Tokio Hotel

Romantyczka · Wysłany: Niedziela 11-06-2006, 16:19 Temat postu: Wolność... +

Moje kolejne opowiadanko, w które włożyłam na pewno więcej serca.
Dziękuję tym, którzy przeczytali moje opowiadania, i którym chciało sie je skomentować.
__________________________________________________________

Jakże piękny jest wschód słońca na zielonych wybrzeżach Szkocji…
Dziewczyna o przenikliwym spojrzeniu siedziała na brzegu skały, otulona poranną mgłą i wpatrywała się w słońce wschodzące czerwoną tarczą, nad ciemnym morzem, delikatnie zmarszczonym spokojnymi falami sunącymi ku brzegom.

To było łatwe. Tak łatwe…

Lekki wietrzyk powiewał od morza, rozwiewając jej rude długie włosy.

Dlaczego się tego bałam? Teraz moje życie będzie takie łatwe. Takie łatwe…

Było chłodno, ale jej ciało było rozgrzane ze zdenerwowania i emocji. Powoli jednak emocje opadały oddając miejsce uczuciu ulgi i spokojnej radości.

Nie mogłam się od Ciebie uwolnić nawet, kiedy zerwaliśmy. Teraz uwolniłam się na zawsze. Już nie wrócisz, nie możesz…

Przez jej głowę przechodziły wszystkie wydarzenia ostatnich kilku miesięcy. Najpierw wspaniałe uczucie.

Naprawdę Cię kochałam. Ciebie, Twój świat, życie. Twoje piosenki dawały mi natchnienie. Śniłam o Tobie w nocy, myślałam w dzień. Twoje pocałunki, dłonie, włosy, twój uśmiech i spojrzenie…wszystko to było takie mi bliskie.

Wzięła do ręki szkicownik. Otworzyła na ostatniej pustej stronie i zaczęła rysować. Morze, słońce…wolność.

A potem coś się między nami popsuło. Spojrzenie już nie tak przyjazne, dłonie nie tak ciepłe, z ust wypływały tylko bolesne słowa. Piosenki były jak oskarżania, a sny zamieniły się w tęskne koszmary. To był koniec. Tak myśleliśmy…ja myślałam. „Najwspanialsza para Niemiec jest już historią! Jak ONA poradziła sobie z tym rozstaniem?” „Wywiad z Billem Kaulitzem: co myślisz o swojej eks?”, „Bill i Lilly: to koniec!” Chcieliśmy się rozstań jak przyjaciele…ale media nam na to nie pozwoliły.

Wiatr się wzmagał, przywiewają ze sobą kolejne wspomnienia. Trawa wokół Lilly szumiała cicho przywodząc na myśl szepty…Na kartce pojawiały sie kolejne szare kreski rysowane ołówkiem w delikatnej dłoni.
Coraz wyraźniej rysowały się linie fal, chmur i promieni słońca.

Miałam już nigdy nie być sobą. Już nigdy nie był Lilliane Shore. Miałam być zawsze byłą dziewczyną Billa Kaulitza. Zawsze…Ale tak nie będzie. Już nie. Jestem wolna. Udało mi się. Szkoda, że kosztem Ciebie.

Szepty zamieniały się w oskarżenia. Ze wzgórz i klifów dochodziły oburzone głosy Natury, wołające o sprawiedliwość.

Kolejna trasa koncertowa, kolejne plotki i spekulacje. Chciałeś o mnie zapomnieć. Ale o nas nie chciał zapomnieć nikt. Znalazłam Cię. To było proste. Wystarczyła Twoja chwila nieuwagi i kilkaset funtów dla ochroniarza. Warto było. Wpuścił mnie bez oporu, jako zakochaną w Tobie fankę. Tutaj mnie nie znają… Chętnie wypiłeś…nie wiedziałeś…wystarczyło pół godziny…

Mgła zgęstniała, na niebie pojawiły się chmury, wiatr się nasilił, tworząc wielkie fale, które z hukiem rozbijały się o przybrzeżne skały. Oskarżycielskie krzyki były coraz głośniejsze i teraz wszystko wokół zdawało się wypominać dziewczynie jej winę. Wyrzuty sumienia były jednak czymś, czego jej serce już nie przyjmowało.

A teraz jestem wolna. Za kilka godzin, ktoś Cię znajdzie, ale ja będę już daleko. O Twojej śmierci dowiem się z porannych gazet. I będę już wolna. Jeszcze tylko kilka wywiadów o tym jak mi żal. A potem bezgraniczna wolność.

Skończony rysunek…Odległy horyzont, morze, słońce i jedna istota bez nikogo wokoło…wolność.
Wstała. Ze szkicownika wypadło wiele kartek.

Na wszystkich jesteś Ty…Ale to już przeszłość.

Została tylko ostatnia strona. Rysunek podpisany: „Wolność”.
Rysunki porwał wiatr. Część na zielone wzgórza, część do morza…
Dziewczyna odeszła do klifu spokojnym krokiem. Szła w mgłę, w nowe życie, wolne od niego, z nowym szkicownikiem rękach.

Thabita · Wysłany: Poniedziałek 12-06-2006, 20:00 Temat postu:

Coż...
Naprawdę wielka szkoda,
że Cię nikt nie docenił.

A naprawdę jesteś tego warta.
Pracuj sumiennie.
I dąż do celu.

Pozdrawiam

Asiulc! · Wysłany: Poniedziałek 12-06-2006, 21:19 Temat postu:

Ładne

Bardzo ładne opisy...
I to zakonczenie... nie spodziewałam sie
Podoba mi sie Twój styl pisania Smile

Naprawde ładne opowiadanko Smile

pełne uczuć i opisów Smile

Pozdrawiam =]

Wredna_$uka · Wysłany: Wtorek 13-06-2006, 10:21 Temat postu:

Uwielbiam twoje dzieła.
To również mi się bardzo podobało!
Cokolwiek napiszesz nigdy Cię nie
skrytykuje, bo zawsze piszesz na temat i
wyrażasz tyle uczuć...
Gratuluje.

Romantyczka · Wysłany: Piątek 16-06-2006, 7:42 Temat postu:

Dzięki. Nie spodziewałam się tak dobrych komentarzy. Naprawdę wielkie dzięki Very Happy

Mod-Falka · Wysłany: Piątek 16-06-2006, 8:33 Temat postu:

Aż się dziwię, że jeszcze tu mojego komenta nie było Smile

Więc nadrabiam zaległości.
Te opisy... to było wspaniałe, poczułam się tak jakbym miała szybować gdzieś w chmurach. I do tego Szkocja. Od razu stanęły mi przed oczami zamki w Szkocji i połacie zielonej trawy, otaczające ukryte wśród wzgórz jeziora.
Przeniosłaś mnie w czasie i przestrzeni tym opowiadaniem.
I do tego szkicownik... rysunki. No po prostu podobało mi się wszystko. Nie zmieniłabym ani jednej litery w tym co napisałaś.
Pamiętam twoje pierwsze jednoczęściówki i powiem ci, ze robisz olbrzymie postepy.
To opoko jest cudowne, wpisuję je na moją listę najpiękniejszych jednoczęściówek.
Nie jest ich dużo, bo tylko sześć.
CUDOWNE to było.

Martosia · Wysłany: Piątek 16-06-2006, 10:37 Temat postu:

Poczekajcie 5 minut muszę pozbierać myśli...
Ok! Już jestem gotowa. Troche ochłonęłam.
Oddałabym wszystko, wszystko żeby pisać jak Ty...
Dusze, uczucia...
Mimo, że miałabym się stać tylko pustą postacią, oddałabym wszystko żeby pisać jak Ty. Ręce, nogi... serce... wszystko! Wszystko by kiedykolwiek napisać coś takiego!
Podziwiam

Podziwiam

Z szacunkiem...
Martosia

Kajman · Wysłany: Sobota 17-06-2006, 17:26 Temat postu:

Ehhhh...
Rozpływam się po prostu.
Nie umiem opisać tego opowiadanie...
No po prostu nie umiem!!
Więc pozostaje mi tylko podpisać się pod wypowiedziami powyżej...
A może jednak coś od siebie?
Genialne...?
Boskie...?
Piękne...?
Cudne, przecudne...?
Tak Smile

To wszystko razem wzięte.
Pozostaje mi tylko pozazdrościć talentu, pozdrowić i czekać na następną jednopartówkę w Twoim wykonaniu

Romantyczka · Wysłany: Sobota 17-06-2006, 20:52 Temat postu:

Napiszę kiedy będę miała natchnienie Very Happy

Ale napiszę.
Na razie same dobre opinie.
Dzięki

heidi · Wysłany: Sobota 17-06-2006, 21:26 Temat postu:

Nie będę owijać w bawełnę.
No bo po co?
Nie łatwiej odrazu powiedzieć, że było cudowne?
Tak, cudowne.
Piękne.

Mam nadzieję, że tyle wystarczy.
Nie mam weny w pisaniu komentarzy - nigdy nie byłam w tym dobra.

...świetna jednopartówka Wink

Pozdrawiam,
heidi

Liebkosung · Wysłany: Sobota 17-06-2006, 21:48 Temat postu:

Tak, prześliczne.
Takie jakieś niby przyjemne na początku, a na końcu takie morczne.
Właściwie chwilę po przeczytaniu pierwszego akapitu przysło mi na myśl, że ona popełniła samobójstwo. Oh, ale na szczęście ominęłaś tą oklepaną sprawę. Tak, zaskakująca puenta. Bardzo mi się podoba. Bardzo.

thshow · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 10:25 Temat postu:

Tak, to jest to coś... Coś co przykówa uwagę... Coś co wzrusza..
Pozostała już tylko wolność, która na zawsze będzie mi przypominała o tym...
Pięknym, cudnym obrazie przedstawionym w Twoim dziele ? Nie, będzie mi przypominała o Tobie..
Pozdrawiam

Żyrafa · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 16:24 Temat postu:

Reena · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 16:53 Temat postu:

"Jakże piękny jest wschód słońca na zielonych wybrzeżach Szkocji…"

Przeczytałam powyższe zdanie i serce mi drgnęło. I w tej samej chwili wiedziałam, że o czymkolwiek by to opowiadanie nie było, to mi się i tak spodoba. "Szkocja" - to jedno, piękne, magiczne, pełne miłości słowo może mnie przekonać do absolutnie wszystkiego.

Bardzo dobre opowiadanie. Masz ładny styl, ładnie budujesz zdania i opisy. Jedyne, co mi się nie spodobało to to, że nie stawiasz spacji po wielokropkach.

Jeśli chodzi o temat - oryginalny. Nie mogę dobrać słów, aby opisać moje wrażenia. Te emocje, która zawarłaś w opowiadaniu. To uczucie... hm, ulgi? Ale ulgi zabarwionej nutką szaleństwa. Bo sposób odzyskania wolności nie był normalny. Ale pasował, ach, jak pasował do opowiadania. Do bohaterki - młodej, delikatnej, wrażliwej malarki ("rysowniczki" brzmi zbyt ostro). Ten kontrast, który się przez to utworzył - że właśnie taka dziewczyna posuneła się do takiego czynu. I ten jej wszechogarniający spokój już po fakcie.

Ach, bełkoczę i tyle. Za dużo myśli. Tak więc już skończę.

helcia · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 16:57 Temat postu:

wow...piękne...zabiłaś dla wolnosci...możliwe ze było warto... dla wolnosci wszystko...ale napewno??

Romantyczka · Wysłany: Niedziela 18-06-2006, 17:08 Temat postu:

Żyrafa chyba lubi krytykować Very Happy

Ale za tą krytykę też Ci dziękuje. twój gust nie jest chyba spaczony, jesteś po prostu BARDZO surowa. Ale może to dobrze...

Romantyczka · Wysłany: Czwartek 22-06-2006, 21:53 Temat postu:

I tak kariera mojego opowiadania kończy się zanim sie jesczze zaczęla. Nikt nie czyta, nie komentuje... no cóż, tak się chyba dzieje ze wszystkimi opowiadaniami

Ciri · Wysłany: Czwartek 31-08-2006, 18:45 Temat postu:

Będę BARDZo orginalna.
Bawiąc się w odkopywanie staroci, pierwszym opowiadaniem na jakie się natknęłam jet właśnie to. I co?
Bardzo mi się podoba. Jest przepełnione emocjami, uczuciami. Czuje się jakby fruwało się tuż pod chmurami.
Dziękuje

Zirrel

S.E.T.A. · Wysłany: Czwartek 31-08-2006, 19:15 Temat postu:

N I E.

Nie podoba mi się.
Jest ładnie napisane.
Emocjonalnie.
Nie uderza jednak.
Nie poruszył mnie ten temat.
Może dlatego, że miłość jest przesyconym tematem.
Wycieńczonym.
Niby prawdziwe, bo dotyka wielu ludzi, ale już znudzonym.
Za dużo powtórzeń na koniec.
Nie podoba mi się.

Avis...

Romantyczka · Wysłany: Czwartek 31-08-2006, 20:14 Temat postu:

Coś takiego! Moje opowiadanie zostało odkopane. Dzięki Ciri.
I dzięki S.E.T.A za szczerą opinię.

Mod-Pinacollada · Wysłany: Piątek 01-09-2006, 2:25 Temat postu:

Ostatni akapit najładniejszy.
Wiesz, to było takie romantyczne, że aż infantylne.
Nie wiem dlaczego, ale dzisiaj połowa rzeczy jest dla mnie infantylna.
Mój komentarz tez jest infantylny.
Zrozumiałaś chociaż moją zawile infantylną wypowiedź?
Uh, jakby co, to ff z przewagą na nie.

Pozdrawiam,
Pinek {ta infantylna}

Romantyczka · Wysłany: Czwartek 07-09-2006, 17:29 Temat postu:

Mnożą się niaprzychylna komenty... Ale przynajmiej wiem, że szczere.