Tokio Hotel

Arasoi · Wysłany: Środa 22-11-2006, 5:28 Temat postu: Połamane kwiaty żyją samotnie.

Nie powinnam tego tu zamieszczać. Jest to dla mnie zbyt osobiste... ale jednak. Muszę, czuję to.
Proszę, nie usuwajcie tego stąd. Mimo to, że nie jest o Tokio Hotel...

Dedykuję tylko Negai.
Za to, co zrobiłam. A wiem, że nie na to zasługujesz.
Choć, nie wiem, jak to odbierzesz. Czy będziesz wściekła, czy będziesz szczęsliwa. Ale... musiałam.

Shakira - Illegal

Połamane kwiaty żyją samotnie.

- Wybaczysz?
- Ćśś… to tylko słowa…

*

Czuję pustkę w środku. Nie wiem co robić, nie powiem nic. Tak strasznie mi przykro. Tak głupio. Zawaliłam całą sprawę.
Gdybym miała określić, czy żyję, powiedziałabym, że umarłam. Bo w rzeczywistości tak było. Obumarłam psychicznie, zapomniałam o tym, co ważne. O tym, co najważniejsze. A przecież każdy ma w życiu jakieś priorytety, prawda?
Tęsknię. Tak strasznie trudno naprawić to, co się zepsuło. Nawet, jeśli chce się tego z całych sił. A ja chcę! Boże, pozwól mi nadrobić wszystkie zaległości, przez tą głupią zazdrość! Sprawiłam, że inna osoba cierpiała, prawie zupełnie nie mając ku temu powodów. Więc… dlaczego to zrobiłam?

*

- To ja zapomniałam, co się naprawdę liczy.
- A co się liczy?
- Cała miłość. Nie jej skrawek.

*

Powinnaś mieć do mnie żal. Nie patrzeć na mnie, ignorować. Przecież tym zadałam Ci ten ból!
Albo może ja, postaram się odizolować od Ciebie? Nie przeżyję kolejnego Twojego załamania, cierpienia. Wylałaś wszystkie łzy, przeze mnie! Tak brutalnie Cię potraktowałam. Za brutalnie. Nie zasłużyłam na Ciebie, to Pan zesłał mi z nieba cud. A ja… tak to wszystko zepsułam.
Nieuchronnie spadam w dół. Czy… znajdziecie mnie? Nie radzę sobie z własnymi problemami, życie mnie przerasta.
Ale życie jest piękne.
Kocham je, z całego serca, tak jak Ciebie. Mam i będę miała do końca życia wyrzuty sumienia. Bo nie wiem, czy mi kiedykolwiek zaufasz.

*

- Jesteś na mnie zła?
- Po prostu trzymam dystans. Ze strachu.

*

„Połamane kwiaty żyją samotnie”.
Wiesz, czuję się jak taki połamany kwiat. Lub może, jak rozdeptany? Zaczynający gnić. Gdzieś w środku… czuję, że zrobiłam to nieświadomie. A może to tylko pozory? One często mylą.
Powinnam była dać Ci spokój. Nie nękać tymi rozmowami. Odejść w zapomnienie, w Twoim cieniu. Lecz tego nie zrobię. Potrzebuję Cię!
Jesteś wszystkim. Wodą, ogniem, ziemią i powietrzem. A… czy można bez tego żyć?

*

- Oszalałaś?!
- Już nikogo nie skrzywdzę. Będzie bezpieczniej.
- Jeśli umrzesz, skrzywdzisz wszystkich. Bardziej, niż miałabyś krzywdzić każdego po kolei.

*

Więc… co mam zrobić? Jedyne co mi pozostało, to przeprosić. Lecz… to Ty przepraszałaś. Chciałaś, abym Ci wybaczyła. Pozostaje pytanie. Dlaczego? Ja zawiniłam i powinnam ponosić odpowiedzialność za swoje czyny.
Bujda. Ty się nigdy nie zmieniłaś. To ja, zmieniłam się na gorsze.

Przepraszam.
Kocham Cię.

Marta.

PS. Lub… daj mi szansę na odrodzenie.

*

Fragmenty napisane pochyłym drukiem, to przytoczone rozmowy z gadu-gadu.

Dziękuję za uwagę.

_Kaś_ · Wysłany: Środa 22-11-2006, 9:34 Temat postu:

Zazdrość.
Wyniszcza. Coś o tym wiem.
I, możesz wierzyć lub nie, doskonale Cię rozumiem.

Obiema rękami podpisuję się pod tą jednopartówką.
Pięknie.

Ściskam, licząc, że wszystko się wyjaśni

-Kaś.

Mod-Negai · Wysłany: Środa 22-11-2006, 15:25 Temat postu:

Boże...
Przecież to... przecież...
Nasza rozmowa...
Ja przepraszam Cię. Bardzo mocno Cię przepraszam skarbie. Nie chciałam, żeby właśnie tak wyszło, żebyś czuła się winna. Przecież to ja miałam wziąć to na plecy.
Nie pamiętasz?
Tak bardzo Cię kocham... tak mi głupio...
Nie powinno mnie tu być. I nie Ty powinnaś wymawiać te słowa.

Nie zasłużyłaś sobie na to, co przeze mnie musiałaś znieść.

Negai

Mod-Falka · Wysłany: Środa 22-11-2006, 15:39 Temat postu:

Lady...
To było bardzo osobiste i dlatego właściwie nie powinnam się wypowiadać, bo nie dotyczyło mnie.
Ale napiszę tylko tyle, że ładnie to napisałaś i widać, że jest to dla Cieibie bardzo ważne.

A porównując z ostatnią Twoją jednopartówką, to było po prostu świetne.

Netka · Wysłany: Środa 22-11-2006, 15:41 Temat postu:

dopisuję się do komentarza Falki.
na prawdę, świetnie oddałaś tu przeróżne uczucia. mniemam, że te, które Cię trapiły.
mimo tego, że nie było tu TH, to .. no, powinno tu być. o .
pozdrawiam.

BlackAngel · Wysłany: Środa 22-11-2006, 17:30 Temat postu:

Uh.
Tak osobiste, tak prywatne, a jednak mogę łatwo zasięgnąć mych wspomnień. Czułam twój, ból, żal, to, jak było Ci przykro.
Słońce, to piękne.

B.

mroczny anioł · Wysłany: Środa 22-11-2006, 17:41 Temat postu:

świetnie to wszystko opisałaś
bo sama to czułaś
a ja to zrozumiałam bo miałam podobnie i wiem co się wtedy czuje Sad

było to śłiczne Smile

Całuski

Gabrielle · Wysłany: Środa 22-11-2006, 18:00 Temat postu:

Niby zwykłe przeprosiny. Zwykłe dwa słowa: "przepraszam Cę", można ubrać w tak piękne słowa. W ten sposób stają się wyjątkowe.
Opisałaś prywatną rzecz. Otworzyłaś się.
Duży plus za to i za odwagę.
Bardzo ładnie.
Pozdrawiam

Courtney · Wysłany: Środa 22-11-2006, 19:38 Temat postu:

Boli. Bardzo.
Opisałaś wszystko. Wszystko.!
Cały mój ból, cierpienie.
Nawet nie mając o tym pojęcia.

Zazdrość. Nienawidzę tego uczucia.
jak ono potrafić skrzywdzić. Czasem nie świadomie.
Ale ja skrzywdziłam świadomie. Wiedziałam co robie.
Lecz nie z zazdrości.

Ja teraz odejdę w cieniu. Jestem nic nie warta.
A ty pokazałaś mi jak bardzo jest mi źle. Ale dziękuję za to.

Arasoi · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 15:28 Temat postu:

Czasem...
Łatwiej jest się otworzyć, niż tłumić to w sobie.
Dzięki za komentarze.

_Kaś_ · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 15:38 Temat postu:

Racja, czasem łatwiej jest się otworzyć.
Chyba trzeba też znaleźć jakiś bodziec, który to spowoduje.
No i Ty znalazłaś, tak mi się wydaje.
Mi tego, kurczę, wciąż brakuje.
I wiem, że ranię tym tych, na których tak strasznie mi zależy.

Gratuluję odwagi.
Kaś.

helcia · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 15:44 Temat postu:

Nooo było prywatne.
Ale widać jak bardzo szczere...
Piękne.
Tak, to było piękne.
Pozdrawiam

.

Leb die sekunde · Wysłany: Czwartek 23-11-2006, 15:51 Temat postu:

Dla mnie to było po prostu piekne.
Cudowne.
Niezwykle opisane
Wspaniale ułożone zdania.
Bardzo mi się podobało.
Pozdrawiam

Arasoi · Wysłany: Piątek 24-11-2006, 21:25 Temat postu:

Życie boli bardziej, niż śmierć.
Jeszcze raz, dzięki.

czosneq_91 · Wysłany: Niedziela 26-11-2006, 18:21 Temat postu:

Widać, że osobiste. Widać, że to przeżywasz...
I nie tylko Ty.
I trzymam za Was kciuki.

Arasoi · Wysłany: Czwartek 30-11-2006, 21:35 Temat postu:

Trzymasz kciuki?
Chyba już nie ma takiej potrzeby, wszystko jest na dobrej drodze.
Teraz zaczynam rozumieć...

furja · Wysłany: Piątek 01-12-2006, 9:36 Temat postu:

Za bardzo osobiste żebym mogła to tak po prostu ocenić.
Piękne, tylko tyle. Reszta jest milczeniem.

Noire · Wysłany: Piątek 01-12-2006, 11:43 Temat postu:

nie mam poprostu słów.
to było piękne!
świetnie opisane uczucia.
gratuluję odwagi.

Pozdrawiam.
Noire.