Tokio Hotel

dark marona

Przyznam Wam się - ostatnio mało o mnie w tym dziale, lecz wena chwilowo opuściła. Mam kilka prac do których zajrzę za jakiś czas. A teraz daję coś napisane przed chwilą. Bo też przed chwilą uświadomiłam sobie bardzo ważną rzecz podsumowując dzisiejszy dzień.

Tak więc "prawdziwi przyjaciele" - historia która w zarysie dotyczy mnie. Tak naprawdę nie znamy naszych "wiernych przyjaciół".

Niektóre wersy, mogą zdawać sie wam obsesyjne - lecz chodziło mi tu o psychologiczny wzór przyjaźni.

Krótkie, wiem. Krótkie tak jak "prawdziwe przyjaźnie"...

Proszę bardzo:

Prawdziwy przyjaciel nie zapomina.
Prawdziwy przyjaciel zawsze znajdzie czas.
Prawdziwy przyjaciel jest jedyny...

Noc otuliła swym płaszczem najbliższy zasięg widnokręgu, który mogła dostrzec dorosła brunetka o niebieskich oczach, które napływały niewinnymi łzami. Na mleczną skórę padał cień najpotężniejszego ze wszystkich aniołów.

- Poczekaj miesiąc, ja przyjadę - Mówił do niej szczupły brunet.
- Bill, ja... ja nie wytrzymam bez ciebie, przyjacielu... - Wyszeptała przez łzy.

To był ostatni dzień. Ale był najpiękniejszym ze wszystkich. Formalnie byli przyjaciółmi. Lecz istniało coś czego ani on, ani ona, a nawet sam Bóg nie wiedzieli.
Ich serca się kochały, a dusze stanowiły jedność.
Pamiętała każda chwilę. Każdy jego choćby najdrobniejszy ruch.

I jak wspaniale wyglądał za płomieniami czerwonych świec...

Prawdziwy przyjaciel martwi się.
Prawdziwy przyjaciel mówi do ciebie, nawet jeśli nie ma cię przy nim.
Prawdziwy przyjaciel nie zna słowa "zapomnienie"...

Dziesięć dni. Dwa tygodnie. Miesiąc. Półtora. Trzy miesiące. Kwarta roku. Pół roku. Rok. Rok i trzy miesiące. I ironicznie mówiąc "i tak dalej, aż do dziś".

Ale nie zapomniał, przecież jest prawdziwym przyjacielem. Zadzwonił trzy miesiące po wyjeździe. Potem były już tylko sms-y. A potem? Nagłówek na pierwszej stronie jednego z lepszych magazynów:

Bill ma nową dziewczynę!

Prawdziwy przyjaciel nie zdradza.
Prawdziwy przyjaciel nie kłamie.
Prawdziwy przyjaciel dotrzymuje słowa.

Dwa lata bez niego. Trzy. A pokój Sary stał się jednym, wielkim mrokiem. Czarne świece, ciemne ściany i krwawe kreski na jej przedramionach.
Płacz. Codziennie. A kiedy ona dzwoni, on nie odbiera telefonu...

Aż do dziś. Aż do tej chwili...
- Zadzwoń - Napisał do niej. Dziewczyna przepełniona była radością. A jednak pamiętał. Satynowa koszula nocna spłynęła po gładkich kolanach. Gdy wybierała numer, jej dłonie drżały, a serce waliło jak przy pierwszym pocałunku.
I usłyszała głos!
Lecz... nie ten, który tak kochała. Nie niski, męski, z nutą rozbawienia.
Głos kobiety.
"Nie ma takiego numeru...nie ma takiego numeru..."

Prawdziwy przyjaciel wraca.
Prawdziwy przyjaciel skoczy za Tobą w ogień.
Prawdziwy przyjaciel da się zabić za ciebie...

Upadła na łóżko. Nie zauważyła jak szybko minęło te pięć lat. Oboje stali się dorośli. A w sercach wciąż rozpamiętywali swoje niecodzienne zabawy.

- Bill, chodź do piaskownicy. - Wołała go mała blondyneczka.
- Mama będzie krzyczała że pobrudziłem spodnie. - Powiedział z założonymi rękami na piersi.
- Nie kłam, ty nie chcesz się pobrudzić. - Zaśmiała się.

Delikatny uśmiech niczym uniesienie kącików ust anioła, pojawił się na jej bladej twarzy. A na ścianach jeden motyw. On. Pośród całej czwórki widziała tylko jego. Poznała całe prawdziwe życie Billa.

Prawdziwy przyjaciel załagodzi ranę gdy zrani.
Prawdziwy przyjaciel da ci wiele, nie chcąc nic w zamian.
Prawdziwy przyjaciel - gdzie go znaleźć?

Magdeburg. Pokój wypełniony zbędnymi przedmiotami. Na parapecie siedzi ten, który skradł marzenia Sary. Oboje patrzą w jedno niebo. Oboje widzą księżyc. Oboje... kochają lecz chcą o tym zapomnieć...

-Wybacz, że jestem tym kim jestem - Wyszeptał w duchu.

-Wiesz że wybaczę, ale...

-Wiem. Ja wrócę. Czekaj.

-Jak długo?

-Dotąd dokąd moi nowi znajomi mnie opuszczą i znów cię zauważę.

Prawdziwy przyjaciel trafia do twojego ego.
Prawdziwy przyjaciel prześle ci wierny uśmiech.
Prawdziwy przyjaciel... ?
Prawdziwy przyjaciel nie istnieje...

furja · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 18:36 Temat postu:

czytam!

EDIT:

Najpierw błędy:

miausha · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 20:07 Temat postu:

Oklepane. Czytało się dobrze, ale niektóre zwroty były tak banalne, że aż się smiałam. Ogólnie - nie.
Pozdrawiam

jogobelinka · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 20:31 Temat postu:

Hm... Błędów nie ma. JUŻ. A szkoda...
Przed "że" i "gdy" brakowało Ci przecinka. Wink

Ogólnie ładnie, ale to nie jest to.
Po pewnym czasie zaczęły mnie irytować te krótknie zdanie. Tzn. nie. To nie były zdania, tylko równoważniki.
Było ich zdecydowanie za dużo.
Praktycznie brak opisów.
Brakowało mi tego czegoś, ech. Ta magia, tak o nią ciężko...
Nie, jednak jestem na nie.
Pisałaś lepsze opowiadania i wiem, że stać Cię na więcej.
Pozdrawiam.

Cheza · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 21:08 Temat postu:

Fuken · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 21:39 Temat postu:

Pół na pół.

Fabua oklepana, dużo opowiadań było na ten temat.

Błędy dziewczyny ci wytkneły, a było ich nie mało...

Nie jestem pewna, ale chyba to powinien być cytat?

dark marona · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 21:43 Temat postu:

Dzięki za odpoweidzi! Błędy poprawiłam w większości.

Obiecuję że nastepnym razem wyjdzie mi lepiej!

Pozdrawiam

furja · Wysłany: Piątek 12-01-2007, 23:18 Temat postu:

mroczny anioł · Wysłany: Sobota 13-01-2007, 12:28 Temat postu:

rzeczywiście czasem przyjaźń niby ta prawdziwa nie trwa wiecznie Sad

i to jest strasznie smutne Sad

fabuła niby oklepana, a wykonanie jak na ciebie
było nijakie nie włożyłaś w to serca Sad

potrafisz lepiej jak chcesz Smile

ogólem nie podobało mi się Sad

Pozdrawiam Smile