Tokio Hotel

juna · Wysłany: Niedziela 26-02-2006, 23:45 Temat postu:

kaulitzowa przeginasz
czy ty wiesz kiedy napisałas ostaniego parta?? nie pamiętasz to patrz ze ci przypomne... 8 LUTY! a dzisiaj jest 26... to, że nie miałam neta przez prawie dwa tygodnie nie obliguje cię do niepisania. prawie pobiłam faceta z wosu bo chciał w szkole zając jedyny wolny komputer a ja chciałm tylko zobaczyć czy może coś napisałaś. a tu nic.
bo sie tam przejade do tego imielina...
pisz no szybko i ma być tego duuuużo, słyszysz??

tak... ten post to groźba Razz

Piśka · Gość

weź mnie bie wkurzaj !! Jutro w szkole na w-f dostaniesz piłka za to że nie piszesz!! jesteś okropna ! Jak możesz to NAM ROBIĆ!!

MAdzia-Kuńdzia:) · Gość

No ty już tego posta obiecujesz od miesiąca:P...A ja wiem że go masz.. Razz

Ino ci sie nie chce na kompa przepisac ty leniu:)

TaniecDuszy · Wysłany: Piątek 03-03-2006, 7:58 Temat postu:

Jak się wyrobię to napisze dzisiaj ok? Bo nie poszłam do budy! A jak nie to w weekend:) Będzie nota, będzie! Kuńdzia ja mam ale nie całą 11 część .... Dopisze wszystko, przepisze i już będziecie zaspokojeni:)

TaniecDuszy · Wysłany: Sobota 04-03-2006, 14:33 Temat postu:

Już mam 11 część właśnie ja przepisuje na Worda:) Note dodam za jakieś pół godzinki jak przepisze:) Pragną dodać, że mam juz troche 12stej części:) heh:)

TaniecDuszy · Wysłany: Sobota 04-03-2006, 15:43 Temat postu:

No! Oczekiwana od 9 lutego nota:) Pierwszy akapit to opis pocałunku z zeszłego parta. oto i on:

11.
Bikey (Bill) delikatnie prawą ręką objął mnie na wysokości talii. Jego chłodna, lewa dłoń po chwili znalazła się na mojej szyi, po czym stała się ciepła, a wręcz gorąca, wędrując po moich plecach. Mimo to, że jego ręka była rozpalona po ciele przechodziły mnie dreszcze. Dłoń powędrowała z pleców do przodu mojego ciała i delikatnie objęła moja pierś. Prawie jęknęłam, gdy zaczął mnie całować, Jego usta były namiętne i delikatne. Jego język smakujący niczym truskawki począł powoli i subtelnie muskać moje wargi, potem znalazł się w środku ocierając się o moje dziąsła, podniebienie i kubki smakowe. Następnie nasze języki zaczęły wirować wokół siebie, co dawało mi niezwykłą przyjemność. Rozkosz była nieopisana, ale jeszcze większą uzyskałam, gdy mój czarny, koronkowy stanik rozpiął się pod wpływem pieszczot Meckiego. Jego palce dotykały teraz bezpośrednio moich nabrzmiałych sutków. Bill pociągnął zębami zalotnie moją dolną wargę, po czym bez skrępowania zajął się moim uchem. Pieścił je delikatnie językiem, przejeżdżając wolno po całej małżowinie. Potem jego usta wędrowały po mojej szyi... Czułam, że zaraz wybuchnę z podniecenia...

Dobrze, że nikt nas nie widział – pomyślałam. Byłam w siódmym niebie. Teraz szłam, nie... ja płynęłam do drzwi w rytm moich uczuć. Gdyby nie krzyki dochodzące z pokoju mojej siostry, byłabym już u siebie w łóżku razem z moimi marzeniami...
- O co ci chodzi? – krzyczała moja przyjaciółka.
- Nie twoja sprawa! Mogę robić co chcę! A ty mi nie zabronisz! Powiem wszystko rodzicom! – odgryzła jej Roksana.
- Jesteś najbardziej głupią i egoistyczną dziewczyną jaką znam! – Ewelinie już puszczały nerwy, to było po niej widać - była cała czerwona i machała nerwowo rękami. – Co chcesz tym osiągnąć? Myślisz, że mówiąc rodzicom, że nie było Amelii na noc w domu coś ci da? Myślisz, że dzięki temu Bill Kaulitz nagle rzuci ci się w ramiona?
- Spadaj! Nic nie wiesz! Powiem co robiła przed domem z tym pedałem! POWIEM! I zabronią jej się z nim spotykać! – stwierdziła triumfalnie Roks.
- Pedałem? Czy dobrze usłyszałam moja kochana siostrzyczko? – wtrąciłam się, bo nie mogłam już dłużej bezczynnie patrzeć na to co się wyprawia.
- Zamknij się! Wynoście się z mojego pokoju! A ciebie – wskazała na mnie palcem – nie chce znać! Zobaczysz! Zrobię z twojego życia piekło! Nienawidzę cię! – mówiąc to zrobiła te swoje „słynne oczy”. Wyglądała jak diabeł. Niektórych to mogło nawet przerazić, ale ja ją znam zbyt dobrze.
- I nawzajem! – krzyknęłam złośliwie.
- Choć Amelia, nie ma sensu się kłócić! Ja się wtrące do rozmowy z twoimi rodzicami i będzie ok. Nie martw się. – objęła mnie.
- Ale ja się nie martwię! Mam jej dość! O co jej chodzi? Co mam zrobić? Mam przestać się spotykać z Billem, bo moja „zakochana” siostrunia nie może tego znieść? Nienawidzę jej! Nie ma prawa wtykać swojego parszywego nosa w moje prywatne życie! Nie będzie mi mówić z kim mam być, a z kim nie!
- W końcu jej przejdzie, zobaczysz. Znajdzie sobie nowy obiekt westchnień i będziecie mieli z „Tokiohotelikiem” spokój. – Etewinka tak mówi na Meckiego. Bardzo mnie bawi to wymyślone przez nią przezwisko.
- O ile do tego czasu będziemy ze sobą... Ona jest zdolna zrobić wiele i... – rozpłakałam się. Przyjaciółka mnie przytuliła i poszłyśmy się połozyć.
Gdyby nie fochy i wredna postawa mojej siostry, byłabym teraz najszczęśliwszą osobą na całym świecie. Od dawna nie miała kogoś tak bliskiego jak Bill. Jakby ktoś mi powiedział przed zakończeniem roku szkolnego, że będę tak myślała o tym, wtedy dla mnie – pedalskim chłoptasiu, wyśmiałabym tą osobę na miejscu. A teraz?... Teraz leżę obok mojej kochaniusiej Freundlin i marzę o kolejnym spotkaniu z Bikey’em i jego brązowych, cudownych, obłędnych oczach.
Na ziemię sprowadził mnie sygnał telefonu: „Chociaż widzieliśmy się przed dwoma godzinami ja tęsknie i czuję jakbyśmy nie widzieli się wieki. Jutro jesteś cała dla mnie. Porywam cię na calusieńki dzień! – Bill” – przeczytałam sms.
W środku zrobiło mi się przyjemnie ciepło, byłam cała szczęśliwa i... zakochana. On jest słodziutki... – wyszeptałam.

Poranne, ciepłe promienie letniego słońca głaskały mnie po policzkach. Otworzyłam oczy, przeciągnęłam się. Spostrzegłam, że Eweliny już koło mnie nie ma i z powrotem opadłam na miękką poduszkę. Otuliłam się kołdrą i marzeniami... Na samą myśl o tym, że go dzisiaj zobaczę uśmiechałam się, a uczucia rozgrzewały mnie od środka.
Czy te wakacje mogły się zacząć lepiej? – pytałam sama siebie. – Na pewno nie!
- Leniu! Wstawaj! – krzyczała przyjaciółka z dołu. – Śniadanie na stole!
- Zaraz zejdę! – wstałam i zabrałam się za ścielenie łóżka i ogarnianie chaosu jaki panował w moich „czterech ścianach”.
Kiedy pomieszczenie przypominało już mój pokój postanowiłam sprowadzić się do normalnego stanu. Najpierw prysznic. Zmyłam z siebie zapach wczorajszego klubu i rozprowadziłam na ciało wiśniowy balsam. Czułam się jak nowo narodzona. Oczyściłam paznokcie z resztki lakieru i twarz z pozostałości po makijażu. Ubrałam moją ulubioną letnia sukienkę, bo dzień zapowiadał się ciepło i słonecznie. Może pójdę dzisiaj popływać? – zastanawiałam się, po czym założyłam strój kąpielowy zamiast bielizny. Pociągnęłam błyszczykiem usta i zeszłam coś przekąsić.
- Witam śpiocha! – Ewelinka pocałowała mnie w policzek. – Jak się spało? Czyżby śnił ci się twój „Tokiohotelik”? – spytała robiąc niegrzeczna i podejrzliwą minkę.
- A skąd wiesz? – podchwyciłam ton rozmowy, który zmierzał w jednym, wiadomym kierunku.
- Jak wstałam, ty spałaś jak zabita. Szczerzyłaś się przez sen, jak nie wiem, rodem z reklamy jakiejś pasty do zębów. – wyszczerzyłam do niej kłaki. – O właśnie tak! – wskazała na mój uśmiech. – Więc?
- Nie powiem, bo się nie spełni... – wystawiłam jej jęzor, po czym nałożyłam sobie na talerz pyszną jajecznicę z białym serem i szczypiorkiem.
- Dobrze, więc nie będę więcej dociekała. Aha! Żebym nie zapomniała. Dzwonili twoi rodzice i powiedzieli, żę wrócą dopiero za tydzień, a na ten czas pilnować cię, to znaczy – was będzie twoja ciocia. Odebrałam telefon, bo Roksana jeszcze śpi. – powiadomiła mnie.
- No to bajer, stara! Stefane, znaczy ciocia Stefane jest świetna! Taka równa kumpela. Pozwala mi na wszystko! – ucieszyłam się na myśl o nadchodzącym tygodniu bez starych. Totalny luz! Będzie super!
Razem z Eweląż posprzątałyśmy w domu przed przyjazdem ciotki. Zadzwonił dzwonek. Pobiegłam do drzwi, byłam pewna, że to ciocia, ale kiedy otworzyłam zaslepił mnie blask robionego zdjęcia.
- Jesteśmy z Bravo, Yam, ..., prosimy o wywiad! Od kiedy spotykasz się z Billem Kaulitz, wokalistą zespołu Tokio Hotel? Widziano was wczoraj w klubie „Matrix”! – przekrzykiwali się dziennikarze obładowani kamerami, aparatami i mikrofonami.
- Ewela! Pomocy! – kiedy przybiegła udało się nam zamknąć drzwi.
- Uff! Na szczęście nie wdarli się do środka. – odetchnęłam.
- Chyba będziesz musiała się do tego przyzwyczaić w końcu...
- Tak wiem! Spotykam się ze słynnym Kaulitzem! – dokończyłam za nią. – Chyba powinnam do niego zadzwonić. – wzięłam telefon, który natychmiast zaczął dzwonić.
- Ocho! O wilku mowa! – stwierdziła ewelina patrząc na ekranik, na którym migał napis: „Dzwoni Bill”.
Odebrałam:
- Cześć! Właśnie miałam do ciebie dzwonić, bo... – zaczęłam, ale Kaulitz mi przerwał.
- Tak, domyślam się czemu. Najazd reporterów, zgadłem? Jestem pewny, że tak. Normalka, ale nie po to dzwonię.
- Taak? A po co? – spytałam pieszczotliwym głosikiem.
- A po to, żeby poinformować panią, iż wygrała pani jeden dzień w towarzystwie takiego jednego, dosyć przystojnego bruneta o brązowych oczach i zniewalającym uśmiechu... – jaki z niego skromniś pomyślałam. – Więc przyjmie pani nagrodę? – skończył wychwalanie swojej osoby.
- Zastanowię się... – zaczęłam się z nim drażnić.
- Będę u ciebie za godzinę, ok.? – postanowił po dobrych trzech kwadransach rozmowy.
- Czekam. Pa!
- Pa! – odłożył słuchawkę.

Nika · Gość

Spox tylko jakis taki inny od pozostalych Neutral

ale czekam na dalsze Smile

juna · Wysłany: Sobota 04-03-2006, 23:49 Temat postu:

no wreszcie postanowiłas dać znak życia... nika ma razję jakis inny ten odcinek nie umiem określić co w nim jest innego...
troszeczke dziwne jest to, że piszesz tak jak mówisz. potocznym językiem no i jakos tre kubki smakowe mi nie pasują do tego pocałunku.... jakos mi nie pasują do scenerii miłosnej:D a tak poza tym podoba się mam nadzieję, ze na kolejny part nie będe musiała czekać miesięca...

piśka · Gość

<wow> na reszcie!! szkoda tylko że osiadłaś na lałarach...ta cześc moim zdaniem była najgorsza z dotychczasowych..początek niezły Smile

ale "kubeczki smakowe "i secena miłosna za cholere nie pasuja do siebie:P czekam na 12 cześc może bedzie lepsza ...mam nadzieje bo opowiadanie ogołem jest zajebiste i nie spierdziel bardziej tej opini Smile

cropqa · Wysłany: Niedziela 05-03-2006, 17:41 Temat postu:

No beauty :d nareszcie new part! Ojj, jak ja żem sie stęskniła Very Happy

w sumie część spoczko Wink

pozdrawiam!!

MAdzia-Kuńdzia:) · Gość

No nawet nawet:)..Albo niech bedzie bardzo fajne:) Kto by pomyślał że ja to bede czytac Asiula....;] Pisz pisz...wiesz o czym:) Geo...Dokończ sobie sama:)

TaniecDuszy · Wysłany: Niedziela 05-03-2006, 20:06 Temat postu:

Postaram się Smile

mam już zaczętą 12 część, którą postaram się ciekawie opisisać Smile

i to spotkanie z Meckim ofkors... Nie może być też za słodko... zreszta sama nie wiem... Chyba mam doła... FAK! Sad

Bikey do jakiego stanu Ty mnie doprowadzasz, co? Daj mi już święty spokój... Ja już nie mogę, nie mam siły...
"Masz krzywe zęby, odstające uszy, zero mięśni, przedłużasz włosy, malujesz oczy i paznokcie. Czasami odznaczasz się wyśmienitym brakiem gustu. Kocham Cię."... To tyle... Sad

Laribett-nie zal. · Gość

Gorąco mi po przeczytaniu 1 akapitu!!!

KIKA · Gość

Jeny to opko jest g enialne jak je czytałam to czułam jakbym jadła najlepszą czekoladę mleczną, która powoli rozpływała się na moim podniebieniu,,,,,,,,,,,, hmmmmm czekam na dużo wiecej opka

piśka · Gość

Mam nadzieje że następny odcinek bedzie bardziej zaskakujacy i mniej infantylny:P ...
I nie bedzie w nim zadnych kubkow smakowych Razz

<polew>

buziall For YOU:

*

Antoinette · Wysłany: Poniedziałek 06-03-2006, 18:00 Temat postu:

Świwtnw świetne świetne!! Czekam na dalsze części! ;]

TaniecDuszy · Wysłany: Środa 08-03-2006, 19:45 Temat postu:

Kochani mam już część 12stej części oraz plan aż do końca 13stej części, także jak już napisze to będą zaraz od razu 2 party:) I będzie się działo!! ha:D Aha tez w 12stym parcie zacznę opisywać zdarzenia od strony Kaulitzów i zespołu w 3 osobie z wiadomych powodów, bo ogólnie pisze e pierwszej, ale tylko kiedy opisuje zdarzenia z moejej strony. będe odzielała to znakaiem "***", żeby było wiadomo, że zmieniam punkt widzenia, czy cos w tym rodzaju. mam nadzieje, ze bedzie ok. Czekajcie cierpliwie. Pozdrawiam mocniutko:) czekam na posty od was:)

aga · Gość

Twoje opowiadanie jest bardzo super. Czekam na następne odcinki mam nadzieje że ukażą się one jak naj szybciej bo nie moge się ich doczekać. Nie martw się głupimi komentarzami. To jest ok.!!!!!!!!!!!!!

Pyśka · Wysłany: Czwartek 09-03-2006, 14:35 Temat postu:

Aśka nareszcie dałaś znak życia! Sory ale piśka ma razje kubki smakowe?? co o jest! I wogóle częśc spoko ale teoche za słodka.. Mam nadzije za w następnej będize troche dramaturgi

<SusanBlack> · Wysłany: Czwartek 09-03-2006, 16:35 Temat postu:

Ale super opowiadanko. Fajnie napisane i wogle brak mi słów (w dobrym tego zdania znaczeniu)... Błagam Cię pisz coś jaknajszybciej bo już się nie mogę doczekać....

TaniecDuszy · Wysłany: Czwartek 09-03-2006, 16:46 Temat postu:

Nie martwcie się tworzę Very Happy

Pracuje nad 12 i 13stym partem:D heh ukaże się niebawem:) Pozdroofcia:)

Antoinette · Wysłany: Czwartek 09-03-2006, 18:10 Temat postu:

Super ;] czekam z niecierpliwością ;]

piśka · Gość

Ja też

mam nadzieje że wszytskim bedzie sie podobać Wink

TaniecDuszy · Wysłany: Piątek 10-03-2006, 14:49 Temat postu:

no dzisiaj już kończe pisać 12 part:) Ale wyjezdzam prawdopodobnie na cały weekend więc pojawi się tutaj w przyszłym tygodniu... Przepraszam, ale to było gegen meinem Willen... taa.... do przyszłego tyg. Smile

Bye:*

Kami · Gość

fajne opko...pisz jak najszybciej
Very Happy

nową czesc...ale radziła bym ci załozyc bloga bo na forum sie troche głupio czyta...moze to przez to ze nigdy nie czytałam na forum... Question