Tokio Hotel

Areis · Wysłany: Poniedziałek 13-11-2006, 22:26 Temat postu:

Aj, aj, aj!

Dziekuję, bardzo dziękuję. Straszecznie mi miło Very Happy

Pozdrawiam serdecznie
~Świr

mała · Wysłany: Wtorek 02-01-2007, 16:52 Temat postu:

jak to czytałam przpypomniała mi si pewna histria.
Dwie male dziewczynki mieszkajace po sasiedzku były dla siebie wszystkim takie "papuszki nie rozłaczki" jak onich mówiono. Ich kłótnie nie trwały dłużej niż godzinę. Lecz po jakimś czasie jedna sie przeprowadziła niby ciagle mieszkała w tym samym mieście, ale już sie nie widywały tak czesto jak kiedyś. Przyjaźń zmieniła sie w dobre kolezenstwo. nadal starały sie jeździć razem na obozy i spedzac ze soba woly czas. Czas jednak nie był ich sprzymierzeńcem bo jak miały po 19 przestały sie wogle do siebie odzywać. Teraz obydwie studiują tylko jedna we Wrocławiu a druga w Świnoujściu. Jak są w tym samym miejście to nawet sie nie spotykają ze sobą. Gdy jedna odwiedza swoja babcie która mieszka tam gdzie spedziła dziecinstwo nawet nie przyjdzie sie przywitać.
Jest to historia mojej kochanej przyjaciółki i jej kuzynki. smutne ale idealnie pasuje do tego opowiadania Sad

Fuken · Wysłany: Wtorek 02-01-2007, 17:53 Temat postu:

Cudeńko!

Tylko dlaczgo takie smutne?
Bill się chamsko zachował...
Że sława może tak zmienić człowieka... Na gorsze...
Ładnie piszesz, ładny masz styl, ładnie składasz słowa xD

Pozdrawiam i życzę weny.

Buźka

Justi · Wysłany: Czwartek 11-01-2007, 19:25 Temat postu:

popłakałam sie!

zrozum podobało mi się...

Miracoliosa · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 19:36 Temat postu:

Podoba mi się.
Trochę przypomina mi... mnie samą i pewnego mojego 'przyjaciela'.
wiesz co? Płakać mi się zachciało, bo przypomniało mi się wszystko. Nasza tak zwana przyjaźń, której tak naprawdę nie było.
Kurczę, piękne to.
Tak się zastanawiam... czy Ty w ogóle kiedyś napisałaś coś niedobrego?
Bo jakoś sobie nie przypominam...

Areis · Wysłany: Poniedziałek 29-01-2007, 13:23 Temat postu:

Ekhem, ekhem! EKHEM!
Napisałam to opowiadanie..., w lipcu chyba, tak, jeszcze przed obozem.
Od tego czasu zdążyłam zidiocieć i przytyć, a Wy nadal czytacie xD

Miracoliosa

Napisałam wiele gryzmołków, które będą zalegać gdzieś w otchłani pamięci mojego komputera i nigdy nikt poza mną ich nie przeczyta.
Nie jestem świetną pisarką, nigdy nie byłam i nie będę. Moje pomysły są raczej przeciętne, a że lubię robić wszystko na przekór (i tu widzę przed oczami moją Hannah), bawię się w tę pisaninę. Sposób na nudę.

O. Śnieg pada.

Pozdrawiam serdecznie
~Areis

miausha · Wysłany: Czwartek 08-02-2007, 21:41 Temat postu:

O matko

Mam wrażenie, że popełniłam plagiat. Bo napisałam jednopart bardzo podobną do tej. Aczkolwiek zarzekam się, że wcale tej twojej nie czytałam (dopiero teraz). Wybacz...? Smile

A co do treści... Podobało mi się. Ładnie dobrane słowa, porównania. Ładnie, no. Bez tego 'czegoś', ale ładnie.
msh

Incia · Wysłany: Piątek 09-02-2007, 15:11 Temat postu:

Temat oklepany.
Ale było całkiem ładnie.
Podobało mi się.

Pozdrawiam, życzę weny
Inn

Divalecorvo · Wysłany: Piątek 09-02-2007, 20:00 Temat postu:

Malutka · Wysłany: Piątek 09-02-2007, 22:45 Temat postu:

Szkoda, że najpierw nie przeczytałam tego opowiadania. Ale cóż.
No to teraz jedyne co mogę napisać, to doczekałam się.
Ta jest idealna. Wspaniale opisana. Treść tej jednoczęściówki wciąż siedzi gdzieś w mojej głowie.
Szczera prawda. Coś realnego. Bo przecież kto wie, ile przyjaciół Bill pozostawił.
Wspaniale.
Pozdrawiam i czekam na kolejne opowiadania. Wink

Salida · Wysłany: Środa 09-05-2007, 15:14 Temat postu:

Piękne...

Dziś rano jak ubierałam sie do szkoły to mi sie przypomniało to zdanie:

"Bill, kim chciałbyś zostać?" - czy coś w tym stylu. I mi się tak jakoś smutno zrobiło. Buśka ;*

Areis · Wysłany: Środa 09-05-2007, 15:59 Temat postu:

[Robi wielkie oczy, zatrzymuje w powietrzu rękę z kanapką i spada z krzesła, wydając z siebie słowa i dźwięki, których lepiej nie przytaczać. Po chwili wstaje, niepewnie siada na krześle, jednocześnie psychicznie przygotowując się na szok, wciąż widniejący na monitorze. Zasłania oczy dłońmi, powoli rozsuwa palce, zerka... I znów ląduje na dywanie.]