Tokio Hotel

scream_rock · Wysłany: Czwartek 22-02-2007, 11:55 Temat postu: Warto żyć.

To moje pierwsze opowiadanie na tym forum. Nie spodziewam się gwiazdki z nieba. Wiem, że krótkie, ale chciałabym, żebyście tylko spojrzały, czy warto w ogóle dalej się w to bawić...
Ach, to jest kawałek z mojego wieloczęsciowego opowiadania Smile

____________________________________

-Bill!! Bill! Bill… Bill… -szeptało wszystko wokół niego. Świat wirował.
Chłopak poczuł jak zapada się w głąb. Dla niego to uczucie trwało tylko chwilę, potem uniósł się w górę, jak ptak, patrzył na swoje chude ciało leżące na śnieżnobiałej pościeli, na lekarzy krzątających się przy aparaturach, na brata, stojącego przy oknie i co rusz spoglądającego na przejeżdżające samochody. Widział jak pielęgniarki i stażyści próbowali wkłuć się mu w przedramię, instalowali rurki, podawali tlen przez maskę. A on śmiał się z nich.
Przecież i tak ode mnie zależy, kiedy zechcę odejść z tego pieprzonego świata. Tkwijcie tak w niewiedzy, idioci!
Lecz wtedy jego pole widzenia poczęło się zmniejszać, jakby ogarnęła go ciemność. Nieprzenikniona, potężna ciemność. Miał wrażenie, że układa się na materacu własnego ciała. Pogrążył się w, jak miał nadzieję, wiecznym śnie…
Ale nie taki los był mu dany. Może nie warto jest umrzeć od upadku? Hahaha. Widocznie nie warto. Szczególnie potykając się o własną, brudną koszulkę. Nie tak chciał umrzeć Bill Kaulitz. Oj nie.
Coś nim szarpnęło, wynurzył się z bezkresnej czerni. Słyszał jakieś dźwięki –pikanie, rytmiczne piski, ludzie głosy.
Jeszcze jeden pisk, jeszcze jedno rytmiczne syknięcie i gwałtownie otworzył oczy. Uderzyła go potworna jasność, jakby chmury przewijały się nad jego głową, a przez nie prześwitywało purpurowe słońce. Chciał krzyknął, wyrwać się, lecz rurka tkwiąca w jego gardle i utrzymująca go przy życiu nie pozwoliła na wydanie żadnego dźwięku. Uspokoił się, obrazy nadal rozmywały się, lecz widział już powoli sylwetki pochylających się nad nim ciekawskich twarzy.
-Bracie! –usłyszał ciepły głos dredowatego chłopaka przepychającego się do jego łóżka. –Myślałem, że wykorkowałeś!
Bill chrząknął, wydobywając z siebie groźny pomruk. Poczuł nieprzyjemne mrowienie w okolicy nadgarstka. Znowu świat zawirował, przybrał barwy tęczy, a czarnowłosy nastolatek chciałby na zawsze tak pozostało. Wirująco, kolorowo, radośnie… Rozkoszował się wypełniającym wszystko niebytem. Jeśli teraz miała przyjść do niego śmierć w czarnym kapturze, z kosą i ironicznym uśmiechem na starej, pomarszczonej twarzy to był gotowy.
Jeśli nadszedł mój czas, zajebiście –jestem gotów.
Lecz znów marzenia prysły jak mydlana bańka.
Czy nie dane jest mi się raz w życiu wyspać?!
Słyszał gdzieś w oddali szloch i łkanie. Szuranie szpitalnych nakładek na buty po wypolerowanej, niebieskiej posadzce.
Jeszcze nie czas… -wyszeptał mu jakiś głosik głęboko w podświadomości. Nigdy nie słuchał nikogo, był indywidualistą, lecz ten głos to część jego, więc może powinien go posłuchać?
Może jednak na tym świecie jest ktoś, dla kogo warto żyć? Tom… Tom! Chce żyć, chce żyć!! Błagam, Boże, jeśli istniejesz daj mi siłę! -zdawała się krzyczeć cała dusza czarnowłosego.
Jesteś ateistą, Kaulitz… -zakpił głosik w jego głowie.
Lecz Bill nie zwrócił na niego uwagi.
Nie mogę wykorkować, nie mogę…
Myślenie sprawiało mu coraz więcej problemu, był wyczerpany. Poddał się i odetchnął głęboko na duszy.

Image · Wysłany: Czwartek 22-02-2007, 12:01 Temat postu:

Pierwsza, potem Edit.

EDIT:

Mała rada: Co jakiś czas zrób jakąś przerwę czy akapit, bo wszystko się tak zlewa, że utrudnia czytanie Rolling Eyes

(kilka ENTERÓW załatwiłoby sprawę)
Sama nie wiem co powiedzieć...
Nie za bardzo mi się podobało.
Widziałam błędy, szczególnie interpunkcyjne, ale się bardziej czepiać nie będę.
Końcówka mnie rozwaliła.
Nie wiem dlaczego, ale prawdopodobnie mój mały mużdżek nie skapował jej do końca...
Jestem pół na pół... Ale jak na pierwsze opowiadanie było całkiem nieźle Wink

Życzę weny i pozdrawiam,
Imm

scream_rock · Wysłany: Czwartek 22-02-2007, 12:17 Temat postu:

Image: Dzięki =*
Luthies: Postaram się poprawić Smile

Również dziękuję za opinię.

Incia · Wysłany: Czwartek 22-02-2007, 12:33 Temat postu:

Podobało mi się. Było ciekawe. Chciałabym ujrzeć całą wieloczęściówkę. Było za krótko! Jeszcze!!!

Pozdrawiam i WENY, WENY, WENY!!!
Inn

Głupia Barbie · Wysłany: Czwartek 22-02-2007, 12:56 Temat postu:

Pierwsze opowiadanie? Nie jest źle.
Ale średnio. Tutaj mamy bardzo wysoki poziom opowiadań, dlatego takie opowiadania "w porządku" wypadają raczej blado.
Mi się nie podobało, ale czekam na coś jeszcze "z pod Twojej klawiatury".

Malutka · Wysłany: Czwartek 22-02-2007, 14:22 Temat postu:

Nie zbyt mi się podobało.
Barbie ma rację, zbyt wysoko stoi poprzeczka, by opowiadanie typu "poprawne" odniosło jakiś większy sukces.
Ale cóż, podobnie jak życze weny i pozdrawiam

Fucking Princess · Wysłany: Niedziela 25-02-2007, 8:28 Temat postu:

Nie przeczytałam do końca.
Nie chciało mi się.
Przydałby się tu jakiś akapit, bo wszystko się zlewa i trudno się czyta.
Widziałam parę błędów interpunkcyjnych.
Pół na pół, ale większość na tą mniejszą połowę.

Pozdrawiam

Fucking Princess

Kicia41 · Wysłany: Niedziela 25-02-2007, 8:44 Temat postu:

Dopiero skomciałam Twoje drugie opowiadanko;]
Szczerze mówiąc, tamto było lepsze;)
Było kilka drobnych błędów...
Trochę tak dziwnie się czuję jak to przeczytałam...
Czegoś mi w tym brakuje...
Hmm...
Ale ogólnie jestem na TAK;]
Pozdrawiam gorąco

Kicia.

Leb die sekunde · Wysłany: Poniedziałek 26-02-2007, 19:34 Temat postu:

Cząstka jakiejś wieloczęściówki chyba nie jest najlepszym pomysłem na jednoczęściówkę.

Było kilka błęów, brak spacji.
Fabuła dość dobra, jednak za mało rozbudowana.
Przydałoby się więej opisów.
Nie podobało mi się, ale pisz dalej.

Pozdrawiam i weny życzę.