Tokio Hotel

Sick · Wysłany: Sobota 25-03-2006, 13:29 Temat postu:

Lenka, kochana, szkoda że zakończyłaś... A mogło być tak pięknie...ach...

Niestety marzenia i sny czasami są nasyzmi wrogami. Potrafią ranić boleśniej niż najostrzejsze słowa...nieprawdaż?

Lenka · Wysłany: Sobota 25-03-2006, 13:47 Temat postu:

paula_kaulitz · Wysłany: Sobota 25-03-2006, 19:31 Temat postu:

buuu

lenka nie kończ!! takie fajne było... weż sie w garśc i pisz dalej! Razz

ludzie zmotywujcie lenke!! ;D

Süßigkeit * · Wysłany: Niedziela 26-03-2006, 12:29 Temat postu: Re: Wyobraźmy sobie....

Sick · Wysłany: Poniedziałek 27-03-2006, 20:13 Temat postu:

Uciekłąbyś?!
Przed Billem?
No wiesz Very Happy

Nieładnie

Lib · Wysłany: Wtorek 04-04-2006, 15:16 Temat postu:

A ja to bym nawet nie rozpaczała tylko się cieszyła jak dziecko i żuciła na Billusia całując go i poznwalając aby zrobił swoje <robi rozmażone oczka i wyobraża sobie nagiego Billuis>

agus_th · Wysłany: Czwartek 06-04-2006, 21:29 Temat postu:

Jakbym zaaregowała?Bym dostała ataku astmy i by musiał mi robić usta-usta...aj...
A tak na serio to bym chyba umarła Very Happy

diuna · Wysłany: Piątek 07-04-2006, 8:15 Temat postu:

Jejku jakie wywody laski walnelyscie! Az sie rozmarzylam...ehhh
No coż tak jak napisala Lenka "Czasami marzenia odwracaja sie przeciwko nam"
A moje szczegolnie więc wole nie marzyc... Grey_Light_Colorz_PDT_46

Szczegolnie na ten temat bo zaraz nie pojde na 3 z rzedu godz do szkoly...
Hehe przez ten temat stracilam juz 2 Razz

Buziaki:*

karolucha:) · Wysłany: Piątek 14-04-2006, 17:28 Temat postu:

Najpierw trzy razy bym zemdlala a potem zyla z Billusiem xD

Reckless · Wysłany: Piątek 14-04-2006, 20:24 Temat postu:

Stoisz na przystanku autobusowym, przeklinając nudne, zasrane życie. Nagle dostrzegasz kota o dziwnych, świecących oczach. Kot zamienia się w McGonagall xD.
-Masz dość swojego schrzanionego życia?- odezwałą się kobieta mrużąc oczy.- Za te twoje super butki i te... och.. ciuszki, podaruję CI Billa.
-Że co?- jedynie to zdążasz wymruczeć.
....
Otwierasz oczy. Totalny chaos: puszki po piwie, twoja bielizna na podłodze. Brakuje tylko super butków
Nagle pokój wypełnia przyjemny, wiśniowy zapach. Zapach miłości.
W pokoju pojawia się ociekająca wodą postać Billa.
Tak. Billa.
-Już wstałaś, kochanie?- pyta beztrosko, nie racząc zasłonic swojego czułego punktu.
CO SIĘ TU DO CHOLERY DZIEJE?

*
- Bill ? - spytałam zdziwiona.
- Tak Kotku. - odpowiedział i chytrze się uśmiechając, podszedł do łóżka.
- Idź mi z tym siło nieczysta ! - szczelnie okryłam się kołdrą przyciskąjąc ręce do klatki piersiowej.
- W nocy się nie broniłaś... - zamruczał mi wprost do ucha.
- W nocy ?! Chcesz mi powiedzieć, że my coś...tutaj...w łożku...razem coś...teges... ? - wydukałam.
- Hmm... A nie pamiętasz ? - znowu zamruczał.
'Zamruczał ?! O żesz w morde... KOT ! PIEPRZONY KOT ! jak dorwę ta babkę to jej nogi z dupy powyrywam ! i buciki zabiore ! a co !' - w mojej głowie myśli toczyły wojnę, rzucając co raz to nowe przekleństwa. W tym samym czasie Czarnowłosy robił czwartą malinkę na mojej szyi !
- o czym tak myślisz ? - spytał odrywając się od mojego dekoltu.
'Hmm.. Skoro już tu jestem..'
- Myśle na ile sposobów można zgwałcic Billa Kaulitza ! Twisted Evil

- krzyknęłam i rzuciłam się w wir namiętności depcząc całą jego męską godność... Twisted Evil

marme ale moje własne Cool

kolaboracja

Sick · Wysłany: Piątek 21-04-2006, 17:02 Temat postu:

Hahaha, Dzuza, to było.. GENIALNE!

Bierki ; - ]

Nikki · Wysłany: Poniedziałek 01-05-2006, 18:57 Temat postu:

Moja reakcja- Dobra, butów nie ma, ciuchów nie ma, ale kto mi mój nowy Grill zapier*o*lił? ( Grill od GRILLZ-NELLY, taka nakładka na zeby z brylantami itd. ) ( Mam manie na to COŚ Wink

)
A w tym momencie Billon się uśmiecha, i już nic nie jestem w stanie zobaczyć bo jego "zęby" świecą się jak dyskotekowa kula. No i dalej... A nie wiem Wink

Nie będę tu jakichś zboczonych scen wymyślać Wink

Dorcia xD · Wysłany: Niedziela 07-05-2006, 17:00 Temat postu:

Ja wiem jak bym zareagowała bo własnie dzisiaj widziałm dosłownie sobowtóra Billa. Byłam w niebo wzięta i tak zagapiona w niego że wpadłam prawie do fontanny w Galerii Dominikańskiej. Myślałam że to sen, nogi miałam jak z waty. Już do niego podchodziłam chciałam do niego zagadać gdy zobaczyłam że ma aparat na zębach.
Wtedy czar prysnął. To nie był Bill Kaulitz chociaż tamten kolesi był niczego sobie Smile

Noire · Wysłany: Poniedziałek 08-05-2006, 18:59 Temat postu:

oł matko..jaki temat...ale jakby ta sie stało to bym kazała mu sie pocałowac zeby sprawdzic czy to nie przypadkiem sen..

Karina_xD · Wysłany: Poniedziałek 08-05-2006, 19:44 Temat postu:

Stoisz na przystanku autobusowym, przeklinając nudne, zasrane życie. Nagle dostrzegasz kota o dziwnych, świecących oczach. Kot zamienia się w McGonagall xD.
-Masz dość swojego schrzanionego życia?- odezwałą się kobieta mrużąc oczy.- Za te twoje super butki i te... och.. ciuszki, podaruję CI Billa.
-Że co?- jedynie to zdążasz wymruczeć.
....
Otwierasz oczy. Totalny chaos: puszki po piwie, twoja bielizna na podłodze. Brakuje tylko super butków
Nagle pokój wypełnia przyjemny, wiśniowy zapach. Zapach miłości.
W pokoju pojawia się ociekająca wodą postać Billa.
Tak. Billa.
-Już wstałaś, kochanie?- pyta beztrosko, nie racząc zasłonic swojego czułego punktu.
CO SIĘ TU DO CHOLERY DZIEJE?!
-Buty, nie ma moich butów... - mruknęłam do siebie, patrząc na swoje stopy i starając się opanować mętlik w głowie. Cholera, co się tutaj dzieje?! Obrzuciłam krótkim spojrzeniem dekolt, czując zawieszony na szyi łańcuszek. - O ŻESZ K*RWA! - wrzasnęłam, gdy doszło do mnie, że jestem zupełnie naga. Natychmiast pochwyciłam nieskazitelnie białą kołdrę i przykryłam się nią. Drżącego ciała i kołatającego serca nie zdołał uspokoić zdrowy rozsądek, mówiący "Spróbuj przypomnieć sobie wszystko, co się działo wcześniej".
-Kochanie?... - Usłyszałam głos niewątpliwie należący do Billa, w który wsłuchiwać się dotychczas miałam okazję tylko oglądając telewizję. Podniosłam powoli wzrok, a gdy po raz drugi zobaczyłam nagiego chłopaka, z zarzuconym ręcznikiem na ramieniu, zakryłam ręką oczy i wyjąkałam:
-U-ubierz się. - Nie było mnie stać na nic innego. Absolutnie nie potrafiłam ogarnąć tego wszystkiego. Jak ja się tu, u licha, znalazłam?! I co robi tu ON?!
-Kotek, co się dzieje? W nocy nie byłaś taka wstydliwa - szepnął, po chwili wybuchając gromkim śmiechem.
-Ubierz się i NIE DYSKUTUJ! - krzyknęłam tak głośno, że niemal czułam, jak się trzęsą ściany. Dłoń nadal zakrywała oczy, lecz kiedy usłyszałam cichy szmer, ostrożnie spojrzałam przez palce, aż w końcu opuściłam rękę. Chłopak podnosił właśnie swoje dżinsy z podłogi, tak że widziałam tylko jego czarną czuprynę i nagie prawe ramię, gdyż drugie nadal zakrywał ręcznik. Powiesił spodnie na przedramieniu, tak jak kelnerzy wieszają serwety i gwałtownie się wyprostował. Znowu zobaczyłam Billa Kaulitza w całej okazałości. Tym razem nie zakryłam oczu, tylko pozwoliłam sobie swobodnie patrzeć na jego szczupłe, acz pociągające ciało.
Ten uśmiechnął się do mnie chytrze i odrzucił ubranie na fotel, stojący jakieś dwa metry od niego.
-Już ci przeszło? - zapytał jedwabistym głosem, zbliżając się do mnie i siadając na brzegu łóżka.
Kot.
Baba.
Kot.
Stara baba.
Kot.
Bardzo stara baba.
Kot.
Bardzo stara, dziwna baba.
To jej sprawka!!! To ona!
-G-gdzie moje buty? - wydukałam, przypominając sobie, że za Billa chciała moje buciki. Czarnowłosy zdziwił się bardzo, ale zerwał się z łóżka i podniósł z ziemi parę ładnych, oryginalnych trampek. Nie, to nie było moje obuwie. Więc to prawda. To wszystko prawda!
-Mogę się dowiedzieć, o co tu chodzi? - Postawił nie moje trampki na podłogę i znowu usiadł na łóżku, lecz tym razem wcale nie na skraju, a bliżej mnie.
-Kot i stara, zdziwaczała baba - wyjaśniłam, a ten wybałuszył oczy. - Czekaj, czekaj! CO MY WCZORAJ ROBILIŚMY?! - ryknęłam. Doszło to do mnie. Goły Bill, goła ja. Łóżko. O mój Boże...
-Ejj, nie zmuszaj mnie do sprawozdania. Sama doskonale wiesz! Ale...powiem ci tylko, że twój jęk jest sam w sobie rozkoszą - rzekł uwodzicielsko, puszczając do mnie oczko. Zarumieniłam się mocno, ale gdy młodzieniec pogłaskał mój policzek, wszystkie negatywne emocje zostały wyparte. Uświadomiłam sobie - dostałam szansę. Jedną na milion. Nie mogę jej zmarnować...
Poczułam ciepło bijące od tego delikwenta i momentalnie mi także zrobiło się gorąco. Nawet nie wiedziałam kiedy nasze usta złączyły się w delikatnym pocałunku.
-Kocham koty i stare, zdziwaczałe baby - powiedziałam, chichocząc, a widząc minę zdezorientowanego chłopaka chwyciłam jego rękę i pociągnęłam, dając znak, by położył się bliżej mnie.
Tak. Para bucików z pewnością była warta czegoś takiego.

Hehe, muszę przyznać, że temat bardzo ciekawy. Smile

aluha · Wysłany: Środa 17-05-2006, 8:25 Temat postu:

Nie mam pojęcia co bym w takiej sytuacji zrobiła.
Ale najprawdopodobniej bym sie na niego rzuciła.