Tokio Hotel

Maniek

Kilka osób napisało mi, że drstycznie skróciłam opowiadanie na końcu... Postanowiłam je troche zmienić... Czy wyszło na lepsze? Sami sprawdzcie Very Happy

Chciałam zadedykować tę jednoczęściówkę dwóm osobom:
Cripsi_Jones - za to że zawsze znosisz mój chłam dzielnie twierdząc, że nie ma tak źle Smile

i
MartoHa - za to, że pomogłaś mi poprawić błędy jakie popełniłam Smile

i ogólnie za to, że przeczytałaś chyba moje wszystkie "dzieła" Smile

Srebrzysty blask księżyca rozświetlał mały pokój. Odrapane ściany, stolik z wyłamaną nogą i łóżko wyglądające tak, jakby zaraz miało się zapaść pod cieżarem koca i starej poduszki. W kącie siedziała skulona dziewczyna. Jej jasne włosy zakrywały bladą twarz. Znów to zrobiła. Znów, choć tak bardzo tego nie chciała. Tak jak kiedyś. Czuła jak ciepłe strużki krwi ciekną po jej nadgarstku. Upuściła żyletkę na ziemię. Nie zwracała już uwagi na ból. Można było powiedzieć, że nawet przyzwyczaiła się do niego. Nigdy jednak nie cierpiała tak jak teraz. Wszędzie widziała obrazy z tamtej nocy. Zamknęła oczy, lecz to nic nie dało. W głowie zabrzmiał jej głos. Głos, który prześladował ją przez dwanaście lat. Bardzo dobrze pamiętała chwilę, kiedy mama kazała jej schować się pod łóżko. Potem słyszała jak wszedł do domu... i rozmowę.

- Czego ode mnie chcesz? - w głosie mamy wyczuć można było panikę.
- Nie będziesz mi rujnować życia. Ani ty ani ten bachor. - prawie krzyczał.
- Gorzko mi za to wszystko zapłacisz! Powiem o paru rzeczach pewnym osobom.

Dziewczyna usłyszała tylko cichy jęk przerażenia i odgłos upadającego ciała. Potem trzask zamykanych drzwi. Wyszła spod łóżka i na palcach poszła do przedpokoju. Na ziemi leżała mama. Z jej głowy sączyła się krew. Cichutko uklękła koło niej i złapała ją za zimną rękę.
- Mamo? Co ci jest? - wyszeptała przez łzy.
Lecz mama jej nie odpowiedziała... Nigdy...

Miała wtedy tylko pięć lat. Pięć lat, gdy zamordował najważniejszą osobę w jej życiu. Oczywiście ludziom jego pokroju zawsze się udaje uciec od sprawiedliwości. Został uniewinniony z powodu braków dowodów zbrodni. Ona jednak wiedziała kim był, wiedziała jak może się zemścić. Powoli otworzyła oczy. Kilka ciepłych łez spłynęło po jej wychudzonych policzkach. W głowie miała tylko jedną myśl - "Muszę być silna".
Wstała i powoli podeszła do okna. Spojrzała na niebo. Było bezchmurne gdzieś nad horyzontem było widać słońce budzące się do życia. Zupełnie tak jak ona... Dziś był jej dzień... Dzień w którym spełni się jej najskrytsze marzenie... Wzięła do ręki gazetę i z niechęcią zagłębiła się w jednym z wielu artykułów.

Jutro w jednym z berlińskich sądów odbędzie się sprawa rozwodowa gitarzysty Tom'a Kaulitza i znanej aktorki Heidi Marshell. Narazie mało wiadomo na ten temat, miejmy jednak nadzieje, że dowiemy się czegoś więcej na konferencji prasowej, która ma miejsce już jutro. Chcemy również przypomnieć, że jest to już piąty rozwód pana Kaulitza. Tom, Tom kiedy znajdziesz tę jedyną?

Ze złością zmięła gazetę i rzuciła ją kąt. Usiadła na parapecie i przymknęła oczy. Po chwili zasnęła. Jednak już po kilku godzinach obudziły ją promienie słońca. Przemyła twarz zimną wodą, po czym założyła na rękę kilka bransoletek, by zakryć ślady pozostawione po żyletce. Wiedziała, że wkońcu dopełni tego, co kiedyś sobie obiecała. Była przerażona, lecz dziś był dzień spełnienia jej misji. Drżącymi rękoma podniosła z ziemi torbę i po cichu wyszła z kamienicy.

Szła jedną z berlińskich ulic. Mijała przeróżnych ludzi, lecz wszystkich łączyło jedno - byli tacy beztroscy. Bez problemów, bez zmartwień. Spojrzała na zegarek: wskazywał równo dwunastą.
- Już czas... - powiedziała sama do siebie.

Weszła do dużego budynku. Marmurowe schody, czerwone dywany... Recepcjonista ubrany w garnitur. Przy wejściu pokazała ochroniarzowi legitymację. Spojrzał na nią podejrzliwie, po czym kazał iść za sobą. Szła czując, że zaraz się rozmyśli i ucieknie pozostawiając wszystko to co tak długo planowała. Nie mogła opanować drżenia rąk. Przez te wszystkie lata myślała tylko o jednej rzeczy. Zemścić się. Pchnęła lekko drzwi i weszła do dużej sali. Jej wzrok spoczął na przeciwległym końcu pokoju. Stół, mikrofony i co najważniejsza... On... Wzebrała się w niej nienawiść. Tak bardzo cierpiała, a teraz wszystko odżyło. Była pewna swojej decyzji. Zajęła miejsce zaraz przy drzwiach i przez kilkadziesiąt minut słuchała idiotycznych pytań dziennikarzy oraz równie idiotycznych odpowiedzi członków zespołu. W końcu podniosła rękę. Mężczyzna siedzący na końcu stołu wyznaczył jej kolej.
- To moja chwila... na którą tyle czekałam - pomyślała.
Wzięła głeboki oddech i spokojnie zadała "mu" pytanie.
- Co czułeś zabijając Nicole Heidmann?
Na sali zapanowała błoga cisza.Sprawa przycichła kilka lat temu i nikt nie chciał do tego wracać. Spojrzała mu głęboko w oczy. I co ujrzała? Strach, panikę. Tak długo czekała na tę chwilę. Napawała się nią. Czuła narastające podniecenie. Teraz to ona była górą i nikt nie odważył się odezwać. Ścisnęła kurczowo rękę na metalowym przedmiocie w torbie. Poczuła się pewniej.Wstała i podeszła bliżej stołu. Wszyscy, bez wyjątku śledzili jej ruchy. Jednak czuła, że to jeszcze nie to. Musi go pogrążyć... Przed oczami stanął jej obraz nieżywej matki. Wiedziała co zrobić...
- Tato - dodała.
Wybuchło zamieszanie. Dziennikarze, menadżer, członkowie zespołu... Wszyscy na nią spojrzeli. Niektórzy zaczęli robić jej zdjęcia. Jednak ona wzrok miała utkwiony tylko w jego oczach. Była jak w transie. Wszystko działo się w zwolnionym tempie. Gdzieś w oddali słyszała głos menadżera zarządzającego koniec konferencji. Lecz ona wiedziała, że Tom będzie za bardzo przerażony by się ruszyć z miejsca. Na tym jej zależało... Na jego panice... strachu. Powoli wyciągnęła broń z torby. Strzeliła trzy razy. Trzy razy prosto w jego pozbawione uczuć serce. Usłyszała krzyk Bill'a. Ktoś wzywał karetkę. Nic nie widziała... Oczy zaszły jej mgłą...Teraz pozostała już tylko jedna rzecz... Przyłożyła pistolet to skroni i nacisnęła spust.

martoHa · Wysłany: Środa 26-04-2006, 18:08 Temat postu:

och dzięki bardzo za dedykację to po pierwsze

po drugie, mówiłam już że mi się podoba XD
krótkie, ale ma w sobie to "coś" i nei jest takie jak setka innych Smile

bardzo ładnie.
czekam na inne twoje dzieła
pozdrawiam

p.s. jakby co to ja zawsze służę pomocą Smile

Diablica · Wysłany: Środa 26-04-2006, 19:14 Temat postu:

Mińka i znow cos innego Wink

...

Lubie odkrywac nowe rzeczy, ze tak powiem.
Opo mi sie podobalo, ale wydaje mi sie, ze moglas wlozyc w to troche wiecej emocji Wink

!

lametkaa · Wysłany: Środa 26-04-2006, 19:30 Temat postu:

poprostu BOSKIE !!! Smile

hmmm... zresztą jak wszystkie Twoje dzieła Very Happy

pozdrawiam i całuję Ania z NT Wink

Olcix · Wysłany: Czwartek 27-04-2006, 16:05 Temat postu:

No nareszcie jakaś odmiana.... Zawsze tylko piękny, cudowny, kochany Kaulitz...(co nie znaczy, że taki nie jest, ale ile można o jednym i tym samym??) A tu takie dzieło!! Bardzo mi sie podobało!! Choć pewnie moje zdanie nic nie znaczy... Czytam wszystkie twoje opka i czekam na dalsze!!

Żyrafa · Wysłany: Czwartek 27-04-2006, 18:34 Temat postu:

Hmmm....pierwszy akapit BARDZO mi się podobał
ostatni mogłaś bardziej rozbudować pod względem uczuć i emocji, co prawda popełnienie samobójstwa na końcu opisałaś ślicznie, bo krótko, tak nagle, strzał i już nic nie ma
Pomysł orginalny
Wykonanie też dobre
Podoba mi się
Pozdrawiam Razz

*:M!s!a:* · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 5:59 Temat postu:

Powiem, że bardzo mi sie podobało. Zabójswto połączone z samobójstwem.

Rewelacja. Mińka mówiłam Ci już, że uwielbiam Twoje opowiadania? ; ) Jestem na TAK!

Powiadom mnie na PW jak jeszcze coś napiszesz ; ]

Pozdarwiam ;*

Maniek · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 10:36 Temat postu:

niom

myślałam, że gorzej to przyjmiecie Smile

Dziękuje za wyrazy uznania Smile

oh i

w zupełnosci zgadzam się z Diablicą za mało uczuć... ale to tak jest... nachodzi człowieka wena i po pięciu minutach kartka jest zapełniona... nie chciałam już nic zmieniać...

lametkaa - nie wierzę! to ty? przepraszam, że przestałam pisać esy, ale tak to już u mnie jest, że ciągle brakuje mi kasy na telefonie...

*:M!s!a

- ja? taka marna karykatura dołączyłam do twoich Bogiń? To za duzo jak na mnie.. Smile

Ale dziękuję

Na koniec chciałam jeszcze powiedzieć, że już zaniedługo was zaskoczę... Smile

domikika · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 12:05 Temat postu:

Boshe Mińka..!! ja nie wiedziałam, że Ty ash tak dobrze piszesh..!! po prostu cód, miód i maliny..!! szybko mykam czytać inne twoje opka Razz

Cheza · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 13:10 Temat postu:

Hmmm, Mińka... Pomysł bardzo dobry, ciekawy. Pierwszy akapit ładnie opisany, jednak pod koniec opowadanie bezlitośnie skróciłaś, mogłaś bardziej opisać towarzyszące im emocje, klimat panujący w tej sytuacji. Jednak pomimo tego, podobało mi się.
Pozdrawiam.

Mod-Negai · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 13:20 Temat postu:

Obiecalam, wiec jestem...
I coz moge powiedziec?
Jakie slowa idealnie opisuja piekno?
Szept aniolow...
O tak...
Takie cuda, nie sa tworzone przez ludzi...
Znow to samo, barwne opisy, slicznie dobrane slowa, zdania spojnie komponujace sie w calosc...
I jakosc, wspaniala!
To mi duzo mowi o autorce, o tak...
Kolejny wielki talent...
Kolejna wielka pisarka...
Dziekuje, ze jestes, ze tworzysz, ze dajesz nam takie piekno!
Piekno, ktorego my, zwykli ludzie nie potrafimy pojac...
Dziekuje za wszystko...
Pozdrawiam, kolejny raz przepraszam za tak niegodne slowa, a teraz jak zawsze pokorna i oddana, odejde w cieniu twego talentu:
~ddm

Justyna_xD · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 13:42 Temat postu:

super, super, super i jeszcze raz super!!!!!!!!

Ikuś :* · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 15:14 Temat postu:

Mińka, jednak opłacała się reklama...
Ładne..
Podoba mi się.. Wink

Pewnie nigdy bym nie weszła na to opo..
Na mało opowiadań wchodzę..
Dzięki!
Jeszcze raz dzięki za reklamę Wink

On my own · Wysłany: Piątek 28-04-2006, 15:28 Temat postu:

Ciekawe, krótkie, jednak wystarczyło żeby mnie zainteresować, nie trzeba nic dodawać wszystkiego jest tyle ile powinno. Zabójstwo, samobójstwo, porzucenie, tyle w jednym opowiadaniu .. Ładne ;]

Maniek · Wysłany: Poniedziałek 01-05-2006, 11:05 Temat postu:

dziękuje za wszystkie komentarze Smile

nie sądziłam, że się spodoba... byłam raczej nastawiona na krytykę... jeszcze raz dziękuje...

Zimny Szept · Wysłany: Poniedziałek 01-05-2006, 11:47 Temat postu:

Krótko, aczkolwiek ciekawie, chociaż myślę, że opisy uczuć i emocji powinny być bardziej rozbudowane.
Brawa, prawdziwe brawa za pomysł...

czosneq_91 · Wysłany: Poniedziałek 01-05-2006, 19:39 Temat postu:

Mińka wspaniały pomysł na opowiadanie! Zresztą zauważyłam, że Ty przeważnie masz "inne" pomysły, ale w jak najbarzdziej pozytywnym znaczeniu. Podobało mi się, ale tak coś mi mówi, że jednak stać Cię było na więcej...

Maniek · Wysłany: Wtorek 02-05-2006, 13:42 Temat postu:

hehe

czosneq_91 - to był komplement? Jak tak to bardzo dziękuję Smile

Wiem wiem... zawiodłam niektórych... jednak jesteśmy tylko ludzmi... postaram się aby następnym razem było lepiej... Smile

Noire · Wysłany: Wtorek 02-05-2006, 16:30 Temat postu:

chyba sie bede powtarzac..ale za mało słów jest w słownikach..
ta jednopartówka była świetna..była i jest..i bedzie..strasznie mi sie podobaja twoje dzieła moze ze względu na te twoje "inne" pomysły ale przede wszystkim za twój talent...pisz tak dalej to moze zostaniesz pisarką..

Jędza · Wysłany: Wtorek 02-05-2006, 18:00 Temat postu:

Eh...podobało mi się? Czy tylko tak mi się wydaje?Idę po stół.

EDIT:
Podobalo mi się...taak...i to bardzo wiesz?
Było takie inne.
Jak napiszesz jeszcze kilka dzieł,które mnie zaskoczą tak jak to, to będę Ci wierna aż do śmierci...

Sekunda · Wysłany: Środa 03-05-2006, 22:33 Temat postu:

CUDOWNE!!! Takie, hmmm... inne. O ile się nie mylę, to nikt nie poruszył takiego tematu... Myślałam, że skończy się na tym, że ona wyjdzie z tej konferencji, a tu całkowite zaskoczenie. Super opowiadanie:) Pozdrawiam.

Blair · Wysłany: Sobota 06-05-2006, 19:09 Temat postu:

to było boskie!!! dziewczyno! jakie Ty masz świetne pomysły...ciarki mnie przechodzą....poważnie Wink

sZaTynEcZka · Wysłany: Niedziela 07-05-2006, 19:05 Temat postu:

Mińka...to masz przeogromny talent...?! Smile

naprawde swietne:)jedno z moich ulubionych opek;) Wink

czekam na nastepne z niecierpliwoscią Very Happy

buziaki:)

lametkaa · Wysłany: Niedziela 07-05-2006, 20:19 Temat postu:

hmmm... proste, że to ja we własnej osobie Razz

a esami się nie przejmuj, bo u mnie tez co chwila są braki na koncie,ale kiedyś to nadrobimy Wink

bu$ka

Maniek · Wysłany: Środa 10-05-2006, 17:19 Temat postu:

Szatyneczka - przeceniasz mnie Smile

lametkaa - a gdzie jakis koment do opka ? Very Happy

Mam tu focha strzelić? Smile