Tokio Hotel

~melody_kaulitz~ · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 16:15 Temat postu: Droga do sławy.

Moje drugie opowiadanie. Jakoś tak mnie wzięło! Życzę miłego czytania.

***

- Ostatnią członkinią zespołu zostaje... - zapanowała chwila ciszy. -... Irish! Chodź tutaj! - zawołał bogato ubrany, wysoki czarnoskóry mężczyzna. Mulatka podbiegła z nieopanowanym chichotem do owego człowieka. - Teraz zaśpiewacie piosenkę! Dacie pierwszy mały koncert! Świat stoi przed wami otworem.
*
Tak było rok temu. Irish, Andrea, Schaquita, Nicole i Moniqe zaczynały swoją karierę. Program na MTV był dla nich szansą. Teraz są już sławne i tworzą jedność o nazwie “La Angels”. Zaczęło się od piosenki “My body” w 2006 roku. Były na pierwszych miejscach w całej Europie. Udało im się pokonać Madonnę, Tokio Hotel, czy Rihannę. Teraz w zespole zaczynają się kłótnie, a dziewczyny powoli się rozchodzą. Jedna z nich ma juz na koncie solową płytę, bez opuszczania zespołu.
*
- I niby, że co? - pytała się ciemnoskóra szatynka.
- Zrywam z Tobą! Mam dosyć paparazzich czyhających za każdym rogiem! - krzyczał wysoki szatyn.

“I cannot cry
Because I know that's weakness in your eyes “

- Ale Matt! Czemu mi to robisz?! - krzyczała. Nagle z jej oczów wypłynęły łzy. Po policzkach spadały niebieskie kropelki. Irish czuła złość, jej piękne niebieskie oczy nabierały czerwonawego odcieniu wściekłości. On wyszedł trzaskając głośno drzwiami.
- Nie będę cierpieć przez ciebie idioto!

“My heart can't possibly break
When it wasn't even whole to start with “

Dziewczyna starła chusteczką ciepłe łzy. “Osiągnę wszystko bez jego pomocy! Dziewczyny też nie są mi potrzebne, bo i tak postawię na swoim!” - pomyślała, po czym włączyła swoją mini wieżę. Wcisnęła palcem duży guzik, a z głośników wydobyły sie pierwsze nuty piosenki.

“I will not make the same mistakes that you did
I will not let myself cause my heart so much misery
I will not break the way you did
You fell so hard
I've learned the hard way, to never let it get that far “

- Because of you. I never stray too far from the sidewalk. - Irish zgrała swój głos z Kelly Clarkson. Przypomniało jej się jak prawie nie udało jej się przez to wejść do zespołu. Nie umiała wejść czysto w piosenkę, teraz zrozumiała czego jej wtedy brakowało – uczuć. Nagle usłyszała trąbienie jakiegoś samochodu, po czym wyjrzała za okno. Zobaczyła roześmianych nastolatków i grupę osób wnoszących meble do pustego apartamentu. Najprawdopodobniej byli to nowi sąsiedzi dwudziestolatki.
- Zaczynam nowy rozdział w życiu. Nowi sąsiedzi, brak chłopaka i solowa kariera. To jest to! - wykrzyknęła już trochę radośniej. - Hollywood – przybywam!
*

Może się spodoba. Czekam na komentarze!

Dżampara · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 16:19 Temat postu:

Zajmuje !

EDIT:

EE....nawet fajne Wink

Tylko za krótkie....i takie dziwne...
Ale czeka na więcej

Lilianka · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 17:34 Temat postu:

Hjeka opko fajne podoba mi sie juz pisze komentarz zebys mnie nie dręczyła w szkole!!!!Odezwij się!!!

Noire · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 17:47 Temat postu:

krótkie.
ale to prolog.
wiec wybaczam.

zobaczymy co dalej.
nowi sąsiedzi - nie czasem TokioHotelowcy.?
czekam na następną częśc - wtedy napisze wiecej.

Pozdrawiam.
~Rok$@n@

tuszka · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 18:41 Temat postu:

zajmuje, potem skomentuje

Mod-Negai · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 19:58 Temat postu:

A więc jestem.
Prosiłaś o przeczytanie i skomentowanie - nie mogłam odmówić Wink

.
Do rzeczy.

Narazie przyznam szczerze, że opowiadanie mi się nie podoba.
Nie intryguje mnie, wręcz przeciwnie, odpycha znanym już wątkiem. Ale to o niczym nie świadczy, szczególnie po przeczytaniu zaledwie krótkiego prologu.

Tak więc liczę, że będzie dużo lepiej.
Zaskocz mnie czymś, złap i przytrzymaj, bym nie mogła przestać czytać Twych słów.
Zaintryguj, pokaż magiczny świat.
Tego Ci życzę.
Wybacz, jeśli czymkolwiek uraziłam. Niech wena będzie z Tobą.
Negai

Holly Blue · Wysłany: Niedziela 01-10-2006, 21:12 Temat postu:

Nie.
Zdecydowanie nie.
ten program mnie lekko irytował, a poza tym to czy nie uważasz że jest to kolejne opowiadanie, którego większą część stanowi coś wykreowane przez innych.
Poza tym już chyba klasycznie: chłopak, rozstanie, kariera solowa, kłótnie w zespole i przeprowadzka. Ach tak! Jeszcze wielkie ambicje.
Widzę że nie przemyślałaś tego opowiadania...
Już lepiej pozostań przy swoim pierwszym.
Pozdrawiam,
Holly Blue.

~melody_kaulitz~ · Wysłany: Poniedziałek 02-10-2006, 11:42 Temat postu: Część 1

Następnego dnia Irish udała się do wytwórni płytowej. Wesoło machając torebką przekroczyła drzwi ogromnego budynku. Przy samym wejściu powitał ją chłodno grubawy, elegancki mężczyzna.
- Musimy pogadać. - powiedział do szatynki. - Melisa, przełóż mi to spotkanie z Schaquitą DeBlanco.
- Dobrze Panie Jacobson. - odpowiedziała umalowana na niebiesko blondynka.
- Dobrze zrozumiałam? Z tą Schaquitą? - pytała zdenerowoana Irish krocząc za swoim szefem.
- Owszem. - odpowiedział i otworzył mocne, machoniowe drzwi do gabinetu. - Siadaj. - dodał i wskazał na kanapę obitą zieloną skórą. - Mam złą wiadomość. Nie możemy dać Ci szansy na nagranie płyty. Przyjęliśmy twoja koleżanką.
- Ale jak to? - pytała, a jej oczy sie zaszkliły.
- No tak. Oczywiście dostaniesz 15 tys. odszkodowania za zerwanie umowy z naszej strony. - mówił bez emocji. - Aha i zostaje jeszcze mały domek na uboczu miasta. Też jest twój. Tyle. - mówił, a na policzkach szatynki pojawiły się niebieskie kropelki. - Nie płacz. Po prostu jesteś skończona. Znajdź sobie inną pracę.
Irish wybiegła z pokoju trzaskając drzwiami. Biegła potrącając różnych ludzi. Świat się zawalił, a jej ego bardzo ucierpiało. Kolejne załamanie, kolejny smutek. Za dużo płaczu i emocji.
- Nie nawidzę całego świata! Wszystko jest do kitu! Po co ja mam żyć?! - wrzeszczała biegnąc ulicą, a ludzie nawet jej nie spostrzegli, bo nie intersuje ich krzywda innych, a powinna.
*
5 LAT PÓŹNIEJ
*
Ładna dziewczyna leżała na leżaku w ogródku wśród kwiatów i kwitnących wiśni. Szatynka, piękne niebieskie oczy. To już nie ta sama Irish co wcześniej. To samo ciało, ale dusza inna... zamieszkała w niej pustka i smutek. Brak tego co chciała mieć, a przymus to tego kim ma być. Zawód opiekunki - juz na samą myśl robi jej się nie dobrze. Może nie brakuje jej pieniędzy, ale nie o to chodzi.
- Przepraszam Pani Irish yyy... - jąkał się jkiś mężczyzna stojąc za płotem. - Zawsze wiedziałem, że powinienem popracować nad pismem...
- Lauren. Irish Lauren. - Uśmiechnęła się szeroko.
- Mam dla pani propozycje. Chcę załozyć zespół gwiazd. - powiedział cały w skowronkach.
- Ale kim pan jest? - zapytała szatynka podchodząc do furtki. Jej dusza zaczęła się uśmiechać.

Lilianka · Wysłany: Poniedziałek 02-10-2006, 11:50 Temat postu:

Lalala... komentuje ci bo prosiłaś.I tak po pierwsze to 5 lat później mi sie nie podoba za szybko sie stało moim zdaniem ale nie którzy mogą ocenić to inaczej i aha bym zapomniałą co z tymi sasiadami??????Co zginęli wypadku czy co nie kapuje a moze znowu gdzieś się wyprowadzili a moze to właśnie ten pan który przyszedł pod koniec.Nie wiem a zreesztą czekam na next parta.
Pozdro dla
LOLA I
LOLA II
LOLA III
LOLA IV
LOLA V
LOLA VI

~melody_kaulitz~ · Wysłany: Poniedziałek 02-10-2006, 11:52 Temat postu:

Lilianka - sąsiedzi nie zginęli w wypadku. Zresztą zobaczysz potem. Nie wiem co jeszcze CI napisać. Chyba wszystko. Nie wyprzedzaj akcji wydarzeń, a te pięć lat, bo to będzie główny punkt odniesienia i tu zacznie się ta prawdziwa akcjia. Zobaczysz... zobaczysz...

Wasza Melody

Noire · Wysłany: Poniedziałek 02-10-2006, 13:55 Temat postu:

krótko.
tak samo jak prolog.

nie jestem pewna.
własnego zdania.
nie wiem co napisać.

a ten czas..
najperw rok później, 5 lat później.
ile ta dziewczyna w opowiaduniu bedzie miała lat?
60? Laughing

poczekam, zobacze.

Pozdrawiam.
~Rok$@n@

Holly Blue · Wysłany: Poniedziałek 02-10-2006, 13:55 Temat postu:

Akcja gna jak stado dzikich bawołów

W Prologu była teraźniejszość, później rok potem, a teraz 5 lat później...
A w następnej ile? Dwadzieścia?
Zazwyczaj to prolog jest krótki a notka dłuższa... u ciebie na odwrót.
Nie nawidzę tak częstych przeskoków w czasie i nie podoba mi się pomysł z tą dziewczyną z tego programu.
Cóz... nie mogę się oprzeć wrażeniu że ten facet to Bill.
Zawiodłam się jeszcze bardziej niż po prologu.
Na prawdę już lepsze jest twoje pierwsze opowiadanie.
Holly Blue.

~melody_kaulitz~ · Wysłany: Wtorek 03-10-2006, 17:11 Temat postu:

Okey, więc koniec z tym opowiadaniem i wezmę się za tamto Very Happy

Dzięki za wszystkie komentarze. Pozdrawiam