Tokio Hotel

Holly Blue · Wysłany: Niedziela 29-10-2006, 10:19 Temat postu:

No wiesz?
Phiii... kopnąć Cię w tyłek?
Jak to nie umiesz pisać?
Aż byłam zła, że skończyło9 się tak szybko.
Aliss Cię męczy?
No to nie radzę zwlekać z nową notką, bo ktoś (czyt. ja) naprawdę zacznie Cię męczyć!
No. xD

Bill jej pomógł a ona nic. Najpierw dzięki, a potem od razu zaczęli się kłócić xD
W każdym razie fajnie było xD

Pamiętaj, tydzień!

Pozdrawiam,
Holly Blue.

Philia · Wysłany: Wtorek 07-11-2006, 22:32 Temat postu:

no to tak:
dla aliss
i wszystkiego najlepszego.
w składaniu życzeń nie jestem dobra.
enjoy!

Ubrana w pastelowożółtą bieliznę dziewczyna nerwowo przerzucała leżące na łóżku ubrania, wciąż wyklinając pod nosem pomysł młodszego z Kaulitzów. Na jej włosach zawiązany był turban z granatowego ręcznika, a na nogi wciągnięte miała luźne podkolanówki w błękitno-białe paski. Z iście potępieńczym jękiem wysłała kolejną bluzkę w podróż życia przez cały pokój, po czym poprawiła chwiejącą się na jej głowie konstrukcję. Była wściekła. Nie znosiła wypadów do klubów. Chociaż, może nie samych wypadów, ale tego, czym one się kończą. Dla niej było to jedno - cucenie niemal nieprzytomnych znajomych, którzy nie po raz pierwszy zachowywali się, jak gdyby nigdy przedtem nie widzieli alkoholu. Nie mogła się nadziwić, dlaczego ktoś, kto wie, że ma słabą głowę, wlewa w siebie, jakby był bezdenną studnią, po to, by zaraz potem przysnąć na stole, a po kilku godzinach obudzić się z ogromnym kacem.
Właśnie po takim kacu postanowiła, że już nigdy w życiu się nie upije.
Wspomniana już sterta ubrań na łóżku zmalała, za to tworzące ją niegdyś ciuchy zdążyły utworzyć na podłodze pokaźną piramidę, składającą się z rożnokolorowych spódnic, spodni, sukienek, bluzek i co tam jeszcze każda szanująca się dziewczyna mieć powinna, a na wypisywanie czego z pewnością lada moment zabrakłoby miejsca. Wzrok dziewczyny padł na leżącą nieopodal jej nóg czarną spódnicę, ozdobioną wszelkiego rodzaju trokami, sznurkami i Bóg jeden wie, czym jeszcze. Klękając przy zawartości swej szafy (leżącej teraz w bardzo nieodpowiednim dla niej miejscu...), szybko odłożyła ciuch na bok, po czym zabrała się za poszukiwanie czegoś, co mogłoby stanowić górę jej dzisiejszego stroju. Do ścisłego finału przeszła więc czerwona bluzka z długim rękawem oraz czarny sweter z ogromnym golfem. Tak, do tej czerwonej może założyć te nowe conversy, a do golfu... Niestety, nie dane było jej wymyśleć, jakież to buty może założyć, gdyż w tej właśnie chwili pokój wypełnił się "Arabeską" Debussy'ego. Z westchnieniem rezygnacji wyjęła spod poduszki telefon.
- Tak? - spytała, siląc się na spokojny ton.
- Powiedz, że to peruka.
W tej chwili jej irytacja zamieniła się w konsternację.
- Cześć, Krystian. - powiedziała niepewnie, zastanawiając się, skąd też tak szybko dowiedział się o zmianie w jej wyglądzie.
- Na vivie puszczają fragmenty klipu. - oświadczył grobowym tonem, uprzedzając jej pytanie.
- A. - odparła inteligentnie. - Więc, nie, to nie peruka. - dodała po głębokim wdechu.
Cisza, jaka nastąpiła po jej odpowiedzi, pozwoliła jej wysnuć przypuszczenie, że właśnie zabiła swojego menedżera. Na chwilę odsunęła telefon od ucha i spojrzała na wyświetlacz, sprawdzając, czy połączenie nie zostało przerwane. Nie, dalej nabija sekundy.
- Krystian...?
- Jestem, jestem. - mruknął.
- Ja tylko zafarbowałam wlosy. - powiedziała ostrożnie, przygryzając wargę i przygotowując się na najgorsze.
- ALE NADSZARPNĘŁAS SWÓJ IMAGE! IMAGE CZŁOWIEKA OKREŚLA WARTOŚĆ JEGO EGZYSTENCJI!
- Nie przesadzasz trochę? - spytała rozbawiona.
- Nie. Cześć. I nie rób już nic głupiego.
- Ale...
Sygnał zakończonego połączenia uświadomił ją, iz tłumaczenia nie mają już sensu.
- No to pięknie... - mruknęła sama do siebie, rzucając komórkę w stronę łóżka. Jednak źle wymierzyła odległość i urządzenie odbiło się od brzegu mebla, z hałasem uderzając o podłogę. - Kur.wa. - dodała, nawet nie schylając się po niego. Jednym ruchem zdjęła z głowy ręcznik i rzuciła go na fotel, po czym rozczesała włosy palcami.
Czuła, że to będzie bardzo długi wieczór.
Z lekką paniką spojrzała na stojący na szafce, błękitny budzik. Dobrze, ma jeszcze czas. Umówili się przy tylnym wyjściu z hotelu o dziewiętnastej. Czyli, że miała całe... zaraz, zaraz...
CAŁE PIĘTNAŚCIE MINUT?!
- Oż ty w mordę... - mruknęła sama do siebie, pospiesznie zakładając przez głowę czerwoną bluzkę, jako, że czasu na podjęcie decyzji i przeanalizowanie, w czym wyglądałaby najkorzystniej, zwyczajnie nie miała. Szwy na ciuchu układały się conajmniej dziwnie, ale nie zadała sobie trudu, by ją poprawić. Zamiast tego, zabrała sie za wciąganie na siebie spódnicy. Szybko zapinając rozporek, pobiegła do łazienki, po drodze jescze starając się zdjąć skarpetki i o mało co nie przypłacając tego życiem, gdy na jej drodze, niewiadomo, skąd, pojawiła się framuga. Pozbywszy się drugiej podkolanówki, podłączyła do kontaktu suszarkę. Podczas, gdy jedna z jej dłoni trzymała to hałaśliwe urządzenie, druga z nich próbowała zapiąć na jej szyi cieniutką, białą obróżkę. W tej chwili zatęskniła za swoją poprzednią fryzurą - bo, w końcu, ile to można suszyć?! Po pięciu minutach zaprzestała czynności, stwierdzając, że włosy są wciąż wilgotne, ale mimo to już nie kapie z nich woda, a to najważniejsze. Gdyby miała czekać, aż będą zupełnie suche, chyba spędziłaby w tej łazience cały najbliższy tydzień. Podszedłszy bliżej lustra, odgarnęła długą grzywkę i przytrzymała ją wsuwką, przyrzekając sobie, że po powrocie skróci te opadające na jej twarz kosmyki. Szybko zrobiła pod powiekami dwie czarne kreski, a rzęsy pociągnęła tuszem. Alarm w komórce, nastawiony na godzinę spotkania, wypełnił cały pokój. Mruknęła pod nosem jakieś przekleństwo i schowała do kieszeni szminkę, żeby nie tracić czasu na dokończenie makijażu. Porywając z fotela średniej wielkości, czarną torebkę, wrzuciła do niej telefon, portfel, odtwarzacz mp3 i parę innych, zebranych na prędce, drobiazgów. Wciągnąwszy buty, wybiegła z pokoju, zatrzymując się na chwilę, by zamknąć drzwi, po czym ruszyła w stronę wyjścia ewakuacyjnego. Korytarz zdawał się nie mieć końca, a cały ten bieg przypominał jej jakąś idiotyczną platformówkę, w jakie to zwykła grywać jeszcze kilka lat temu. Ogólną zasadą było - wymijać wszystkich pracowników i gości hotelu, którzy pomagali jej, odsuwając się pod ściany. Zdyszana, mocno pchnęła ogromne drzwi, za którymi czekał na nią świat zewnętrzny.
I Tokio Hotel, oczywiście, ale nie uprzedzajmy faktów.
- Trzy dni później... - mruknął Bill, patrząc na nią z dezaprobatą.
- Milcz. - rzuciła. - Miałam za mało czasu.
- Jaaaaasne. Dobra, dzwonimy po taksówkę. - oświadczył z szerokim uśmiechem i wyjął z kieszeni jeansów telefon.
- -i. TaksówKI. - poprawiła go Kamila. - Do jednej się nie zmieścimy, chyba, że ty pojedziesz w bagażniku.
Stojący obok brata Tom zasłonił sobie oczy w iście dramatycznym geście.
- Dobrze, pani dokładnicka - zaczął wolno, przeciągając samogłoski - zadzwonimy po taksówKI i pojedziemy do klubu.
- Nie mam pięciu lat, panie Kaulitz. Powiem więcej - jeśli mnie pamięć nie myli, to nawet jestem od ciebie o rok starsza.
- O, patrz, a...
- Możecie skończyć? - jęknął Georg, opierając czoło o mur, pokazując w ten sposób, że jeszcze chwila, a nie wyrobi psychicznie.
- Skończyliśmy. - warknęła dziewczyna, patrząc spode łba na wokalistę, i rozważając w duchu powrót do swojego apartamentu.
- Kamila, słuchaj... - zaczął gitarzysta, podchodząc do niej i korzystając z tego, że jego brat odszedł gdzieś, gdzie w jego mniemaniu powinien znajdować się zasięg.
- Co? - spytała, wciąż z zacięciem grzebiąc w torebce i szukając w niej gumy do żucia.
- Tylko, wiesz... Nie wygadaj się potem, że byliśmy na imprezie.
- ZA KOGO TY MNIE MASZ?! - krzyknęła zaskoczona, po czym szybkim ruchem podniosła głowę. Skąd miała jednak wiedzieć, że czyniąc to, prawie złamie nos starszemu Kaulitzowi.
Chłopak zawył z bólu, trzymając się za obolałe miejsce.
- O Boże, o Boże, Tom, przepraszam, nie widziałam, szukałam gumy, przepraszam, niechcący! - wyrzuciła z prędkością karabinu maszynowego, starając się odsłonić jego twarz i nie zważać na obłąkańcze śmiechy Georga i Gustava.
- Dobra, spoko. - powiedział, ocierając nos i patrząc na rękę, czy oby nie ma na niej krwi.
- A wy co? - spytał szczerze zdziwiony wokalista, podchodząc do nich z powrotem. - Laliście się?
- Daruj sobie. - mruknęła, wciąż patrząc na dredowłosego, jak gdyby za chwilę miał zmienić się w beznosego Sfinksa.
- Dobra. - młodszy wyciągnął ręce w geście mówiącym: "Co złego to nie ja". - TaksówKI zaraz będą.
I, rzeczywiście, po chwili (dłuższej chwili...), ich oczom ukazały się dwa samochody. Gitarzysta natychmiast wpakował się do jednego z nich, a Kamila usiadła koło niego.
- BILL, CHODŹ TU! - krzyknął blondyn w stronę brata.
- Nie, nie on, błagaaaaam. - jęknęła, odchylając głowę do tyłu i przymykając oczy.
- Nie marudź. - odparł chłopak, uśmiechając się szeroko. - Bill, no chodź!
- Idę, idę... - warknął czarnowłosy, siadając koło Kamili.
- Otoczona przez kretynów... - westchnęła.
- Zamknij się, wariatko.
- Sam się zamknij!
- Ty się zamknij!
- Nie, ty!
- No, to bawcie się dobrze! - krzyknął Tom, po czym wybiegł z auta i z hukiem zatrzasnął drzwiczki.
- TOM! - wrzasnęli równocześnie.
- Proszę zapiąć pasy. - polecił zmęczonym głosem taksówkarz
Twarz Kamili wyrażała bezgraniczną wręcz irytację. Chaotycznym ruchem wykonała czynność, po czym usiadła ze skrzyżowanymi na piersi rękoma, dając do zrozumienia, że jest zła na cały świat.
- Jak tam dzień? - spytał uprzejmie kierowca, łapiąc w lusterku jej spojrzenie.
- Świetnie. - powiedział Bill, uśmiechając się szeroko.
- Tragicznie. - burknęła w tym samym momencie szatynka, wciąż patrząc nieobecnym wzrokiem przed siebie.
- Co ci znowu nie pasuje? - jęknął wokalista, spoglądając na nią z wyrzutem.
- A jak ci się wydaje? - prychnęła.
- Wydaje mi się, że powinnaś brać coś na uspokojenie.
- A ty na mózg.
- A ty...
- SKLEJ!
- Co...?!
- Pieroga.
- CO?!
- Innymi słowy - ZAMKNIJ JADACZKĘ!
- Ale...
- SKOŃCZ.
Ku jej wielkiemu zdziwieniu, czarnowłosy natychmiast zamilkł.
Taksówkarz, korzystając z czerwonego światła, odwrócił się w ich stronę.
- No co wy, taka śliczna para i żeby się kłóciła. - powiedział, mrugając do nich przyjaźnie.
- Słucham...?! - wypiszczała dziewczyna.
- No, bo państwo... Eee... nie? - dokończył, widząc jej niewyraźną minę.
- NIE!
- A, to przepraszam... - odparł, wyraźnie speszony.
- Powiedziałbyś coś! - krzyknęła do wokalisty, który wydawał się być zafascynowany widokami za oknem.
- Miałem siedzieć cicho. - Wzruszył ramionami.
- Za jakie grzechy... - Dziewczyna zwróciła wzrok w lewo.
I widok, jaki zastała, bynajmniej nie podniósł jej na duchu. W taksówce obok siedział bowiem Tom, który z wyraźną radością przyciskał nos do chłodnej szyby pojazdu. Machając do niej jak wariat, opadł na swoje siedzenie, uśmiechając się dwoma rzędami zębów, a ona mogłaby przysiąc, że niemal słyszała jego głośny śmiech. Po paru chwilach i ona się roześmiała.
- I czego cieszysz ryja? - Bill spojrzał na nią jak na totalną wariatkę.
- Nie mam ryja, Kaulitz. - burknęła, momentalnie poważniejąc. - Zapamiętaj.
- Ten, no... - Zmieszany wokalista odgarnął włosy za ucho i zupełnie nie wiedział, co powiedzieć. Spodziewał się, że coś odpysknie, owszem, ale nie coś takiego!
- Może niech ją pan przeprosi... - zasugerował kierowca niepewnie, wyprzedzając jadącego przed nimi, czerwonego opla.
- Dziękuję, obejdzie się. - warknęła.
- Ale... - zaczął czarnowłosy.
- No, jesteśmy na miejscu. - oświadczył dumny z siebie mężczyzna, patrząc na nastolatków z wyczekiwaniem.
- Ten... - Chłopak zerknął szybko na Kamilę. - Dziękujemy. Reszty nie trzeba. - dodał, dając taksówkarzowi banknot.
Szatynka z głośnym westchnieniem wyswobodziła się z pasów, po czym opuściła samochód, trzaskając drzwiczkami.

edit: i oczywiście chciałam z tego miejsca podziękować Holly Blue, bez której pomocy ta część by nie powstała. poza tym dziękuję mamie, tacie, babci, psu, myszoskoczkowi, Bogu, wszystkim znajomym, pani woźnej i mamie Whitney Houston. x]

Mod-Falka · Wysłany: Wtorek 07-11-2006, 22:38 Temat postu:

Pierwsza?

Przepraszam, że edycja posta tyle trwała.

Część jak zwykle cudna, uwielbiam, dialogi Billa i Kamili. Ja tam wierzę, że oni kiedyś będą parą, taksówkarz też jest po mojej stronie, ma nosa facet Smile

I notka długa była Smile

Świetnie mi się czytało.

Pozdrawiam i czekam na nową częśc.

I przepraszam, że ten komentarz taki niew pięć ni w dziewięć, ale mam dzisiaj chyba gorszy dzień do komentowania:)

Holly Blue · Wysłany: Wtorek 07-11-2006, 22:41 Temat postu:

Buhaha xD
Wy taka śliczna para xD
Gdyby nie fakt, że jak to się pisało cały czas nad tym ślęczałam, to przeczytałabym od nowa xD
No... moze przeczytam once more time xD
Hah... jestem ciekawa jak to będzie w tym klubie:
Dostanie butelką, czy nie dostanie butelką...
I jeszcze ten menadżer, oj będzie się działo xD
Patrz, Aliss, przekonałam ją i napisała xD
No, a teraz już idę.

Pozdrawiam,
Holly Blue.

aliss · Wysłany: Środa 08-11-2006, 16:29 Temat postu:

Black Rose · Wysłany: Środa 08-11-2006, 17:07 Temat postu:

Philia, jesteś genialna! TO opo jest boskie!
Po prostu kocham te kłutnie Billa i Kamili Heart

Ze zniecierpliwieniwm czekam na newsa

Caroline · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 2:28 Temat postu:

Philiaaaaaaaa. Napisz coś nowego XD

Philia · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 3:55 Temat postu:

Car! Carcarcar, co Ty tu robiiiiiiisz? <3
miałam dziś napisać, ale sylwestrowałam z Wami, niach. *^__________^*

Caroline · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 18:35 Temat postu:

Holly Blue · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 18:45 Temat postu:

Phiiiii... lia!
Ja dzisiaj czekam cały dzień na tą notkę!

Normalnie bym Cię na gg pomęczyłą już dawno, ale numer mi się nie zachował xD

No to napiszesz dzissssssiaj?

Pozdrawiam,
Holly Blue.

Philia · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 21:00 Temat postu:

może napiszę, aczkolwiek cierpię na chroniczny brak pomysłów.
to znaczy...
mam MNÓSTWO pomysłów, na to co po imprezie ma być, ale sama impreza... o, nie. Rolling Eyes

Mod-Falka · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 21:04 Temat postu:

Philia, ale COŚ to byś mogła dać, co? Wink

Ja wiem, że Sylwester i tak dalej xD ale chociaż trzy strony w Wordzie Very Happy

Nawet nie wiesz, jak my tęsknimy za tym opowiadaniem Very Happy

Philia · Wysłany: Poniedziałek 01-01-2007, 21:14 Temat postu:

ale ja NAPRAWDĘ nie mam pomysłów, potwory! D:

Holly Blue · Wysłany: Wtorek 02-01-2007, 12:50 Temat postu:

Muahaha.
Widzisz? Potrzebujesz mojej pomocy tak jak kiedyś xD
Tylko....
No dobra, specajlnioe dla Ciebie, zainstaluje sobie tamto gg xD
Jak będziesz to masz się do mnie odezwać

l

Pozdrawiam,
Holly Blue xD

Mod-Falka · Wysłany: Niedziela 25-02-2007, 13:00 Temat postu:

Dobra, Philia, gdzie jest nowa część???
Czekałam długo, myślałam sobie, że pewnie zajęta jesteś, szkoła etc. Ale kurczaki... Chociaż mała, krótka część. No proooszę, to jedno z moich ukochanych opowiadań, nie możesz tak po prostu przestać pisać.

Black Rose · Wysłany: Piątek 02-03-2007, 20:51 Temat postu:

Philia. Ciesz się, że mnie nie będzie na zlocie, bo bym Ci coś zrobiła. Twisted Evil

Eeej... Tak nie możnaa! Nie pisałać hm... niech policzę... 4 (!) Miesiące!
To zaa długo. To moje ulubione opowiadanie! Pisz!

Philia · Wysłany: Piątek 02-03-2007, 21:14 Temat postu:

ale mi się pomysły wyczerpały. ;D
muahahaha.

Mod-Falka · Wysłany: Sobota 03-03-2007, 10:10 Temat postu:

Ale nas to nic nie obchodzi Very Happy

No co Ty, Philia, Tobie się nie mogły pomysły wyczerpać!
Ja tu chcę nową notkę widzieć. I nie tylko ja.

Amsta · Wysłany: Sobota 03-03-2007, 12:48 Temat postu:

buhahaha ... Uwielbiam to opowiadanie! Jest super! Czekam na next notke i życze weny! pozdro.

Avenira · Wysłany: Poniedziałek 07-05-2007, 16:56 Temat postu:

super opowiadanko!!!!
czekam na ciag dalsy;p
pozdro;pp