzo, bardzo mi się podobało.
I trafiło do mnie.

Jak tylko ochłonę wrócę, żeby napisać coś konstruktywnego.
Łał, łał, łał, łał...
*podziw w oczach*