Tokio Hotel

LadyMakbet · Wysłany: Środa 03-01-2007, 9:27 Temat postu: Zaborczość.

Moja wena przychodzi głównie w nocy, kiedy leżę już wycieńczona i półprzytomna. Wtedy pojawia się pomysł i tak mocna chęć pisania, że chciałoby się wstać i coś napisać. Problem w tym, że jest noc i mój mózg nie pracuje wtedy na najwyższych obrotach.
Później rano próbuję to odtworzyć, choć - niestety, jak dla mnie - nie udaje mi się to tak, jakbym chciała. Po prostu wychodzi ledwo przeciętnie. Głupia wena.
_

Zaborczość.

Ona jest lepsza ode mnie w każdym calu. Tak bardzo ją lubię, ale jednocześnie tak podziwiam, że nie jestem w stanie oderwać moich oczu pełnych uwielbienia.
To jest żałosne. Gdyby była kimś sławnym, gdyby kiedykolwiek zrobiła coś dla ludzkości - wtedy mógłbym się na niej wzorować. Ale nic z tych rzeczy - to zwykły, ZWYKŁY człowiek, tylko dla mnie - niestety - trochę mniej zwykły. Po prostu kocham jej śmieszną gadaninę. Ba, kto nie kocha? Kłopot w tym, że każdy ją uwielbia. Już dosyć mam ciągłego wspominania, czego to ona nie powiedziała. Nie, nie żebym był zazdrosny o jej ogromne poczucie humoru, a skąd. Życzę jej jak najlepiej, niech się ludzie zachwycają.
Ale, na miłość Boską, niech mi jej nie zabierają!
Kontakt mamy coraz słabszy, często brakuje nam tematów do rozmów. Kiedyś potrafiliśmy porozmawiać bardzo poważnie, dziś pieprzymy głupoty. Może powinienem się cieszyć, że mam chociaż tyle?
Problem w tym, że zawsze był ktoś lepszy ode mnie i po prostu wiem, że nigdy nie będę na szczycie, jeśli chodzi o jej względy.
Najpierw przegrywałem z Kate. Potem jednak ich znajomość urwała się, pozostawiając mnie w stanie ulgi. Dziwne - nie znaliśmy się jeszcze wtedy zbyt dobrze, a ja już odczuwałem to, czego nie powinienem - chęć zatrzymania jej tylko dla siebie. A jak to uczucie się nazywa, każdy chyba wie.
Myślę jednak, że moje prawdziwe piekło zaczęło się, kiedy pojawiła się kolejna. Idealna w każdym calu - ciepła, opiekuńcza, troskliwa, po prostu - najlepsza. A ja nawet nie miałem kiedy komukolwiek pokazać ogromu moich ciepłych uczuć.
Wróćmy jednak do jej kolejnej przyjaciółki. To był dla mnie cios. Gdy już, już myślałem, że wszystko zmierza ku lepszemu... Nie było dnia, by Alice, bo tak obiekt mojego niemego podziwu ma na imię, nie wspomniała o swojej nowej wybrance, jeśli mogę ją tak określić.
Wysłuchiwałem, czego ona nie powiedziała, a co powiedziała, jaka jest. Nie mogłem odkryć, w czym jestem, do jasnej cholery, gorszy. Czułem tylko, że oddalam się od niej.
Potem zaczęły się zgrzyty w ich przyjaźni. Wyobrażałem sobie, że znów staję się najważniejszy, choć prawdopodobnie nigdy nie byłem. Cóż, pech chciał, że na zgrzytach się skończyło.
Byłem z nią od początku. Słuchałem jej żalów, rozmawiałem z nią, darzyłem przyjacielską miłością, sto razy zastanawiając się, czy ona odwzajemnia moje uczucie.
Kolejne noce przynosiły multum wątpliwości. Leżałem bezsennie, obserwując dobrze znany mi już sufit i ciągle, ciągle myślałem, jak to możliwe, że przegrywam każdą rywalizację. Chciałem usłyszeć chociaż jedną rozmowę Alice i Emmy, a nikt mi na to nie pozwolił. Z tego co pamiętam, to tylko raz na osobności rozmawiałem z Em i już zdążyłem usłyszeć o jej uwielbieniu do MOJEJ najlepszej przyjaciółki.
Nie wiem, po prostu nie wiem, dlaczego tak jest, że każdy dzień dodaje mi nowych zmartwień. Pojawiały się nowe i nowe, nawet nie wiem ile ich już jest. Każdym zmartwieniem była nowo poznana osoba.
Zaczęło się. Wymyśliły jakieś głupie nazwy i tytuły, wyznawały bezgraniczną miłość, a mnie to omijało.
Próbowałem nawiązać - w drodze rewanżu - piękną znajomość z kimś innym, ale z NIKIM nie umiałem rozmawiać tak, jak z Alice.
Jestem pewien, że ona nigdy nie domyśli się, co ja czuję. Choćbym nie wiem jak zwracał na siebie uwagę. Choćbym próbował się powiesić, ona nie dowie się, dlaczego.
W końcu tak ciężko jest mówić o uczuciach. Zwłaszcza takich, które mogą pogrzebać wszystko. Każdą rzecz, która chociaż w jej pojęciu jest w porządku.
Po prostu dalej będę się męczyć, jak dotychczas.
Już przegrałem. I z nią, i z nimi.

_

Opowiadanie wydaje się być nieskończone. Cóż, to się zapewne nigdy nie skończy. No, chyba że jedno z nich umrze, to oczywiste.
I tym mrocznym stwierdzeniem przypieczętuję moją wypowiedź.

Natt · Wysłany: Środa 03-01-2007, 11:00 Temat postu:

Miało coś, co mnie urzekło.
Nie jakieś wybitne, ale posiada magie.
Z życia wziętą.
Zdecydowanie na tak.
Pozdrawiam,
Natt

Darkness · Wysłany: Środa 03-01-2007, 13:05 Temat postu:

Podobało mi się. Nie miało zakończenia, ani związku większego z TH, ale podobało mi się xD A z tą weną się nie przejmuj. Wczoraj też tak miałam xD Leżę już sobie wczoraj i mi coś wpadło do łba mojego głupiego. No i wymyślam sobie jak to tam będzie, a na zajutrz wszystko zapominam xD

Fuken · Wysłany: Środa 03-01-2007, 14:08 Temat postu:

Jak dla mnie może być.
Nie zaskoczyłaś mnie, ale podobało mi się.
Takie codzienne.
Daje do myślenia... xD

Pozdrawiam i wielkiej weeeny życzę

Buźka

mroczny anioł · Wysłany: Środa 03-01-2007, 15:29 Temat postu:

oczywiście jestem inna
nie podobało mi się
jak dla mnie było to jakieś takie dziwne
i niezrozumiałe, nie, zroumiałam wszystko
ale jakoś tak mnie to nie przyciągło Wink

Pozdrawiam Smile

Mroczny aniołek

Raspberry · Wysłany: Środa 03-01-2007, 17:03 Temat postu:

Dziwnie się czuję po przeczytaniu...
Opowiadanie ładne i temat wcale nie nudny. Rolling Eyes

Daje do myślenia, oj daje.
Nie wiem, co napisać...

hela_z_wesela · Wysłany: Środa 03-01-2007, 17:27 Temat postu:

Wiem, wiem.
Moja wina.
Ach, ja wiedziałam, ze tak będzie. To nie pierwszy raz.
Ach, ja nie umiem sie na wlasnych błedach uczyć.
Było dobrze. Ale to juz mówiłąm.

Z poważaniem:
hela_z_wesela

Akromantula · Wysłany: Czwartek 04-01-2007, 12:04 Temat postu:

Myślałaś, zę tego nie znajdę? Wejsć w jednopartówki i wybrać pierwszą od góry autorstwa LadyMakbet. Nic trudnego. Cóż. Mnie życie nauczyło trzymać takie rzeczy w zamknięciu. Ty teraz też tak chyba będziesz robić.
Tylko proszę. Ni wieszaj się na skakance. I nie skacz z lodówki. Bo od kogo będzie spisywać 90% klasy?

Mod-Falka · Wysłany: Czwartek 04-01-2007, 14:05 Temat postu:

Oj, jak fajnie, że znowu coś napisałaś Very Happy

Wiesz, lubię Twój styl, to w jaki sposób prowadzisz narrację. Tak mi się przyjemnie czyta, po prostu zatapiam sie w tekście i przestaję myśleć o innych rzeczach.
Bardzo mi się ta jednoczęściowka spodobała. Nawet nie powiem ile razy przeczytałam sobie ostatnie zdanie, tak mi to jakoś przypadło do gustu Wink

Ładnie

Pozdrawiam

Leb die sekunde · Wysłany: Piątek 05-01-2007, 17:33 Temat postu:

Bardzo mi się podobało. Very Happy

Dlaczego? Bo było lekkie, fajne, przyjemnie sie czytało, na luzie. Takie... inne no. xD
Temat tez świetny.
Nic dodac nic ując.
W ogóle to lubię jak ty piszesz xD
Nie powaliło, ale urzekło.
Pozdrawiam